مادر طبیعت وجه دوگانه ای داره. در عین حال که می تونه خیلی مهربون باشه، می تونه خیلی سختگیر هم باشه. برای همین گونه ها برای بقای خودشون یاد گرفتن که تعادل رو در خیلی از جنبه های زندگیشون رعایت کنند.
مثلا یه گله اهو به نفعشون هست که جمعیت خودشون رو محدود به تعداد خاصی بکنند، چرا که اگه بیشتر بشند، منابع غذایی کمتر میشه و شکارچی ها بیشتر
با این حال از بین گونه های موجود، انسانها خیلی به این موضوع اهمیت نمیدن. یه رقابت شدیدی هم جدیدا ایجاد شده انسانها با عقاید مختلف دوست دارند جمعیتشون بیشتر بشه. بدون در نظر گرفتن منابع غذایی و …
اگه یه روز تمام خانمهای دنیا تصمیم بگیرند که زمین رو نجات بدن، چند سال باید زادآوری انجام نشه تا زمین کمی نفس بکشه؟ چند سال طول میکشه تا رد پای آدمها رو که محیط زیست رو آلوده کردن پاک کرد؟ چه راهی غیر از این به ذهن می رسه؟
آیا تعداد آدما بزرگترین فاکتور در به هم خوردن تعادل گونه هاست؟
اگر ما ادامه نسل رو متوقف کردیم چه تضنینی هست که جمعیت حاضر دست از آلوده کردن منابع و به هم زدن تعادل بردارن؟
کمبود منابع خطر بیشتری ایجاد میکنه یا آلودگی منابع؟
چه چیزی بیشترین نقش رو در آلودگی های ایجاد شده در آب، هوا و محیط زندگی موجودات داره؟
به نظرم لازم نیست همه از این شیوه استفاده کنن. شاید بهتر باشه که فقط هر خانواده ای یه فرزند داشته باشه. کافیه فقط رشد جمعیت انسانی رو تو صد و ده سال اخیر درک کنیم.
این به نظر شما از جامع ندیدن ناشی نمیشه؟ یعنی وقتی انسان فراموش کرد که تصمیمات و به عمل اومدن عقایدش ممکنه چه بلایی به سر بقیه سیستم هایی بیاره که در ارتباط هستن باهاش اونوقت ممکنه فکر کنه با افزایش تعداد میتونه به مشکلاتش غلبه کنه!!! جالبه که آهوها فهمیدن اینو ولی ما موجودات متفکر نفهمیدیم !!! 
تنها فرق ما و آهوها شاید اینه که اونا مرزبندی ندارن بین خودشون.
این ایده منو یاد یه فیلم طنزی انداخت که داستانش تو آینده‌ای اتفاق میفته که مثلن آدمای باهوش انقد تولید مثل نکردن منقرض شدن، و فقط یه نسل خرفت از بشر باقی مونده!
متاسفانه اسم فیلم یادم نمیاد. لطفن اگه کسی میدونست بگه.
یه مینی سریال هست به اسم Utopia شبیه اینه ایدش اینه که با یه بیماری نسل بشر رو کاهش بدیم!
اون چیزی که من از عکس ارسالی Faezeh.T @ فهمیدم کشورهای کوچک با جمعیت کم رد پای بزرگتری تو سیستم گذاشتن. پس صرفا جمعیت مؤثر نیست. درست فهمیدم؟
از نظر من هم جمعیت هر قدر کم تر باشد کیفیت زندگی بهتر خواهد بود، به همه کار، غذا، هوای صاف و پاک و همه چیز مهیا میشود ولی اگر نفوس کشور بالا باشد میدانیم که ازدیاد نفوس مستقیما وابسته به ازدیاد ماشین آلات، و الوده کردن محیط زیست، و استفاده زیاد از منابع طبیعی مانند آب و غیره است، پس هر قدر که جمعیت کم باشد محیط زیست آلوده نمیشود میتوانیم همه را آگاه و باعلم و اندیشه بار بیاوریم، و همچنان جمعیت بیشتر باعث مصرف آب بیشتر و منابع دیگر است، اگر جمعیت کم باشد باعث حفظ منابع میشود و خلاصه خیلی مفاد های دیگر هم دارد.