امروز یه سوال نامتعارف دارم که بر میگرده به سده ی هفتم هجری ،
فکر میکنم اگه سعدی زنده بود این سوال رو امروز توی پادپرس مطرح میکرد:
از دشمنان برند شکایت به دوستان
چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم؟
7 پسندیده
خب چه کاری هست. کلا شکایت پیش کسی نبریم چون چیزی با شکایت کردن درست نمیشه.
اگر شکایت کردن از دوست، کاری رو درست می کرد ، که من باور دارم بدتر هم می کنه یه چیزی، میشد بحث کرد.
بهتره کلا شکایت یا درد و دل رو پیش کسی نبریم.
اتفاقا فکر کنم سعدی داره همین و میگه که کلا شکایت بردن پیش کسی کار درستی نیست چون امکان داره همون دوستی هم که فکر می کنیم دوست هست دشمن باشه و از ناراحتی ما خوشحال بشه.
4 پسندیده
از ابراز شکایت دست بردارید
کمی فکر کنید و خودتون دست به اقدام مناسب بزنید 
احتمالا با وجود شرایط تشریح شده در بیت بالا کسی جز خودتون نمیتونه مشکلتون رو حل کنه
5 پسندیده
واضحه به مدیر 
شکایت رو مطرح کنید در اسرع وقت بررسی و اقدام میکنیم 
6 پسندیده
سوالم شخصی نیست،
شعر زبان کنایه است …،
پاسخ توی سوال وجود داره
ضمن اینکه فکر کنم خود مدیر هم نمیدونه به کجا شکایت ببره ! 
3 پسندیده
فکر کنم اینجا یک بن بست شکل میگیره یا دوست باید دوست شود یا اینکه دیگه شکایت رو رها کنیم. هرچه بادا باد
3 پسندیده
لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشق بازان چنین مستحق هجرانند
4 پسندیده
به نظر من انسان هر چیزی میتواند باشد از فرشته گرفته تا شیطان وقتی قبول کنیم که انسان چنین موجودی است شکایتی لازم نمیآید، وقتی جنایات دد منشانه انسان ها را در دنیا مشاهده میکنیم و میدانیم که انسان چقدر پست شده میتواند دیگر جای شکایت نیست، و توقع و گله و شکوه کار ساز نیست، پس در نتیجه شکایت جایی نمیبریم.
1 پسندیده
عکس بدین جنازه تحویل بگیرید
ستاد جمع آوران معتادان خیابانی 
1 پسندیده
دست نگه دارید تو رو خدا ،راضی به خون و خونریزی نیستیم دیگه 
امشب داشتم یه شعر از سعدی میخوندم در همین باب شکایت از دوست، یه جورایی شیخ اجل جواب اون بیت رو به خودش داده :
شرط عشقست که از دوست شکایت نکنند
لیکن از شوق حکایت به میان می آید
…
نتیجه ی اخلاقی اینکه شکایتمون رو پس بگیریم و جناب دوست با سلام و صلوات مراجعت کنند به خیل دوستان 