از بچگی بهمون گفتن مسواک بزن. مسواک هم می‌زدیم. دندونامون یکی یکی خراب شد. دندون‌ها می‌ریخت به هم، گفتن فک انسان در حال کوچک شدن هست و دندان عقل یک زائده تکاملی است که هنوز از بین نرفته. دندان‌های عقل را هم می‌گویند هرچه سریع‌تر بکشید که به دندان‌ها آسیب نزند. برخی می‌گویند شیر نخورید که عامل اصلی پوکی استخوان و احتمالاً خرابی دندانهاست.
کودکان در سن ۶ و ۷ سالگی دارن برای عصب‌کشی مراجعه می‌کنن!
اما از طرف دیگر، بسیاری را دیده‌ایم که وقتی به هموطنان عشایر برخورد کرده‌اند از دیدن زیبایی دندانهایشان پشم‌هایشان ریخته‌است.
به شخصه یکی از هموطنان عشایر را دیدم و در گفتگوی جذابی که با هم داشتیم متوجه شدم که حتی مسواک هم نمی‌زند و دندان‌هایش به زیبایی کنار هم، حتی اورتودنسی هم نمی‌توانست دندان‌ها را به این زیبایی کنار هم بچیند.
خوب اگر فک بشر کوچک شده، چطور روی فک عشایر بی‌تاثیر بوده؟ و نکته اینجاست که تکامل یا فرگشت که روی دو سه نسل اثر نمی‌گذارد. نیاز به هزاران سال ازدواج دارد تا این ویژگی منتقل شود.
سوال اینجاست که در غذای ما واقعاً چی ریخته شده که اینقدر دندان‌هایمان آسیب دیده؟ آیا اصلاً ربطی به غذا داره؟ شاید شیوه زندگیمون روی فک و دندانمون اثر داره.
از تئوری توطئه بگذریم. واقعاً چه کلکی داریم سر خودمون می‌زنیم که این بلا سر دندونامون میاریم؟ شاید نسل بعدی بتونه فک طبیعی و دندان‌های سالم داشته‌باشه.