-
البته واضح و مبرهن است که کار نیکو کردن از پر کردن است.
با تأمین کمیت، کیفیت کارت هم بیشتر میشود. -
صفحات صبحگاهی بنویس.
نوشتن صفحات صبحگاهی منتقد درون تو را خفه میکند و همین باعث میشود خواندنیتر بنویسی. -
تصویرسازی کن، ملموس بنویس و نوشتن جزییات را فراموش نکن.
از حواس پنجگانه برای توصیف صحنهای که مینویسی بهره بگیر. -
با کلمات و عبارتهای بیربط جمله بساز. مثلاً: چسب زخم-کاهو- صادق هدایت!
با این تمرین گاهی به ایدههای بدیعی میرسی. -
تیتر بازی کن. تیترها و عنوانهای عجیبوغریب بنویس.
گاهی یک عنوان جالب جرقۀ نوشتن یک مقاله درخشان را میزند. -
از چیزهایی که آزارت میدهند بنویس.
از آلودگی هوا گرفته تا بوی بد دهان همکارت! -
کلمه جمع کن. انبانی از کلمههای تازه داشته باش و مدام آن را پرتر کن.
قصهٔ «شاعری که کلمه میخرید» را شنیدهای؟ -
از نوشتههایی که دوست داری رونویسی کن.
اینجوری بهآسانی به رمز و راز شاهکارها پی میبری. -
تا میتوانی از قید و صفت پرهیز کن.
استیون کینگ میگوید: راه جهنم با قید و صفت سنگفرش شده است. -
هرازگاهی 10 صفحهٔ کامل درباره یک موضوع خاص بنویس. مثلاً: دروغ
این عرق ریختن باعث میشود تا عمیقاً درباره یک موضع فکر کنی و آن را بشکافی.
چنین نوشتهای خواندنی نیست؟