ساختمون ما شش واحدی هست. اول از همه یه بروشور درباره «مدیریت پسماند در تهران» آماده و چاپ کردم و بعدش با همسایه ها صحبت کردم و بروشور رو بهشون دادم تا نظرشون رو در مورد این طرح بدونم و البته به این کار ترغیبشون کنم. خوشبختانه اونها هم خوشحال شدند و از این طرح استقبال کردند.
طی مشورت هایی که با دوستانم در گروه محیط زیست دانشگاه شریف کردم، با شماره 137 تماس گرفتم تا سطل تفکیک در اختیارم بگذارند و من هم پسماندها رو به صورت رایگان به اونها تحویل بدم. بعد از ثبت درخواستم یک نفر (پیمانکار جمع آوری پسماندهای خشک با وانت) به ما مراجعه کرد و قول آوردن سطل رو داد. بعد از چند روز که اتفاقی نیافتاد من از 137 پیگیری کردم و گفتند که ما فقط به ساختمون های بالای 12 واحد سطل رایگان میدیم.
پس رفتم و سه تا سطل 100، 60 و 40 لیتری به قیمت 130 هزار تومان با هزینه حمل و نقل 30 هزار تومان خریدم و بعد از برچسب زدن روی سطل ها طرح تفکیک رو در آپارتمان کلید زدم. ما سه سطل تفکیک داریم.
1- پلاستیک، شیشه، فلز
2- کاغذ، مقوا، چوب
3- پسماندهای خطرناک
مرحله بعد تحویل دادن این زباله های خشک بود. سه راه برام وجود داشت.
1- تحویل به وانت دارهای جمع آوری پسماند خشک
2- تحویل به افراد جمع کننده زباله (که بعضی زیر نظر شهرداری هستند و بعضی هم خیر)
3- تحویل به مراکز بازیافت شهرداری
ابتدا گزینه 1 رو انتخاب کردم و همون وانت دار پسماند خشک، زباله ما رو برای یک بار تحویل گرفت. هفته دوم که این فرد نیومد طی پیگیری های من مشخص شد که مشکل شخصی ای براش پیش اومده و دیگه هم نیومد.
پس من سراغ گزینه دوم رفتم و با یکی از دوستان جمع کننده زباله در کوچه مون صحبت کردم و بهش گفتم که ما پسماندهامون رو تفکیک می کنیم، آیا می تونی هر هفته پسماند ما رو تحویل بگیری؟ و گفت آره. من شماره این فرد رو گرفتم و هر موقع که سطل های ما پر بشه باهاش تماس می گیرم و بعد از 15 دقیقه به خونه ما میرسه و پسماندهای ما رو تحویل می گیره. چون این افراد محدوده کاری مشخصی دارند و همیشه در یک محدوده فعالیت می کنند. چندین بار هم این فرد پسماندهای ما رو تحویل گرفته و من از این شیوه جمع آوری راضی هستم.
*البته پسماندهای خطرناک رو فقط باید به مراکز بازیافت تحویل بدم و مراکز بازیافت هم فقط باتری رو تحویل می گیرن و لامپ رو تحویل نمی گیرن.
شما میدونید چجوری می شه شیشه و پلاستیک و فلز رو تفکیک کرد؟
منظورم اینه که. ۱_ توی جاهایی زباله بازیافت تحویل می گیرن چجور اینکار رو می کنن ۲_ تصور کنید زمانی رو که کشوری بخواد ناوگان موتوری رو نوسازی کنه چجوری قطعات رو از هم تفکیک می کنن؟ چون توی این موارد برای مثال خودرو ها از شیشه پلاستیک و انواع مختلف فلز تشکیل شده این ها رو چجوری از هم توی حجم کلان تفکیک می کنن؟
خیلی عالیه! هم ذات کار و هم پیگیری هاتون.
من فقط زباله های خشک و ترو از هم جدا میکنم و برای همین کار هم جا کم دارم و نمیتونم سه تا جای مختلف تو فضای کوچیک آشپزخونه ام داشته باشم.
از این گذشته تو شهر ما فقط کاغذ و پلاستیک رو میتونن بازیافت کنن! یعنی این وانت های جمع آوری پسماند خشک، شیشه ها و چوب هارو از ما تحویل نمیگیرن!
@Mehrdad_Roshan
تا اونجا که اطلاع دارم مثلا توی سازمان مدیریت پسماند، پسماندها ابتدا به کمک نیروی انسانی (با تشخیص چشمی) جدا میشه و بعد وارد یک سری سرندها میشه. سرندهای استوانه ای و دیسکی.
