تصور کنین، فقط تصور کنین که به جای اینکه هر دلار ۱۰۰۰۰۰ برابر واحد پول ما باشه، فقط ده برابر واحد پولمون (ریال) یا برابر یک تومان بود. در این صورت:
خیلی سوال سختی پرسیدین چون باید تمام جوانب علوم اقتصاد رو در نظر گرفت بعد بهش جواب دقیق داد !
منتها اگه بخوام فانتزی و کاملا شخصی بهش فکر کنم یکی از آرزو های من که خریدن و اسمبل کردن سیستم های کامپیوتری هست رو میتونستم براآورده کنم چون ارزش پول کشورم اینقدر پایین نبود که پول یه کارت گرافیک خوب معادل 1 ماه درآمد من باشه .
شاید کار دیگه ای که میکردم این بود که یه ماشین رده متوسط از شرکت تیوتا میخردم بدون این که دغدغه گمرک داشته باشم چون وقتی ارزش پول کشورم با ارزش پول قوی ترین کشور دنیا برابری میکنه لابد تعرفه های گمرکی که داره هم معقوله !
احمال زیاد وقتی ریال و دلار یک ارزش داشته باشن ایران به شبکه بانکی جهانی متصل هست و با کارت بانکی خودم راحت میتونم تو تمام سایت های دنیا خرید اینترنتی انجام بدم .
بدون شک وقتی ریال ارزشش بالا بره این بالا رفتن تحت تاثیر قدرت گرفتن چندین هزار کمپانی و صنعت بزرگ و کوچیک داخل کشور هست و این یعنی یه جورایی روحیه کشور شده مثل روحیه مردم ژاپن که عقل گرایی و اصالت کار تو جامعشون حرف اول رو میزنه نه اعتقادات مذهبی و رانت خواری
بزودی حتما همین اتفاق خواهد افتاد
عدالت فراگیر میشه
خیلی زیباست
متوجهی‌اید که پول یه‌ورق کاغذه که ارزش نسبی داره؟ چه یه‌تومان، چه هزارتومان. وقتی قدرت خریدش همون باشه، چه فرقی میکنه؟
مراودات ما با دلار تسهیل میشد و با دلار میتوانستیم صادرات خوبی داشته باشیم.
در مقابل میزان سرمایه‌گذاری خارجی در کشور کاهش پیدا میکرد چون تولید در کشور ما هزینه‌ای مشابه با تولید در امریکا داشت در نتیجه مزیت هزینه تولید ارزان و نیروی کارگر ارزانی که در کشورهایی مثل چین و پاکستان و هند و … وجود داشت رو نداشتیم. (مگر با ایجاد مشوق‌هایی خاص و ویژه برای سرمایه‌گذاری خارجی)
در مقابل قدرت سرمایه‌گذاری خارجی کشور ما افزایش پیدا میکرد و میتوانستیم نیاز خودمان را با سرمایه‌گذاری در کشورهای دیگر برطرف کنیم.
اگر وضعیت نرمال رو در نظر بگیریم ، از آنجایی که کشوری تک محصولی و فروشنده نفت و گاز هستیم ، برابری نرخ 1 دلار = 1 تومان باعث میشه وضعیت مالی کشور مناسب بشه چون واحد پول مبادلات نفتی دلار امریکاست و از طرفی ارز ما به پشتوانه فروش نفت به دلار تثبیت میشد و تحولات و نوسانات شدیدی رو تجربه نمیکرد (مگه اینکه در صادرات نفت ما اخلالی ایجاد بشه)
خیلی خلاصه وضعیت ما شبیه همین کشورهای جنوبی و همسایه نفت فروشمان میشد. مثل کویت ، عربستان سعودی ، قطر و بحرین.
