به سختی میتونم بگم که «چه کتابی رو بخونین» اکثر کتابها رو فکر میکنم باید با احتیاط خوند. بخصوص:
-
(به تعبیری نقل قول میکنم از دانیل کانمن ) کتابهای در مورد آدمهای موفق رو با احتیاط بخونین! احتمال زیاد حرفهای کتاب ربط خاصی به دلایل موفقیت فرد نداره و شما یا سرخورده میشین یا در حلقه‌ای از تلاشهای بدون سرانجام وقت و انرژی رو هدر میدین.
-
کتابهایی که به حقایق بسیار بیشتر از واقعیتها تکیه میکنن رو اصلا توصیه نمیکنم. چون لزومی ربطی به دنیای بیرون ندارن، ولی مدارهای ذهنی رو تشکیل میدن که به سختی قابل شکستن هستن!!
شاید خیلیها با من موافق نباشن ولی نسبت به کتابهای «دیل کارنگی» همین دیدگاه رو دارم و هم خودم زمانی درگیرشون بودم و هم دیدم و می‌بینم خیلیها رو درگیر خودش کردن. مشکل اینه که این کتابها جوری نوشته شدن که «حتی غلط هم نیستن» و این القا به فرد دست میده که اگر موفق شد در اثر کتاب بوده و اگر ناموفق بود، خود فرد مقصره!!
کتابهای ایدئولوژیک رو هم به همون دلیل تکیه بر حقایق، توصیه نمیکنم و اساسا به نظرم فرقی نمیکنه که ایدئولوژی چی باشه. مگر اینکه پایه بسیار قوی برای غلبه بر القاهای گمراه‌کننده داشته باشید.
برحسب جو زمانه‌ی ما که بسیار پر از آشوب و جنجال هست، واقعا توصیه میکنم درگیر کتابهای با ذهنیت بسیار منفی مثل اکثر آثار صادق هدایت یا نیهیلیستهای اروپای بعد از جنگ جهانی دوم، نشین. برای اکثر نسل جوان جذاب هست ولی اون عینک بدبینی عظیم، انرژی جوانی رو به سمت افسردگی میبره تا منجر به حرکت خردمندانه مثبت بشه. خودم تجربه درگیری طولانی با این تیپ کتابها رو داشتم.
همانطوری که مشاهده کردین، چیز زیادی برای مطالعه باقی نموند 
