داستان متنی، عنصرش خیال، کلمه و جمله، خلاقیت و این چیزهاست.
اما واقعیت اینه که داستان یه هدف‌هایی داره. اگر داستان رو یه یک سازه تشبیه کنیم، ممکنه قطعاتی با روش ساخت تکراری دلشته‌باشه. مثلا چارچوب در، ساخت سقف، شالوده، چندطبقگی، زیبایی، و چیزهای دیگه.
به نظر من در داستان هم تکنیک‌هایی وجود داره که میتونه اتفاقات مختلف رو در قالب متن بیاره. و داستان هم حتی میتونه علاوه بر خلاقیت‌ها استانداردهایی داشته‌باشه که بتونیم خواننده رو به خانه داستانمون با خیال راحت دعوت کنیم و پذیرای مهمانمون باشیم.
آیا این تکنیک‌ها به این صورت استاندارد یا نکته‌ای و آموزشی در جایی نوشته شده و سراغ دارید؟
آیا تکنیک‌هایی رو می‌شناسید که در داستان‌نویسی به کار بیاد و برامون توضیح بدید؟
برای نوشتن داستان کتاب‌های زیادی هست. من از بینشون پیک قصه نویسی حوزه هنری رو پیشنهاد می‌دم. اما قبل شروع نوشتن، خوندن آثار برتر جهان رو پیشنهاد می‌کنم.
برای نوشتن بنظرم به چیزی لازم نیست فقط خوندن و نوشتن های متوالی.
نوشتن ،علاوه بر خوندن ها به حس ها ،تصورات و خیالپردازی ها و جهان بینی هم احتیاج هست.
درواقع نوشتن نمیتونه خیلی اموزشی باشه.باید خودت با خودت تمرین کرده باشی تا بتونی کمی راه نوشتن رو درک کنی.البته خیلی آزمون و خطا داره.یعنی هی با خودت فکر میکنی اینن جمله درسته یا نه؟این غلطه؟این اگر اینطور باشه بهتره و همه این عوامل باعث میشه که نوشته خوب داشته باشی.
البته همیشه به یه بزرگتر احتیاج هست که داشته باشی و کنارت باشه که نوشته هات رو بخونی.
نه هر بزرگی…کسی که در نوشتن و خوندن تبحر داشته باشه،صرفا نه استاد باشه.چون ممکنه یه استاد همه چیز رو از دید ساختاری و مدون بودن ببینه.
مثلا یه شعر ممکنه وزن و قافیه و عروض مناسب داشته باشه اما اصلا شعر نیست.نوشتن هم همینطوره.
طبعاً کلاس و کتاب‌های فراوونی برای آموزش وجود داره ولی من تا حالا نویسندۀ خوبی ندیدم که از این کلاس‌ها درآد، از میلر و کارور گرفته تا سلینجر و همینگوی و دولت‌آبادی و هدایت. راه‌حلی که ازشون نقل شده خوندن و نوشتن بوده. بهترین‌ها رو بخونید و سعی کنید تا می‌تونید بنویسید.
این تنها راه نوشتن بوده و هست و خواهد بود…با خوندن زیاد فرد آبستن از کلمات میشه کلمات جدید میتونه معانی مختلفی رو دنبال کنه و بعد میتونه خیالات فرد رو برانگیخته کنه برا نوشتن بهتر و جدید نوشتن.هیچ دو نوشته ای با هم یکسان نیست.نه از معنا و نه از ساختار و واژگان.