میدونم برای خیلی هاتون پیش اومده
که با کسایی که زندگی میکنید و روابط درهم تنیده ای دارید بعضی وقتها لجبازی یا ناآگاهی وجود داره و اون ناآگاهی علاوه بر خودش به شما و دیگران هم ضربه میزنه . مثلا من هر چقدر تو خونه میگم که موقع کار کردن کولر و وسایل سرمایشی درها رو ببندید باز میبینم میگن نه هوا گرمه و در باز باشه و هوا جابه جا شه!
جالب اینجاست هر چقدر از لحاظ علمی میگم اون بیرون گرمه و اون گرما خنکی داخل خونه رو میگیره بازم میبینم باز میذارن در رو و این کل خونه رو گرم میکنه! در حالی که از نظر علمی درستش اینه شبها که هوای خنک جریان داره در و پنجره ها باز باشه . از این دست مثال ها در رابطه با دوستانمون یا افراد محله و شهر و کشور هم به وفور یافت میشه !
مثلا در رانندگی طرف میتونه با سرعت کمتر برونه و فاصله رو با ماشین جلویی حفظ کنه تا دستش نره رو بوق و برای عبور عابران پیاده کمی صبر کنه و خیابون رو مثل اتوبان در نظر نگیره !
در سطح محلی میتونم این مثال رو بگم که فرد صداهای ناهنجار و بلند تر از حد معمول رو تولید نکنه و نگه چار دیواری اختیاری! چون این کار دقیقا نقض حقوق شهروندی هست .
در دنیای مجازی هم مثلا یک مورد رو داریم که اگر یک نقد درست (و نه توهین و دروغ بافی ) به باور فردی وارد شه ممکنه جواب منفی و زننده ای بگیره ! خلاصه دود کارهای اشتباه بعضی ها به چشم بقیه هم ممکنه بره
و اینجاست که سهراب میگه آب را گل نکنیم ! میتونه منظورش کل طبیعت یا حتی فرهنگ و انسانیت باشه .
راهکار و خط مشی شما در مواجهه با این مسائل چی هست ؟
3 پسندیده
اون افراد با اشتباه بزرگ شدن و به سختی میشه درک‌شون کرد و رفتارشون رو اصلاح کرد.
بنظرِ من همیشه لازم نیست اصلاح کنیم،
بلکه سازگاری هم روش موثریه!
مثلا با رفتارِ خوشِ مداوم، میشه رفتارِ بد رو نرم‌تر و به مرور حذف کرد.
یا اینکه تو مثالِ شما
می‌تونید بهشون بگید «میدونم چی میگی، اصلا به فرض که من اشتباه می‌کنم! حالا اندفعه رو بخاطر من دربو ببندید. دفعه‌ی دیگه دربو باز می‌ذاریم!»
اینجوری فرد با مقایسه‌ی هوای امروز و دیروز، متوجه اشتباهش میشه.