آرزوی ما سلامتی شماست من خیلی وقته به خاطر کرونا در خانه کار میکنم مهمونی هم توی فضای باز بوده و مهمونی! هم نبوده دورهمی خانوادگی بوده
احتیاط کنید خلاصه
جمعه 5 شهریور ساعت 10 صبح میدان تجریش نقطه شروع تور!
@Fatemeh-law @Ali_Shakeri @najme @leila @11141
در ضمن ما در این تور در یک فضای باز قرار میگذاریم کل مسیر تور در فضای بازه و در هیچ فضای بسته ای نمیریم :)) @Jalal_Razavi
مسئله اینه که چقدر جان انسان ها برامون مهم باشه
چیزی که خیلی وقته توی ایران یه مسئله عادی شده
واکنش استرالیا به کرونا
جلال جان من خیال میکنم دغدغه شما رو درک میکنم، ولی شخصا موارد زیادی شده که نتونستم بر نیازهای خودم و خانوادهام غلبه کنم و در جامعه حاضر شدم!!! پس گویا درک نکردم و نمیکنم!! تو میگی اگه به اون نیازها اهمیت نمیدادیم، نمیمردیم، و آدمهای دیگه هم نمیمردن؟ یعنی نمیشه حداقلی برای زندگی نسبتا عادیتر برای خودمان قائل باشیم و بیماری و مرگ دیگران رو به گردن خودمون نندازیم؟
آیا واقعا حرکت دورهمی پادپرسیا شایسته سرزنشه، اونم با این شدت؟!
اگه شرایط این دورهمی رو هم با رفت و آمدهای دیگهای که میگم بابت نیاز بوده مقایسه کنم، خیلی فرق نمیکنه، حتی بهتره، مثلا من و خیلیا برای خیلی از کارهامون با وسایل عمومی رفت و آمد کردیم! تو میگی اصلا رفت و آمد نمیکردیم!؟ یا جهنم ضرر همهاش با آژانس و اسنپ میرفتیم، حتما اینم برای من مقدور بود و طبق عادت قبل کرونا اقتصادی و منفعت طلبانه رفتار کردم، پس جنایت کردم!!
تازه من بواسطه شغل دولتی حقوق ماهانه ثابتم رو داشتم و مثل خیلیها تونستم از خونه کار کنم و مشکلی برای هزینههای زندگیم پیش نیومده، حتی گاهی آسودهتر و خوشحالتر هم بودم! دو سه مورد سفر با همون توجیه نیاز و ضرورت هم داشتم، به غیر از این موارد تا جایی که تونستم خودم رو به تو خونه موندن و مهمونی نرفتن و نگرفتن مقید کردم. اما ممکنه به قول تو جز اون آدما باشم که به جون بقیه اهمیت نمیدن؟ یا حتما جز اونا هستم؟
به پادپرس به عنوان یه جامعه با افراد نسبتا خاص و نمونه، نگاه میکنم و دوستش دارم، پس حالا که شما به عنوان یه پادپرسی قدیمی پایه میگی نریم بهتره، که حتی واجبه نریم، نمیرم! حتی خوبه بیایم مدلهای نمونه زندگی خوب تو ایام کرونا رو با جزئیات و مثال برای خودمون و بقیه که بعدا به پادپرس سر میزنن رو کنیم، یعنی تغییرات خلاقانهای که تو زندگی خودمون و دور و برمون دادیم که با وجود محدودیتها تونستیم از عهده مشکلات بربیایم.
راستش من خیلی اهل معاشرتهای اجتماعی نیستم، چه مجازی چه واقعی! اما هم مجازی و هم واقعی ارتباط با پادپرسیا برام جذاب بوده و هست، پس مایل به دیدار دوستان هستم اونم با حضور بیشتر! حالا اگه راه بده دیرتر و با تعداد بیشتر چه بهتر که کرونا هم نباشه.
