بیش ترمون در طول زندگی جمله ای رو از کسی شنیدیم یا جایی خوندیم که با تمام سادگی و پیچیدگی،یه تکون اساسی بهمون داده و هیچ وقت فراموشش نمی کنیم و یه جورایی توش حل میشیم !
منظور از چه جمله ای تو رو هیپنوتیزم کرده؟! ، همون دسته از جمله هاییِ که واسه هر آدمی در طول زندگیش تاثیر گذار بوده.حالا این تاثیر گذاری می تونه مدل به مدل باشه!مثلا:
_ جمله ای که تو تصمیمات مهم زندگی اونو به خودت یاداوری میکنی
_جمله ای که وقتی حالت گرفتست،سرحالت میاره
_جمله ای که تو رو یاد یکی از ادمای دوست داشتنی زندگیت می اندازه
_جمله ای که برات یه خاطره رو زنده می کنه
یا …
پس بیاین دست به کار شیم و تجربه هامون رو به اشتراک بزاریم.شاید یک نفر جمله سرنوشت سازش رو اینجا پیدا کرد!
تا یادم نرفته جمله ای که منو هیپنوتیزم کرده رو هم بگم: وقتی آدم هارو راحت می بخشی، اون ها هیچ وقت یاد نمی گیرن که هر اشتباهی یه تاوان داره.
من اول بگم اسم هر کدوم از شاعران که بیاد من هیپنوتیزم میشم احتیاجی نیست شعر خاصی یادم بیفته کسی اسم هر شعری را بیاره من از دست رفتم!!!
دوم اینکه کاش میشد در یک گالری ابیات یا ضرب المثل هائی که افراد را مسحور میکنه را ثبت میکردند و برداشت اعضا را از آن جملات میشنیدیم تا هر بیتی یا جمله ای از زوایای مختلف مورد ارزیابی قرار میگرفت البته از همین جا هم میشه شروع کرد مثلا جناب @Lune_rouge لطفابرداشتتان را از جمله زیر بفرمایید؟
تجربه و مطالعات تجربیات بقیه بهم نشون داده هر ظلمی و هر لطفی و در مجموع هر عملی در همین دنیای فیزیکی بازخوردش به خود آدم یا جامعه اش یا خانواده اش بر میگرده و قرار نیست جای دیگه ای منتظرش باشیم
من هم با اشعار بعضی از شاعران دیگر مثل حافظ و سعدی هم هیپنوتیزم میشم ولی از همه شاعران بیشتر با اشعار مولانا .
در مورد بیت هم بگم که منو یاد لحظات خاص عرفانی مولانا میندازه
و این که ارزش انسان رو به اندیشه و آن هم اندیشه ای از نوع والا می ندازه و داره میگه اگر این اندیشه والا نبود استخوان بی ارزشی بیش نبودیم.
وقتی آدم هارو راحت می بخشی، اون ها هیچ وقت یاد نمی گیرن که هر اشتباهی یه تاوان داره.
برداشت من از این جمله اینه که همه ی آدم ها یه جاهایی از زندگیشون اشتباه می کنن حالا درسته که ما با ساده بخشیدن دیگران هم حال خودمون و هم حال اون طرف رو خوب می کنیم ولی اگه این روند ادامه دار باشه دیگه واسه اون فرد کار اشتباه ،اشتباه به نظر نمیاد و یه جایی توی یه مشکل اساسی گیر میکنه.بزارین یه مثال ساده تر بگم تا بهتر متوجه منظورم بشین مثلا: وقتی یه بچه کوچیک ظرف غذاشو روی زمین می اندازه مامانش باهاش دعوا میکنه یا حالا به اصطلاح باهاش قهر میکنه تا به بچه بفهمونه کارش اشتباهه و بچه یاد می گیره دیگه ظرف غذاشو نباید رو زمین بریزه. حالا اگه در همین موقعیت مامان بچه بخنده و هیچ عکس العملی مبنی بر ناراحتی از خودش نشون نده چی میشه؟ خب معلومه که بچه بازم اون کارو انجام میده
نمی دونم تونستم واضح منظورمو برسونم یا نه ولی برداشت من یه همچین چیزی بود
یکی از جدیدترین و جالب‌ترین جمله‌ای که منو هیپنوتیزم کرده و احساس میکنم برای تلاش بیشتر فقط همین یک جمله و استدلال رو کم داشتم ، برمیگرده به ماجرای نامه یک دختر 11 ساله کرمانی به فیروز نادری یکی از دانشمندان ایرانی ناسا در امریکا و جواب جالبی که آقای نادری به این دختر میدهد اینجا
جواب دکتر فیروز نادری :
بالا را هدف بگیر، حتی اگر به آن نرسی ، بهتر از آن است که هدف کوچکی داشته باشی و تنها یک توهمی از موفقیت داشته باشی
اخیرا از تکه اول این جمله برای خودم و دیگران زیاد استفاده میکنم! «بالا را هدف بگیر»
ما نمیتونیم قضاوت کنیم که عمل هیتلر خوب بود یا بد
خوب و بد نسبیه شاید به نسبتی که قضاوت کائنات یا طبیعت یا خدا اتفاق میوفته عمل بد نبوده. شاید هم بوده و نتیجه اش رو دیده.
نتیجه اش فقط این نیست که تا زنده اس تنبیه بشه و این حرفا
همین که الان شما از هیتلر بد یاد میکنی خودش کلی تنبیه
من با اجازه جواب میدم
درسته که هیتلر جنایت های زیادی کرد ولی در کنارش اون هوش بالا و سرشارش بود که براش قدرت اورد
به اندازه قدرت بالای ذهنش پاداش گرفت؟؟؟
یه بار خیلی حالم گرفته بود پدر بزرگم این جمله حضرت سعدی رو بهم گفتن:
“مرد آن است که در کشاکش دهر سنگ زیرین آسیا باشد.”
این جمله بار ها و بار ها آرامش رو بهم برگردونده
“هر انسانی، یک‌بار برای رسیدن به یک نفر دیر می‌کند و پس آن برای رسیدن به کسان دیگر عجله‌ای نمیکند.”
من این رو تجربه کردم چند بار در شرایط مختلف در لباس های مختلف، و نتایج مشابه گرفتم.
توی علم هم جمله معروف ریچارد فاینمن همیشه حس عجیبی بهم داده:
در آینده نزدیک یا دور تجربه خواهید کرد که قسمت اول پاسختون کاملا درست و قرار است در جای دیگر منتظر عدالت واقعی هم باشیم در ضمن از مثال هیتلر جناب اسلامی هم لذت بردم
بسیار عالی .نه تنها ارزش انسان به اندیشه او است بلکه میتواند با تغییر اندیشه سرنوشت و اینده اش را تحت تاثیر قرار دهد. اندیشه اگر صاحب نفوذ شود انسان را به دنبال خود میکشاند اندیشه ات جائی رود وانگه ترا آنجا کشد.یا هر چیز که در جستن آنی آنی
بله منظورتان کاملا وضح است میخواستم بدانم یعنی اصلا نباید بخشید یا گاهی میشود اغماض کرد
چون مولانا میفرماید : سخت گیری و تعصب خامیست / تا جنینی کار خون آشامیست
یا حافظ میفرماید : گفت اسان گیر بر خود کارها کز روی طبع / سخت میگردد جهان بر مردمان سخت کوش
چون عملکرد ما نشاندهنده خیلی چیزهاست از جمله تربیت افراد
تا یادم نرفته جمله ای که منو هیپنوتیزم کرده رو هم بگم:
«بالا را هدف بگیر» 
