من پدرم کشاورزی میکنه خودمم بچه روستا هستم و سالهاست که با کشاورزی آشنا هستم.
نیازها اینن:
بذرهای اصلاح شده با بازدهی بالا(مثل یک نوع گندم امریکایی که بازدهی بسیار بالایی داره)
بذرهایی که برای رشد به اب کمتری نیاز دارند.
توزیع بذر های مناسب هر منطقه توسط دولت.
برگزاری کلاس های اموزش صحیح شخم زدن
نوسازی و تقویت ماشین الات کشاورزی
اجرای طرح تضمینی خرید محصولات با نظارت بسیار شدید (چون امسال در خرید تضمینی گندم 7 درصد خاک بوده!!)
جلوگیری از واردات محصولاتی که داخل کشور تولید ميشوند.
چرا دولت؟ چرا شرکتهای خصوصی وارد این کار نمیشوند؟
فکر میکنید موانعی سر راه ورود شرکتهای خصوصی در بخش کشاورزی وجود دارد؟ اگر جواب مثبت است این موانع چه هستند؟
به طور مثال خرید تضمینی گندم به تعاونی ها سپرده شد بدون نظارت دولت که در نهایت 7 درصد خاک داشت یعنی از هر یک تن 70 کیلوگرم خاک بوده!.
من موافقم که به شرکت های خصوصی کارها سپرده بشه ولی دولت شدیدا نظارت کنه با وضع جریمه های بسیار سنگین برای متخلفان.
کشاورزان فکر میکنند اگر دولت پشتیبانشون باشه بهتر است از افراد با شرکت های خصوصی که سود خودشون از سود کشاورز و جامعه مهمتره
موانع بسیاری در ایران برای فعالیت خصوصی وجود دارد که یکی عدم تعریف صحیح چرایی و چگونگی فعالیت بخش خصوصی است و دیگری عدم نظارت درست.
خوشحال میشم که این دو موضوع به صورت مسئله هایی باز و مهم در پادپرس مطرح بشن.
اگر شرکتهای خصوصی وارد شوند دیگر نظارت دولت نیاز نیست. دولت فقط باید روی بیمه و دستمزد کشاورزان نظارت کند تا مطمئن شود توسط شرکتهای خصوصی کاری خلاف قانون انجام نشده است.
در نزدیکی کرمانشاه شرکتی هست که با کشاورزان برای تولید گوجه فرنگی قرارداد میبندد. با صحبتی که با آشنایان داشتم به نظر میرسد که هم کشاورز راضی است و هم آن شرکت خصوصی به سودش میرسد. به نظرم تنها نظارتی که دولت میتواند در این مورد بکند این است که بیمه و دستمزد کشاورزان به درستی توسط آن شرکت پرداخت شود.