من اهل چهارچوب تعریف کردن برای کسی نیستم اما چهارچوبی که برای خودم تعریف کردم رو عنوان میکنم که اگه برای کسی خوشایند بود استفاده کنه
حرف من این نیست که دورهمی رفتن بده! خود من کلاسم رو رفتم باشگاهم رو رفتم و به همون اندازه ای که شما میگی جنایته به نظرم هست! اما تا جایی که تونستم کنترل شده با ماسک تعداد افراد آشنا و کم
تقریبا میتونم بگم بیشتر از 10 نفر در ارتباط نبودم توی این ایام کرونا. آیا از مرگ میترسم؟ آیا جان عزیز هستم؟
از مرگ نمیترسم اما جان برای همه عزیزه حتی مورچه ای که روی میزم راه میره پس با تمام توان باید از خودم و خانواده ام مراقبت کنم تا اولا خودمون دچار بیماری نشیم دوما به کسی انتقال ندیم که دومی به مراتب دردناکتره وقتی که یکی بمیره یا سخت مریض بشه
تهران وضعیت ترسناک شده و این داره عادی میشه! روزی 600 نفر میمیرن میدونید یعنی چی؟ توی جنگ 8 ساله انقدر تلفات نبوده!
این موارد باعث میشه که سکوت نکنم حتی اگر تاثیری نداشته باشم و همه برید دورهمی و همه هم سلامت بمونید (ایشالا) باز حرفم رو میزنم که نمونه برای خودم
اینکه ما مجبوریم بریم بیرون یه حرفه اینکه انتخاب میکنیم بریم بیرون یه حرف دیگس
من فقط میگم توی این اوج بیماری من اجباری هم بیرون نمیرم (که اگه کشور صاحب داشت اجباری باید تو خونه میموندم!) چه برسه اختیاری
من ترسو نیستم که از بیماری بترسم اما در درجه اول از مردن عزیزانم و درجه دوم مردن هر موجود زنده ای ناراحت میشم و اذیت کننده اس برام
صدها درود
کاملا حق باشماست و بحث ترس و این مسائل نیست، اما فرض بر اینکه اگه براثر بی دقتی و عدم رعایت اصول ایمنی در برابر کرونا، مبتلا بشیم بهش، بی شک به تمام اعضاء خانواده منتقل خواهیم کرد، دور از جون عزیزان همه مون، خدای نکرده اگه اتفاقی برای یکی بیفته آدم می تونه خودشو ببخشه؟
رعایت نکات بهداشتی و … وظیفه همه هستش و اگر مردم همگی مصمم بشن و دو سه هفته اصول رو رعایت بکنن، از شرّ کرونا ویروس خلاص میشیم. که متاسفانه همه مون می بینیم که برخی از مردم چقدر بی خیال این موضوع هستند. و این بیخیالی موجب شده که مدام موج شماری بکنیم، موج ۱ موج ۲ و الی آخر…
مضاف بر اینکه بنده حرکت دوستان پادپرسی رو که بجهت تور پیاده روی برنامه ریزی شده رو منعی براش نمی دونم. قطعاً با رعایت پروتکل ها میشه از یک روز با هم و درکنار هم بودن لذت برد.
امیدوارم که مردم ما همت بکنند و هرچه زودتر وضعیت عادی بشه و داغدار شدن خونواده ها رو شاهد نباشم.
افرادی که به پیاده روی می رن می تونید یه همایش مجازی برگزار کنید که ما هم در اون بتونیم با پادپرسیا گفتگو کنیم اینطوری نه پروتکلی نقض میشه و همه هم راضی هم ما جا مونده ها هم اونهایی که رفتن .
پیشنهاد بعدیم اینه کلا مجازی باشه ولی حتی گفتگو میتونه کتبی باشه تو یه بازه مشخص با سوالات و خاطرات و بازی کردن و …
@baratii.nazanin نازنين جان ممنونم
شما خودت هم مياي؟
ضمنا @Mehrdad_Roshan رو هم صدا مي زنم و @yousef و همه پادپرسي هاي عزيز
من با اینکه بسیار مشتاقم که اینبار در جمع پادپرسیها باشم ولی با @Jalal_Razavi موافقم. یادمون باشه که بخش زیادی از وضعیت موجود از نظر کرونا، حاصل بیرون رفتن و تجمع افراد هست که هر کدوم هم کاملا مطمئن هستن که
- تا حد ممکن پروتکلها رو رعایت میکنن
- از توی خونه موندن خسته شدن و میخوان در یک جمعی شرکت کنن
پروتکلها بسیار شکننده هستن و تقریبا در مقابل این وضعیت هیچ فایده خاصی ندارن، بیشتر به درد خالی نبودن عریضه میخورن.
