چرای دام به دلایل مختلف باعث آسیب جدی به پوشش گیاهی و مراتع می‌شه.
دام‌ها با سرعتی باورنکردنی مراتع را می‌خورند و نابود می‌کنند.
به یاد دارم که به یکی از منطقه‌های حفاظت‌شده سری زدم و پوشش عجیب گیاهی اون منطقه باورکردنی نبود. پوششی بسیار انبوه از انواع گیاهان.
اما اگر به مناطق غیرحفاظت شده سر بزنیم، با پوشش گیاهی جوانی مواجه می‌شویم که هر بار توسط گوسفندان خورده می‌شوند.
گوسفندان علاوه بر خوردن گیاهان، آن‌ها را لگد کوب هم می‌کنند و بدین ترتیب به سادگی موجب جاری شدن آب‌ها بر روی زمین و از بین رفتن منبع آبی، از بین رفتن مراتع جهت حیوانات وحشی و آسیب‌های جدی که این روزها بسیاری از آن آگاهند می‌شود.
برای مقایسه فکر کنید آیا می‌توانید دستگاهی بسازید که با همین سرعتِ چرای گوسفندان، بتواند بر روی کوه گیاه بکارد؟
میزان مصرف گوشت در ایران سالانه حدود ۴۰۰هزار تُن است. و این یعنی حضور ده‌ها میلیون گوسفند در کشور.
اما چگونه می‌توانیم راهکاری عملی دهیم تا پوشش گیاهی مراتع راحفظ کنیم؟
کاری کنیم که گوسفندان وارد پوشش گیاهی نشوند. راهکاری عملی و قابل اجرا؟
نظر شما چیست؟
راهکار به نظرم همینجاست یک محوطه مصنوعی برای دام ها بسازند که بصورت جدول گذاری و… مانع از له شدن و خورده شدن زیاد گیاهان بشه
. یا همون چیدن علف های هرز و بردن دام ها به مناطق خالی از پوشش گیاهی که خودت گفتی .
۱. پیدا کردن جایگزین برای گوشت و استفاده از پروتئن های گیاهی.
۲. خیلی از افراد شغلشون پرورش و چرا بردن دام هست بنابراین: ایجاد شغل جایگزین پیشنهاد می شود👌
۳. جا انداختن این قضیه بین آدما که ما داریم همه منابعمون رو استفاده می کنیم بدون حفاظت و جایگزین کردنشون و اینکه ادامه این روند چه تبعاتی داره.
این رو می‌شه اضافه کرد که مراتع مصنوعی وسیعی ایجاد کنیم که پوشش گیاهی مقاوم داشته‌باشن. مثلا در مناطق گرمسیر از گیاهانی مثل لجگی (هندوانه وحشی) می‌شه استفاده کرد. همین طور در این مناطق می‌شه آبشخور برای گوسفندان تهیه کرد. به این صورت این مناطق رو به دامداران اجاره بدیم.
همین طور برای کشت در این مناطق می‌شه از ابزارهای صنعتی استفاده کرد. همین طور می‌شه از کمک مردم برای کشت گیاهان مقاوم استفاده کرد.
این اتفاق به نظرم داره میفته. ولی مشکل اینجاست که اگر مردم یک منطقه از گوشت استفاده نکنند، باز هم گوسفندان صادر می‌شن. همین الان هم به صورت گسترده گوشت‌ها قاچاق می‌شن. و این یک جورهایی قدرت اقتصاد هست.
شغل‌های بسیار زیادی وجود داره. برای پیشنهاد شغل جایگزین راه حل و شغل‌های خاصی وجود داره. مثلا در مناطق روستایی، یک راه حل جایزگین، خانه‌های بومگردی هستند، که راه درامدی قدرتمندی رو جایزگین کشاورزی می‌کنه. به نظر شما چه شغل‌های جایگزینی به چوپانان می‌شه پیشنهاد داد؟
موضوع مرتع مصنوعی خیلی برام جالبه.
فکر کنید یک منطقه چندصد هکتاری رو برای چرای گوسفندان قرار بدیم. گوسفندان در هیچ منطقه دیگری اجازه چرا نداشته‌باشند.
از طرفی راه حل‌هایی بدیم تا بتونیم پوشش گیاهی این منطقه‌ها رو بدون نیاز به آب زیاد حفظ کنیم. (مثلا با کاشت گیاهان مقاوم)
از طرفی، منابع آب محدودی به این مناطق بدیم. (برای نوشیدن گوسفندان). حتی می‌شه محل ذخیره آبی رو برای گوسفندان احداث کرد تا زمستان، آب مورد نیازشون از دره کناری اون‌ها تأمین بشه.
در این صورت این محدودیت‌ها دامداران رو به سمتی سوق می‌ده که خودشون از پوشش گیاهی این مناطق محافظت کنند.
از طرفی می‌تونیم نزدیک این مراتع مصنوعی، آغل‌هایی رو احداث کنیم. و این آغل‌ها رو به دامداران اجاره بدیم. این آغل‌ها می‌تونن محل‌هایی برای ذخیره علوفه هم داشته‌باشن.
از هزینه اجاره این آغل‌ها برای تمیز کردن آبشخور حیوانات استفاده کنیم.
در کنار این‌ها چوپانان، از امکانات مراکز بهداشت، به خاطر جمع بودنشان کنار یکدیگر هم بهره‌مند می‌شن.