من سه مهارتی که شخصا دوست داشتم در کودکی به دست میاوردم رو می‌ذارم: نوشتن، گفتن، انتخاب کردن.
-
مهارت نوشتن و مستند کردن نوشتاری
چیزی که از بچگی در قالب جمله سازی و بعد از آن در درس انشا، یاد میگیریمش. و چه حیف که معمولا کم اهمیت ترین درس دوران کودکی مون هست و اغلب از کلک های مختلف برای دور زدن این درس ها بهره میبریم! -
مهارت های کلامی
چیزی که انسان رو از سایر جانداران متمایز میکنه، توانایی گفتگو کردن هست. به نظرم جوامعی که درش افراد توانایی و تسلط بیشتری در مهارت های کلامی شون دارن، نسبت به جوامعی که گفتگو رو کنار گذاشتن موفق تر هستن. -
مهارت اولویت بندی و انتخاب
به نظرم از کودکی لازمه با چنین مهارتی مجهز شیم. البته انتخاب کاری هست که ناخوداگاه انجام میدیم، حتی وقتی انتخابی نمیکنیم و تصمیمی نمیگیریم یه جور انتخاب کردیم (انتخاب کردیم که انتخاب نکنیم!). ولی هر چه فرد آگاهانه‌تر انتخاب کنه و به خواسته های شخصی ش مسلط تر باشه، موفق تر هست.
پ.ن. البته با دنبال کردن خبرها به نظر میرسه مهارت دفاع شخصی لازمه در اولویت بالاتری از هر مهارت دیگه ای باشه. 
ولی فرضم اینه که سلامت سایر افراد جامعه رو یه جوری دیگه به دست میاریم!
برای تمرین اولین و دومین مورد تکالیف مشخصی میشه پیش بینی کرد ،برای پرورش توانایی انتخاب کردن چه تکالیفی میشه پیشنهاد کرد ؟
به نظرم یکی از مهارت‌هایی که لازمه به دست بیاورند، توانایی شنیدن نظر دیگران است. اگر کلاس‌هایی وجود داشته باشد که بچه‌ها را دور یک میز جمع کند و از آن‌ها بخواهد در مورد یک موضوع با هم صحبت کنند این مهارت تقویت می‌شود.
وجود چنین فضاهایی مهارتهای کلامی را هم که @lolmol به آن اشاره کرد، تقویت می‌کند.
خیلی خوبه .این موضوع می تونه ی داستان باشه و این دورهمی اسمش فبک
شاید تو تیم بودن خودش باعث خیلی از مهارتای مختلف به مرور و تحت نظر مربی بشه. مثلاً مهارتهای ارتباطی(صحبت کردن و گوش دادن)
ما که بچه بودیم فقط تو یه مورد تیم می‌شدیم. اون هم سر زنگ ورزش و فوتبال بازی کردن بود 
که اونم تحت نظر هیچ کی نبود. بیشتر یه حالت تخلیه انرژی بود.
یه چیز دیگه که خودم کمبودش رو حس میکنم هنره. از انواع مختلف هنر، من خودم در کودکی فقط خوشنویسیش نصیبم شد! که خداییش توش افتضاح بودم! 
شاید بد نباشه مهارت فکر کردن رو هم بیارم تو لیستم. شاید اگه بعد از یه سری از تصمیمات، کنشها و واکنشهای کودک و نتیجه ی حاصله ازشون، بهش نشون داده بشه هم بد نباشه! این می تونه در مهارت انتخاب کردن هم مفید باشه. مثلاً ضبط ویدئو خیلی تو این مدل می تونه مفید باشه. یه سری از بازی های فکری هم شاید واسه آموزش نحوه انتخاب کردن بد نباشن مثلاً شطرنج.
منظورتون از ضبط ویدئو چیه ؟
اون زمانی که فوتبال باز می کردم، یکی از نقصایی که باعث میشد هیچوقت نتونم راجع به سبک بازی خودم قضاوت کنم این بود که بازی خودم رو نمی‌دیدم! فقط مجبور بودم به قضاوت بقیه اکتفا کنم! اونجا تَکل میکردی بهتر بود و شوت بزن، نزن و …
به نظرم خیلی به درد ورزشکارا میخوره. بشینن بازی خودشون رو آنالیز کنن.
ما که بچه بودیم صدامون رو با کاست ضبط میکردن و بعدا تو ماشین میذاشتن گوش کنیم. ولی خوب مهارتی بهمون اضافه نشد فقط خنده های دور همی بود.