چه شغل‌هایی می‌شناسید که در جامعه به چشم نمیان، یا خیلی کم اهمیت داده میشن؟ چی باعث میشه این شغل‌ها نادیده گرفته شن؟ اگه مهم نیستن اصلا چرا به وجود اومدن؟
نمی‌دونم در جامعه‌ی ما هست یا نه! ولی روانشناس سگ یکی از شغلاییه که انتظارش رو نداریم معمولا ولی وجود داره!
چی باعث میشه این شغل‌ها نادیده گرفته شن؟
نمی‌دونم ولی احتمال همون چیز باعث خواهد شد که این سوال نادیده گرفته بشه:))
4 پسندیده
از دیدگاه شخصی بنده،مشاغل وقتی نادیده گرفته میشن و به قول شما به چشم نمیان که:
۱.اطلاع مردم از وجود اون خیلی کمه.
۲.با توجه به شرایط جامعه وجود اون احساس نمیشه،مثل همین مثالی که @aran نام برد.
نمونه ای که من دیدم:
مربی مهد سالمند.( کارش بازی کردن و نقاشی کشیدن با افراد سالمنده). البته مهد سالمند یه جای خیلی متفاوت با خانه ی سالمندانه.
دقیقا مثل مهد کودک ساعات خاصی سالمند وارد مهد میشه با هم سن سال های خودش بازی،صحبت،نقاشی و … انجام میده و آخر شب بر میگرده خونه.
علت ندیدن این شغل شاید شرایط کاری ویژه و موقعیته که داره.
5 پسندیده
در واقع شغل به عملی گفته میشه که در طی روز به صورت مداوم و با دستمزد مشخص انجام میگیره و کسی که این عمل رو انجام میده بهش شاغل گفته میشه.
اما در واقع نه تنها تو کشور ما و خیلی از کشورها شغل هایی که درامدهاشون تو سرانه ناخالص ملی ثبت نمیشه بهشون صفت شغل نمیدن.شاید امرار معاش کنن ولی شغل نیست و سودی برای کشور نداره.برای همین هم به چشم نمیان.
مثلا کسی که ترشی تو خونه ساخت میکنه و بعد تو مغازه سر محل میفروشه ،چه با بسته بندی وچه فله ای،ولی به عنوان شغل نیست.یا کشاورزی که نصفی از محصولش رو میفروشه و نصف دیگه ش رو برای مصرف خودش میزاره.یا مثل قاچاقچی ها،یا مثل دکه های کوچیکی که سر خیابون سیگار میفروشن.
این ها در امد دارن ولی شغل محسوب نمیشه.
وقتی تو سیستم و سامانه کشوری ثبت میشن و حساب دارن و درامد هاشون در ناخالصی های ملی دیده میشه شغل میشه برا همین به چشم نمیان.
2 پسندیده
واقعا همچین شغلی داریم؟! میتونین مرجع بدین یا یه نمونه روانشناس سگ که میشناسین رو معرفی کنین؟
از این لحاظ میپرسم که روانشناس سگ به نظرم نمیتونه وجود داشته باشه، چون سگ‌ها نمیتونن حرف بزنن و وقتی نتونن حرف بزنن، دیگه نه میتونن به روانشناسشون بگن مشکلشون چیه و نه میتونن مشاوره های روانشناس رو متوجه بشن. اگه منظور مربی پرورش سگ و یا دامپزشک هست، خب اون معقوله ولی اینها اتفاقا به چشم میان، نه لزوما توسط هر کسی، بلکه توسط افرادی که سگ دارن و یا برای منظورهای خاص از سگشون استفاده میکنن و نیاز به تربیت خاصی داره.
معمولا خود صاحب شغل هست که باعث میشه شغلش دیده بشه یا نه. بسته به ارزشی که برای کار خودش قائله و چشم انداز[1] و ماموریتی[2] که برای خودش در نظر گرفته.
4 پسندیده
من فکر می کنم یک شغل هرچقدر درامد کمتری داشته باشه (به صورت سنتی) و پرستیژ ظاهری کمتری داشته باشه اون شغل کمتر به چشم میاد. برای مثال در نظام بهداشت و درمان شغل پرستار بعضا از شغل پزشک اهمیت بیشتری داره ولی چون در آمد کمتری داره کمتر به چشم میاد، مثال دیگرش رفتگر ها (پاکبان ها) هستن که اگر این قشر به واقع زحمتکش نباشن ما (به ویژه شهر نشین ها) در کثافت شهر ها خفه میشیم اما هیچ وقت این زحمت رو نمیبینیم چون در آمد چندانی نداره و پرستیژ اجتماعی زیادی هم نداره.
بله در جوامع دیگر داریم ولی در ایران ندیدم یا نشنیدم، کمی با مربی فرق داره ولی برای رفتار های نامناسب حیوان ها (سگ، گربه، اسب و… به صورت تخصصی) راه حل پیدا میکنن برای مثال اگر سگ پرخاشگر باشه به این افراد مراجعه میکنن. من قبلا سگی داشتم که پلاستیک می خورد از اونجا فهمیدم که عجب اگر در بلاد کفر (!!!) بودیم الان براش یه متخصص بود که راهکار ارایه بده.
1 پسندیده
واقعا متوجه نمیشم هدف از مطرح کردن این پرسش چیه؟!
معرفی کردن مشاغلی که درآمد یا میزان اشتغال خوبی دارن اما چون معروف نیستن خیلی ها ازش غافل موندن؟
یا
معرفی مشاغلی که مورد نیاز جامعه س اما چون مخفی ه با کمبود نیروی کار مواجه ه؟
یا
معرفی مشاغلی که نیاز به آموزش های تخصصی دارن اما چون معروف نیستن و در رسته های معروف شغلی جای نمی گیرند، آموزشگاه های آکادمیک براش وجود نداره و باعث میشه اون بخش از جامعه که به این شغل نیاز داره به صورت سنتی اداره بشه
1 پسندیده