من سه مهارتی که شخصا دوست داشتم در کودکی به دست میاوردم رو می‌ذارم: نوشتن، گفتن، انتخاب کردن.
-
مهارت نوشتن و مستند کردن نوشتاری
چیزی که از بچگی در قالب جمله سازی و بعد از آن در درس انشا، یاد میگیریمش. و چه حیف که معمولا کم اهمیت ترین درس دوران کودکی مون هست و اغلب از کلک های مختلف برای دور زدن این درس ها بهره میبریم! -
مهارت های کلامی
چیزی که انسان رو از سایر جانداران متمایز میکنه، توانایی گفتگو کردن هست. به نظرم جوامعی که درش افراد توانایی و تسلط بیشتری در مهارت های کلامی شون دارن، نسبت به جوامعی که گفتگو رو کنار گذاشتن موفق تر هستن. -
مهارت اولویت بندی و انتخاب
به نظرم از کودکی لازمه با چنین مهارتی مجهز شیم. البته انتخاب کاری هست که ناخوداگاه انجام میدیم، حتی وقتی انتخابی نمیکنیم و تصمیمی نمیگیریم یه جور انتخاب کردیم (انتخاب کردیم که انتخاب نکنیم!). ولی هر چه فرد آگاهانه‌تر انتخاب کنه و به خواسته های شخصی ش مسلط تر باشه، موفق تر هست.
پ.ن. البته با دنبال کردن خبرها به نظر میرسه مهارت دفاع شخصی لازمه در اولویت بالاتری از هر مهارت دیگه ای باشه. 
ولی فرضم اینه که سلامت سایر افراد جامعه رو یه جوری دیگه به دست میاریم!