من در تمام ۹ سال دوران دانشجوییم دفعات زیادی از مترو استفاده می‌کردم. تجربه‌ها به مرور بهبود خطوط و تغییر کرد، اما بخش مهم و زیادی از تجربیات مثبت و منفی بدون تغییر باقی موند.
قطعا و بدون شک در حال حاضر مترو در اکثر موارد و در صورت وجود در مبدا و مقصد مورد نظر، سریع‌ترین وسیله نقلیه داخل شهری به حساب میاد. اما به شروط زیر:
- رسیدن به ایستگاه از مبدا یا رفتن به مقصد از ایستگاه سخت‌تر از خود سفر داخل مترو نباشد،
- حرکت مدام دست‌فروشان در میانه قطار دائما اذیت کننده ایستاده‌ها و به‌هم‌زننده تمرکز نشسته‌ها نباشد،
- از لحاظ بهداشتی احساس ناامنی نکند، بوهای نامطبوع دائما اذیت‌کننده نباشد،
- قطارها به دلایل نامعلوم تاخیرنکنند، ایستگاه‌ها را رد نکنند، ترمزهای شدید نکنند،
- موقع پیاده و سوار شدن دائما در گیر و دار و کشمکش بین واردشونده‌ها و خارج‌شونده‌ها نباشند.
من تمام این تجربه‌های تلخ را داشته‌ام و سعی کرده‌ام هر کدام که از دستم بر می‌آمده حل کنم، مثلا سعی کردم هیچ وقت گوشی‌ام خالی از محتوای موسیقی یا پادکست نباشد، سعی کردم بهترین راه‌ها را در مسیرهای روتین پیدا کنم و تا حد ممکن آن فاصله را پیاده طی کنم، اما موارد دیگر را سعی کردم توجه نکنم و تحت تاثیر قرار نگیرم، خیلی از آنها قابل رفع توسط من نبود و خیلی‌ها هم به صورت شخصی سعی در رعایتش داشتم.
