سیاره ای مثل زمین(Earth planet)، خیلی ویژگی های زیادی داره که باعث شده اون قابل سکونت بشه، ولی ما معمولا فقط وجود آب و هوا رو در نظر میگیریم.
ولی این سیاره ای که ما روش هستیم خیلی چیز هایی فراتر از آب و هوا داره که وجودشون برای حیات لازمه.
مثلا:
جاذبه: اگر جرم سیاره ی زمین(Earth mass) کمتر یا بیشتر می بود، اولین مشکلی که بوجود می اومد نیروی جاذبه ی سیاره بود(Planet Gravity).و اولین تاثیر تغییر جاذبه روی سیستم هضم غذای بدن هست که باعث میشد که دیگه نتونیم درست غذا بخوریم.
دما: سیاره ی زمین(Planet Earth Tempature) به علت فاصله ی مناسبی که از خورشید داره(و وجود لایه های اتمسفر) دما خوبی داره که این دما بسیار مناسب حیات انسان و موجوداتی که ما میشناسیم است.
فکر میکنم خیلی عوامل دیگه ای وجود داره که حیات در یک سیاره رو تحت تاثیر خودش قرار میده و ما از اون ها مطلع نیستیم.
چه عوامل دیگه ای وجود دارند که اگر نباشن حیات در یک سیاره سخت و یا حتی غیر ممکن میشه؟
فکر کنم انسان برای حیات در سیاره ای دیگه، فقط به یه سری شرایط اولیه از قبیل هوایی برای تنفس و مایعی به عنوان مایع حیات (یه چیزی مثل آب که نیاز بدنمون رو برطرف کنه و بتونیم باهاش مواد اولیه زندگی رو تولید کنیم ) و شاید دوسه تا مورد دیگه نیاز داشته باشه و بقیه موارد رو می تونه به صورت مصنوعی ایجاد کنه. مثلاً مشکل عدم وجود جاذبه رو تو فضاپیماها تونسته به کنترل خودش دربیاره.
میدان مغناطیسی که ما رو از تابش بادهای خورشیدی ایمن کرده (شفق قطبی دلیلی هست بر این خاصیت میدان مغناطیسی زمین، با توجه به اینکه ذرات بارداری که از سمت خورشید میاد رو منحرف می کنه سمت قطب های جغرافیایی زمین)
سوالی که برای خودم همیشه پیش میاد و چون زیست نخوندم جوابی براش ندارم و مطالعه هم نکردم راجعبش این هست:
چرا همیشه وقتی بحث یافتن حیات فرا زمینی هست : دنبال حیاتی هستیم که به شکل حیات روی زمین باشه؟ مثلا از کجا معلوم که موجوداتی نباشن که اسید سولفوریک تنفس کنن و در دمای 80000 درجه حالشون خوب باشه؟
چرا دانشمندان دنبال حیاتی هستن که در یه کمربند خاص حول ستاره وجود داشته باشه؟ چرا پایه حیات رو کربن و آب مایع می دونن؟ چرا سرب و … نه؟
یه دلیلش اینه که ما واقعا تعریف استانداردی از حیات نداریم. به همین خاطر اگر دقت کنید معمولا دنبال نشانه های شبه زمینی بودن هستن ادما نه حیات.
با همین پیش زمینه جواب به سئوال در حال حاضر تا حد زیادی ناممکنه.
دانش بشر خیلی محدوده و ما هنوز سیاره زمین را هم نمی‌شناسیم. به خاطر همین هر مقایسه‌ای که می‌کنیم زمین را به عنوان شرایط ایده‌ال حیات در نظر میگیریم. برای مثال وقتی دانشمندان سیاره‌ای را مناسب برای حیات معرفی می‌کنند فقط پارامترهای کلی را در نظر می‌گیرند. مثلا می‌گویند فلان سیاره خوب است چون فاصله‌اش از ستاره به قدری است که دمای مناسبی دارد. از طرفی این اندازه‌گیری‌ها همگی غیر مستقیم هستند و خطای زیادی به همراه دارند.
بحث جالبی پای این سوال شد اما قصد من از مطرح کردن این سوال این نبود، بلکه میخواستم بدونم که اگر یه روزی حیات روی سیاره ی زمین غیر ممکن شد، ما باید به دنبال چه سیاره ای بگردیم تا اونجا زندگی کنیم؟
سیاره های ممکن در منظومه ی شمسی:
مریخ که معرف حضور همتون هست. سیاره ای که بسیار شبیه زمینه و حتی هر یک روز اون خیلی به روز زمینی نزدیکه.
2.قمر اروپا (یکی از قمر های سیاره ی مشتری). این قمر دارای هسته ی داغی می باشد (به علت جاذبه هایی که به این قمر وارد میشود، هسته ی این قمر دائما در حال کش و قوس است که باعث داغی آن میشود.) و سطح آن پوشیده شده از لایه ی نازکی از سنگ که زیر این لایه ی سنگ یک لایه از یخ وجود داره.
چه نتیجه ای میگریم؟
چون که هسته ای اون داغه و روی سطحش یخه، یه جایی این وسط باید آب مایع وجود داشته باشه.
1. تبدیل شدن خورشید به غول سرخ 2. به دلایل مختلف از جمله: تغییرات اقلیمی و نابودی حیات در اثر فعالیت های بشری و …
اولی که حدود 5 میلیارد سال دیگه رخ میده و راجع اون صحبت نمی کنم.
اما دومی:
همیشه برام این سواله که : چطور می خواین چند میلیارد آدم رو جا به جا کنین؟ خب بهتر نیست حیات تکامل یافته و ثروتی که الان رو زمین داریم و حواسمون بهش نیست رو حفظ و اصلاح کنیم تا نخوایم میلیاردی مهاجرت کنیم؟ شایدم در طی یک پروسه چند هزار ساله تدریجی جمعیت آدم ها رو منتقل کنیم و البته احتمالا باید روی مقصد شرایط رو برای این تعداد آدم فراهم کنیم. شایدم مثل داستان های ژول ورن که الان محقق شده این زندگی انبوه آدم ها در کره ای دیگه قابل دسترس بشه در سال های بعدی(من که برام خیلی غیر قابل هضمه). البته اگر تا اون موقع بشریت خودشو در جنگ ها منقرض نکرده باشه!!!
فکر می کنم ساخت ایستگاه های فضایی در جهت قضایای تحقیقاتی باشه خیلی هم خوبه.
عذر می خوام. بحثم ممکنه انحرافی به نظر برسه. اما خب اینا درگیری های ذهنی من با این ماجراست…