راه حل در خونه موندن و عادت کردن به سبک جدیدی از زندگی هست که احتمالا برای مدت زمان طولانی در جامعه حاکم خواهد بود (تازه اگر که زیستن هنوز یک آپشن باشه و قربانی وضعیت نشده باشیم)، چون وضعیت کشورها حتی بعد از واکسیناسیون نشون میده که ما از پایان این پانادمی بسیار دور هستیم و حتی پایانی به شکل کلی برای اون قابل تصور نیست.
پ. ن. برای من شوکآور بود که این حرکت در این شرایط در پادپرس مطرح شد. انتظار داشتم که جرکتهایی کاملا مخالف این رو ببینم و به همین دلیل ترجیح دادم که به طور کلی در این بحث دخالتی نداشته باشم. با خودم فکر میکنم که اگر کامیونیتی که به فهمشون باور داشتم به سمت این حرکت میرن، چطور میتونم از بقیه انتقاد کنم.
ممنون از @yousef و @Jalal_Razavi بابت نظراتشان. زمانی که این موضوع مطرح شد تعداد کشتههای کرونایی زیر ۲۰۰ نفر بود. اما الان تقریبا ۳ برابر بیشتر است. من هم فکر میکنم بهتر است این برنامه را کمی به تعویق بیاندازیم.
با این حال با واکنش یوسف و جلال در نفی پیادهروی در فضای باز چندان موافق نیستم و فکر میکنم شما گرفتار over protection شدهاید. نمونههای دیگری از این قضیه را دیشب که برای پیادهروی بیرون رفتم دیدم. اشخاصی را دیدم که در فضای باز و و در خلوت ماسک زده بودند در حالی که تنها بودند و کسی نزدیکشان نبود.
اتفاقا دلیل شکننده بودن پروتکلها و خستگی عدهای از مردم به نظرم همین over protection است. واقعا چه نیازی هست راننده تک سرنشین ماسک بزند؟ این صحنه عجیب را بارها در تهران دیدهام.
با همه اینها خود من دیدار با سایر دوستان (حتی نزدیکترین دوستان) را بارها به تعویق انداختم و فکر میکنم این دیدار را هم بهتر است که بعد از فرو افتادن موج کرونا برگزار کنیم.
من به احترام دوستان و نظرات شون سعی میکنم با نظر جمع هماهنگ بشم و تصمیم نهایی هر چی بشه تبعیت میکنم
ضمن اینکه من خودم تنها و با رعایت پروتکل ها تو این مدت کرونا کوه و پیاده روی رفتم فکر می کنم علت اینکه الان مردم دیگه زدن به خیالی و رعایت نمی کنن اینه که زیادی به خودشون سخت گرفتند تو این مدت هم تماما رعایت کردم ولی با این روش های بیرون رفتن یه کمی خودم رو سعی کردم آرومکنم
امیدوارم هر چه زودتر از شر این بیماری راحت شیم و برای همه آرزوی سلامتی دارم
من متوجه رعایت غلط پروتکلها هستم. برای مثال بسیاری وقتی که حرف نمیزنن ماسک میزنن و موقع حرف زدن ماسک رو برمیدارن که عملا به نوعی تمسخر تمام فلسفه ماسک حتی برای مواردی ملایمتر هست. ولی حضور در جمع، به ویژه جمعی که از نقاط مختلف میاد، ریسکی بسیار بالا رو به همراه داره: افراد خواسته یا ناخواسته از فضایی عبور میکنن که با صدها نفر دیگه در ارتباط خواهند بود و تمام این ریسکها به همه افراد حاضر در دورهمی منتقل میشه.
