من هم با این نظر موافقم، و بعد از درج سوال عینک هم یه حس خوبی داشتم از این جنس که عجب مشکل ظریفی رو مشاهده و کشف کردم!
دو-سه سوال مربوط در ادامه‌ی سوال اصلی این موضوع:
چی تعیین میکنه آدما چه تیپ پرسش‌هایی در فضایی مثل پادپرس بپرسن؟
چی میشه که گاهی این مشکلات ظریف ولی مشخص رو فراموش میکنیم و به مشکلات بزرگترِ نامشخص فکر میکنیم؟ (البته ممکنه دیگران این طور نباشن، ولی این برای خودم زیاد پیش اومده).
به نظرم پادپرس باید جایی باشه که یه جورایی مثل researchgate و linkedin که در کنار این خصوصیت ها ویژگی تبدیل ایده به محصول رو هم در افراد تحریک و ترغیب کنه. حالا این محصول می تونه مادی و معنوی باشه. بعضی سوال ها داخل اینترنت جوابشون هست ولی نیاز به همفکری داره تا بهترین جواب رو بگیری این دسته سوال ها باید طرح بشه به نظرم.
پادپرس عزیز تلگرام نیس که حرفای بی پایه توش پخش بشه باید چیزی که مطرح میشه ارزش پرسش داشته باشه که پاسخ داده بشه بهش.
یه چیز دیگه باید همه ما (اول از همه خودم) جواب هامون اگر برای خودمون نیست منبعش هم ذکر کنیم که من هنوز در این کار ضعیف هستم ولی بقیه خیلی هم عالی…
یه مقدار بررسی لازم داره که ببینیم کدوم نوع بیشتر در اینجا مورد توجه قرار میگیره. فکر کنم تیم پادپرس باید آماری از این نوع داشته باشه تا بتونه مسیر آینده خودش رو روشن کنه. ولی ابزارهائی وجود داره که میتونه تشویق کنه آدمها رو به اینکه چه جور سئوالی رو بپرسن. پرسشهای کلی، توان مشارکتی بالاتری دارن چون معیار ارزیابی جواب کمتر هست و بیشتر شبیه نظرخواهی میشه تا حل مسئله. اگر که مسئله بازها برتر تشویق بشن روی پرسشهای خاص نوع اول تمرکز کنن و اونها رو به جائی برسونن، میشه به خواننده ها القا کرد که محیط اینجا توان پاسخگوئی به این نوع پرسشها رو هم داره و تشویقشون کرد که سئوالات از این نوع رو بیشتر بپرسن.
هر محیطی شبیه به اینجا نوعی یادگیری توی خودش داره که اگر درست استفاده بشه میتونه مزیت باشه و اگر بهش توجه نشه، میتونه کاملا اساس وجودی محیط رو تحت تاثیر قرار بده.
میتونم بگم، اینکه چقدر نسبت به یه سوال مشارکت شده، چقدر لایک خورده و گاها اینکه کیا لایک کردن(مدیران، دست اندرکاران یا کسایی که از نظر فکری نزدیک به هم اند) میتونه تعیین کننده باشه.
خوندن سوالات پر طرفدار ، رو خواننده (در مشاهدات و جهت گیری فکریش) تاثیر میذاره.
چیزایی که به نظرم میاد:
تاثیر جمع، نبود جامعه متنوع، تمرکز روی جواب برخی از سوالا.
