همیشه شهر و زندگی شهرنشینی بخاطر امکاناتی که داره جذابیت خاصی بین مردم داشته و داره و شهرهای بزرگتر بخاطر امکانات بیشتر و حتی موقعیتهای شغلی مناسبتر طرفدارهای بیشتری داشته اند.
اما جمعیت بزرگتر یعنی نیاز به مدیریت و تدبیر بهتر در همه زمینه ها.
زباله ها …
یکی از دغدغه های من در مورد زندگی شهرنشینی که سالهاست ذهنم رو مشغول کرده اینه که زباله هایی که از سطح شهر جمع میشن کجا میرن؟ تو زندگی روستایی پوست میوه و آشغال سبزی و غذای اضافه زباله بحساب نمی ایند و هر کدام کاربرد خاصی دارند و براساس کاربردشون به چرخه طبیعی برمیگردند و کاربرد مفیدتری دارند. شاید اگه آموزش باشه و مدیریت مناسب دیگه چیزی به اسم زباله نداشته باشیم یا به حداقل مقدار برسه. ولی اساسا حجم زیادی از زباله هایی که میتونستند بازیافت بشن به همراه زباله هایی که میتونستند به چرخه طبیعت برگردند یه جایی خارج شهر دفن میشن و بعد از یه مدت ممکنه آلودگی زباله ها به آبهای زیرزمینی هم برسه و منابع آب زیرزمینی سالم رو هم از بین ببره.
دردناکتر از اون اینه که هر روز تو مسیرم به سمت دانشگاه آدمای زیادی رو میبینم که داخل این زباله ها دنبال ضایعات پلاستیک و کاغذ میگردند. بنظرم مفهومش این هست که نیروی کار به اندازه کافی هست (یعنی هستند کسایی که میتونند تو بخش تفکیک زباله ها کار کنند) به شرطی که مدیریت درستی وجود داشته باشه … .
درب تاکسی!
یکی دیگه از دغدغه هایی که دارم اینه که وقتی سوار تاکسی میشم حواسم باشه در تاکسی رو محکم نبندم نکته جالب ماجرا اینه که وقتی آهسته میبندم راننده میگه دوباره محکمتر ببندید، و وقتی محکم میبندم موقع پیاده شدن راننده بهم میگم لطفا آرومتر ببندید … .
مزیت اصلی شهرنشینی از نظر من
کنار این نگرانی ها اتفاقات خوبی هم تجربه کردم. اتفاقات ساده ولی دلنشین.
یه بار که پس از یه بحث طولانی با استادم خسته و ناراحت داشتم برمیگشتم خونه، سوار یه تاکسی شدم سلام دادم راننده که پیرمرد جا افتاده ای بود با لحن آرومی گفت سلااام دخترم. من بی اعتنا نشستم که برسم به مقصد و پیاده بشم. وسط راه گوشی راننده زنگ زد خانمش پشت خط بود و گویا از اینکه آقا دارند دیر میرن خونه برای ناهار ناراحت بودند چون قرار بود عصر هم یه مراسمی برند (من نباید اینا رو میشنیدم ولی خوب شنیدم) راننده علی رغم عصبانیت خانم خیلی آروم جوابش رو میداد و میخندید رفتار آقا باعث شد که خانم هم از فاز عصبانیت خارج بشه و در نهایت آقا بهش گفت ناهار رو بکش که ده دقیقه دیگه خونه هستم. نکته عجیب داستان این بود که بعد از شنیدن این مکالمه همه ناراحتی و خستگیم رو فراموش کردم. آرامشی که راننده داشت یه حس خوب بهم منتقل کرد …
زندگی شهری بخاطر دامنه وسیع ارتباطات هر چند کوتاه مدت، پتانسیل این رو داره که ما حال هم رو خوب کنیم، انرژی مثبت به آدمهایی بدیم که نمیشناسیم اونم تنها با کارهای کوچیک، اون وقت میتونیم به دغدغه های بزرگتر و راه حلشون فکر کنیم.