سرندهای استوانه ای بر حسب ابعاد پسماندها رو از هم جدا می کنند. سرندهای استوانه دارای حفره هایی با ابعاد مشخص هستند که از یک طرف پسماند وارد اونها میشه و با حرکت چرخشی ای که دارند یه سری پسماندها با ابعاد ریزتر (که معمولا پسماندهای غذایی هستند) از اون حفره ها خارج میشه و جریان ورودی به دو جریان روسرندی و زیرسرندی تفکیک میشه. در ادامه مسیر هم از طریق آهن ربا قطعات فرومغناطیس هم از جریان جدا میشه.
اما در مورد بازیابی قطعات یه ماشین فکر می کنم به صورت دستی قطعات مختلفش مثل شیشه ها، صندلی ها و … رو باز می کنند و شاید بقیه اجزای فلزی اش رو یک جا ذوب کنند.
میشه بگید چند روز یه بار پر میشه؟ میخوام بدونم میتونید مطمئن شید همه در طرح همکاری میکنن؟ این برای تداوم طرحتون مهمه، چون فاصله بین قبول کردن و عمل کردن را باید پر کرد، یعنی اون حساسیت باید ایجاد شه.
با همسایه ها در تعامل هستم و ازشون سوال کردم که آیا راضی هستند یا نه.
ما فعلا 5 واحد فعال توی ساختمون داریم. حدودا هفته ای یک بار پر میشه.
همه هزینه اش رو هم خودم تنها دادم. اول تو این فکر بودم که پسماندها رو به غرفه ها تحویل بدم که در ازاش یه سری اقلام بگیرم و توی ساختمون به استفاده عموم برسه و به همین خاطر قصد داشتم همسایه ها در هزینه اولیه اش شریک بشن. اما بعد که قرار شد بیان و جمع کنن زباله هامون رو و چون در ازاش هم چیزی نمی دادن ترجیح دادم این هزینه رو خودم انجام بدم.
البته لازم به ذکره که ما مالک هستیم و به نظرم اومد این هزینه رو خودم باید انجام بدم (ضمن اینکه نمی خواستم به خاطر بهانه های هزینه ای این طرح به تعویق بیفته).
راستی یه سوالی دارم.
اینکه حالا که ما زباله هامون تفکیک میشه از مبدا و داخل سطل های سر کوچه نمیره می تونیم مالیات کمتری به شهرداری بدیم بابت مدیریت پسماند؟
سیستم جمع آوری پسماندهای خونه مون به مشکل خورده!!
وانت ها که هیچی، از همون اول ازشون قطع امید کردم. این دوستانی هم که با گاری پسماندها رو جمع می کنند دیگه تلفنی جوابمون رو نمیدن! نمی دونم چرا!
در نهایت مجبورم هر هفته با ماشین، زباله ها رو ببرم غرفه های بازیافت!
نظر شما چیه در این مورد؟ می تونید راهی پیش پام بذارید؟
در مورد سوال اول، دوستمون توضیح دادن و البته انواع و اقسام زباله جمع کن ها رو هم اضافه کنید.
در مورد سوال دوم؛ حدود 65% از یک اتومبیل رو فلزات تشکیل میدن برای همین در خیلی از کشورها بعد از جدا کردن لاستیکها که نسبتاً راحته، اتومبیل رو با دستگاههای خاصی له میکنن و به اصطلاح تبدیل به لقمه میکنن که فضای کمتری رو اشغال کنه و راحت تر حمل و نقل بشه و اون لقمه ها رو برای ذوب و استحصال آهن به کوره ها میفرستن. ولی در خیلی از کشورهای پیشرفته، اتوموبیلهای اسقاطی رو برای بازیافت ابتدا توسط «خرد کننده» های غول پیکر (که فیلمهاش توی اینترنت فراوونه و من عکس یکیشون رو میگذارم) خرد میکنن بعدمواد مختلف خودرو (پلاستیک، فلزات، شیشه) که الان به قطعات خرد شده کوچک تبدیل شده، روی یک تسمه نقاله حرکت میکنه و در قسمتهای مختلف بوسیله تکنیکهایی مثل، آهنربا، دمش (دمیدن) ، لرزش و سرند جدا سازی میشه تا مواد مختلفش جداگانه به فروش برسه. البته در کشورهایی که نیروی انسانی خیلی ارزون باشه حتی ممکنه که کلیه قطعات مختلف رو (مثل شیشه ها، قسمتهای لاستیکی و پلاستیکی و …) رو با دست جدا کرد و اینطوری بازیافتشون کرد.
غرفه های بازیافت هم شیشه رو تحویل نمی گیرن؛ فقط پلاستیک، فلز و کاغذ و مقوا.
قیمتی که پسماند رو از مردم میخرن برای کاغذ و مقوا 150 تومن و برای پلاستیک 400 تومن هست.
بالاخره درست شد.
هر دو هفته یک بار به 137 زنگ میزنم و درخواست ماشین برای جمع آوری پسماندهامون می کنم. مامور اونها هم همون روز یا فرداش میاد.
این هم پیامکی که سیستم برام میفرسته…
نمی دونم چرا!
