همیشه از روبوسی کردن متنفر بودم، و یکی از ژستهای دوستانه ای هستش که انجام دادنش برام خیلی سخت بوده و هستش. همیشه ترجیح میدادم بجای روبوسی، یه بغل مختصر و مفید انجام بشه، که البته اون هم در فرهنگ ما زیاد عرف نیست. از مشکلاتم با روبوسی همین بس که بعضی اوقات تو شمارش تعداد بوسایی که باید بدم اشتباه میکردم و البته گاهی هم بوسای بیشتری از گونه طرف مقابل میگرفتم که معذب کننده بود. حالا بماند که خیلی از اوقات ممکن بود مختصات هدف رو اشتباه برم و خُب میدونی وقتی طرف مقابلت عموت باشه اصلاً حس خوبی بهت دست نمیده!!
واسه همین، منتظر یه موقعیت بودم تا بتونم این سنت، فرهنگ، ژست یا هرچی که اسمش هست رو بذارم گوشه رینگ و تا جایی که میتونم بهش مشت بزنم
الان به واسطه همین کرونا میتونم اینکار رو انجام بدم و البته از بقیه هم دعوت کنم در این مشت و مال به من بپیوندن:
به نظر شما کدام ژستهای دوستانه یا فرهنگ آداب معاشرت هستند که باید نابود شوند؟ و چرا؟
به نظرم تماس بدنی و نزدیکی بیش از حد، موقع سلام و علیک و یا خداحافظی، قابل حذف شدن هست. هیچ ایرادی نمیبینم در اینکه افراد در فاصله ی نیم-یک متری از هم بایستن و سر و گردنشون رو به نشانه‌ی ادب و خضوع کمی خم کنن.
منظورم دقیقا حذف دست دادن، بغل کردن و روبوسی هست. از لحاظ بهداشتی هر سه قابل بحث هستن. بروزِ احساسِ بدنی رو میشه برای ارتباطات عاطفی نگه داشت و نه ارتباطات خانوادگی، دوستانه و یا عمومی.
چون هیچ وقت نمیتونی قبل از دست دادن، از مثلا مدیر شرکت ایکس بپرسی دستاش تمیزه یا نه! و یا تصور کن یکی از دوستان رو بعد مدتها تو خیابون میبینی و بنده خدا سیر خورده باشه یا فرصت نکرده باشه به موقع به حمامش برسه و حالا بخوای برای یه سلام ساده بغلش کنی! و … .
پ.ن. عنوان سوال کمی گمراه کننده س، خودم تا نیومدم توش نفهمیدم درباره چیه. فکر کردم اولش منظور ژستهای خَیِّرانه یا همچین چیزی هست! شاید به جای «ژستهای دوستانه» از «آداب معاشرت» استفاده شه ملموس‌تر بشه.
مثلا «با توجه به بحران کرونا، کدوم قوانین آداب معاشرتمون قابل بازنگری هست؟»
