هرچیزی که امروزه در جامعه طراحی شده انگار رنگ و بوی مردانه دارد و توجهی به زنان و مادران نشده است و این باعث شده زنان در جامعه احساس امنیت کمتری کنند.
یعنی چی؟ مثلا باید ساختمان ها توسط زنان طراحی بشه تا زنان احساس امنیت کنند؟ مگه درس طراحی اینجور چیزها برای مرد و زن یکی نیست؟
مثلا ساختمان هایی که مردان طراحی می کنند طوری طراحی شده که فقط مردها راحتند؟
دوست عزیز در طرح سوالم از کلمه «احساس امنیت» استفاده کردم. احساس امنیت با ایمنی و امنیت متفاوته و گاهی هیچ خطری فرد رو تهدید نمیکنه ولی احساس امنیت نداره.
با مثال بخوام توضیح بدم یک مادر برای پیادهروی با کودکش همیشه باید نگران عبور ماشین موتور و یا اینکه کالسکه کودک از مسیری رد نشه (به دلیل رعایت نکردن استانداردها) باشه.
خب شما گفتید رنگ و بوی مردانه من تعجب کردم.
رنگ و بوی مردانه داره چون مرد ها طراحی می کنند اگر خانوم وظیفه طراحی اینجور بخش هارو بر عهده بگیرند مشکل حل میشه.
یعنی مشارکت بیشتر خانوم در طرح های عمرانی و شهرداری.
حتی ممکنه توسط یک خانم طراحی بشه ولی به نیاز و احساس زنان توجهی نشه!
چرا محله های قدیمی بیشتر حس امنیت بود؟! چون که همیشه نظارت اجتماعی وجود داشت: مثلا تعدادی خانم مشغول گفت و گو حتی سبزی پاک کردن بودند…
منظورم همچین چیزایی هستش نه لزوما اینکه مردها توجهی نمیکنند.
آگاه سازی مردم ، خصوصا زنان . متاسفانه بعضی خانوم ها خودشون رو ضعیف میبینن و اعتماد به نفس کافی ندارن به همین دلیل خیلی آزار میبینن .
خب این شرایط جامعه هستش که اعتماد به نفس رو از اونا میگیره.
قانون هست که باعث میشه زنان در جامعه احساس امنیت کنند. نه فقط زنان بلکه قانون باعث احساس امنیت همه افراد میشود و اینکه شما در جامعهای زندگی میکنید و میدانید قانون حامی شماست و کسی نمیتواند قانون را بخرد یا دور بزند و به شما ضربه بزند و تنها راه احقاق حقوق شما هم دوئل کردن باشد. به نظرم این اساسیترین اقدام است و مابقی اقدامات هرچه باشند به کیفیت تضمین امنیت توسط قانون نیستند.