شلوغی بالای وسیله های حمل و نقل عمومی باعث شده تا خیلی افراد از این وسایل دوری کنند.
چجوری میشه این مشکل را حل کرد؟
با این که هر 4 دقیقه بی آر تی وارد ایستگاه میشه اما همیشه ظرفیتش پر است و نمیشه از اون استفاده کرد.
شلوغی بالای وسیله های حمل و نقل عمومی باعث شده تا خیلی افراد از این وسایل دوری کنند.
چجوری میشه این مشکل را حل کرد؟
با این که هر 4 دقیقه بی آر تی وارد ایستگاه میشه اما همیشه ظرفیتش پر است و نمیشه از اون استفاده کرد.
اولین موردی که به نظر من میرسه اینه که دستگاهها و ارگانهامیتوانند با فعال کردن واحد تلفنی باسخگو نیاز حضوری مردم را کم کنند دوم تمر کز زدایی از بایتخت است
خیلی وقتها مترو یا BRT سر وقت نمیاد به ایستگاه، خرابی دستگاهها هم باعث ایجاد تاخیر و افزایش شلوغی میشه. میتونن با چک کردن منظم دستگاهها جلوی تاخیر به علت خرابی رو بگیرن (فکر کنم الان هم این کار رو میکنن).
الان داشتم برنامهی حرکت قطار تو متروی ژاپن (که یکی از شلوغترین متروهای دنیاست) رو میدیدم. زمان انتظار برای قطار بسته به ساعت، روز هفته، و خط مترو بین 2 تا 5 دقیقه (تا جایی که من دیدم) متفاوته. متروی تهران هم همینطوره، یعنی بسته به ساعت یا روز هفته یا خط مترو ممکنه 4 تا 15 دقیقه منتظر بمونید. اما خیلی سادهتر تو تهران پیاده شده. چطوری میتونیم بهینهترین حالت رو پیدا کنیم؟ یه ساعتایی تو روز 4 دقیقه یکبار مترو میاد و خالیه، یه ساعتایی 4 دقیقه یکبار میاد و جا نداره!
قطعن کم کردن زمان انتظار هم تاثیر داره؛ که با افزایش واگنها امکان پذیره. از طرفی خیلی روزها میشد قطار میرسید شادمان، جمعیتی سر صبحی مثل غزال میدویدیم که خط عوض کنیم و به سمت کلاهدوز سوار شیم، قطار خالی تو ایستگاه وایساده بود، تا جمعیت میرسید در رو میبست!! بعد قطار بعدی میومد جا نمیشدیم. آدم شک میکرد راهبر قطار برای تفنن این کار رو میکرد… به نظرم اگه بدونیم چطوری و چه دادههایی رو باید جمع کنیم خیلی سخت نیست که بهترین مدل حرکت قطارها رو دربیاریم.
یه قسمتی از تاخیر قطارها هم تقصیر خودمونه، یادم نمیره اون دورهی گذاری که مردم داشتن متوجه میشدن نگه داشتن در قطار آسیب جدی بهشون نمیزنه… جدی کار خیلی زشتیه در قطار رو نگه داشتن! واقعن چند صد نفر آدم باید خودشون رو با ما تطبیق بدن؟ یا ما میتونیم یک ربع ساعت از خونه زودتر خارج شیم…؟
در مورد BRT به نظرم طراحی بعضی اتوبوسها باعث شده نتونیم درست جا بشیم. بعضیاشون چارصدتا میله از کفشون درومده که کللی جا گرفتن! مثلن به جای دو ردیف میلهی سقفی (برای نگه داشتن)، سه ردیف بزنن و جای ایستادن رو بیشتر کنن. یا صندلیهای تاشو بذارن تو اتوبوس!! اگه خلوت بود بازشون کنیم برای نشستن، اگر شلوغ بود بایستیم. البته فکر کنم تا یکی دو سال شاهد دعواهای فراوون تو اتوبوس باشیم که “الان به اندازهی کافی خلوت هست که صندلی رو باز کنم و بشینم؟”
یک راهش اینه که برنامه ریزی نقشهی خطوط و ایستگاهها رو بهتر کنیم. ایستگاه ها رو بیشتر پخش کنیم توی مناطق مختلف. از خرابیها جلوگیری کنیم. از هر گونه تاخیر جلوگیری کنیم. حتی میشه یک اپلیکیشنی رو توسعه داد که شلوغی این وسایل رو دنبال کنه و با استفاده از هوش مصنوعی شلوغی ساعات آینده رو پیش بینی کنه تا هم مسوولین شرکتهای مترو و اتوبوسرانی و هم مسافران بتونن برنامهریزی بهتری رو برای سفرشون انجام بدن. ولی به نظرم مهمتر از این مساله، برخورد با متکدیان و دست فروشان توی مترو هستش. مخصوصا توی ساعات شلوغی واقعا آزار دهنده میشن.
نکته بعدی هم توسعه اپلیکیشنهای نقشه برای این وسایل هست. مثل کاری که مسیریاب بلد داره انجام میده البته هنوز خیلی جای کار داره. مثلا فرض کنید بلد در آینده بتونه بهترین زمان و بهترین مسیر رو بهتون پیشنهاد بده. چقدر ترافیک پخش میشه؟