یه مربی داشتیم یه روز از همین روزای خسته، به شاگرداش گفت «امروز هیچ کی حق نداره به خودش حق بده خسته باشه!» اون قدر این رو با انرژی و محکم گفت همه شاگرداش از حالت تکیده در اومدن … .
گاهی موقعیت بیرونی و درونی همپا میشن و خواه ناخواه میفتی تو گود افسردگی و یا فشردگی ذهنی. این جور وقتا، این تویی که باید انتخاب کنی:
- ایا میخوام به خودم حق بدم که خسته و بی رمق و پَکَر باشم،
- به خودم چنین حقی نمی‌دم و میخوام محکم سرپا واستم و ادامه بدم.
این جور وقتا یه «هی» از یه مربی قاطع و یا یه نگاه نیازمند از کسی که دوستش داری و مسئولیتش رو پذیرفتی مثلا بچه‌ت؛ میتونه کمکت کنه گزینه‌ی دو رو انتخاب کنی!
شما چه موارد دیگه ای رو تو زندگی تجربه کردین که کمکتون میکنه موتور درونی تون رو روشن نگه دارین؟