من فکر نمیکنم که over protection دلیل خستگی مردم باشه، دیدگاه نادرست به اینکه وضعیت باید به حالت قبل برگرده و انتظار بیجا برای این مورد، باعث شده که مردم خسته بشن. مردم به شکل عمومی هیچوقت سطح بالایی از پروتکلها رو رعایت نکردن که بخوان خسته بشن. باید با صراحت و شدت صحبت کرد، جایی برای ناز کشیدن نیست. وضعیت تداوم و اوجها مکرر نشون میده که این اتفاق هرگز نیوفتاده و با وضعیت کنونی هم به نظر میاد که توهم واکسن باز هم منجر به ریسکی بسیار شدیدتر خواهد شد.
مسئله تصمیم شخصی نیست، مسئله اثر این تصمیم بر قشر عظیمی از انسانّا اطراف به شکل آبشاریه. متاسفانه برخلاف تمام حرکتهای حاکمیت که به شکلی قهرآمیز با تمام مسائل برخورد میکرد، به دلایلی متعدد، با مسئله کرونا خیلی دمکراتیک برخورد کرده و مردم رو به حال خودشون رها کرده تا در اثر حرکتهای برحسب عادت و با توجیه بر اساس رفتارهای گذشته، در اثر کرونا سلاخی بشن.
پیادهروی تنها یا با کسانی که عموما ارتباط وسیعی و مداوم باهاشون داریم، به نظر من مشکلی نداره (هنوز هم فکر میکنم که ماسک باید باشه چون ماندگاری در هوا یک ریسک جدیه). فضای بسته ریسک انتقال بسیار بالایی داره ولی فضای باز اونقدر ریسک رو پایین نمیاره که بشه به راحتی وارد تعامل جمعی شد.
نکته آخر: چرا بحث میکنم و به سادگی نمیگم من نیستم؟ در مقابل over protection چیزی بسیار خطرناکتر به نام overconfidence وجود داره که بسیار مهمتره. تاکید غیرمعقول روی پروتکلهایی که نتونستن در کشورهای بسیار مدرن و با رفتار اجتماعی بهتر، باعث جلوگیری از شیوع بشن، باعث اعتماد به نفس غلط برای ریسکهای به ظاهر ساده ولی بسیار خطرناک میشه. سازمان بهداشت جهانی به همین دلیل، ماهها از تایید ماسک به عنوان ابزاری موثر برای پروتکت امتناع میکرد و اتفاقا بعد از اون تحقیقات نشون میداد که به دلیل سایز ویروس، اساسا ماسک چیزی شبیه به جوک بوده و نه بیشتر.
تنها راه قطعی و موثر در حال حاضر اینه: توی خونه بشینید، ریتم مناسب زندگی در شرایط جدید رو پیدا کنید، با شرایط وفق پیدا کنید و فعلا امیدی به تغییر موثر شرایط نداشته باشید و با شانسی بسیار بالا، ذهنیت بازگشت کامل به دوران پیش از کرونا رو از سر بیرون کنید.
به نطر من، هنوز میشه از زیستن لذت برد به شرطی که نخوایم یا تکرار رفتار قبلی، اون رو برای خودمون و دیگران به اتمام برسونیم.
دورد بر فاطمه ی عزیز.
هر چند حدود 3 سال میشه که دوستان بسیار عزیز و ارزشمندم رو ندیدم، و البته خودم یکی از پیشنهاد دهندگان این دورهمی بودم، با احترام، فکر میکنم مناسب باشه زمانش رو به تعویق بندازیم. هرچند ایمان ندارم که شرایط بهتر میشه اما فکر میکنم در روزگاری که سیستم درمانی ما از هم پاشیده و اعضای سیستم درمانی با ناامیدی جریان رو دنبال میکنن بهتر هست کمی محافظه کارانه عمل کنیم.
باز هم اگر شرایط به نوعی پیش رفت که چنین دورهمی برقرار شد من حتما برای دیدار همه ی دوستان مهربان و نازنینم حاضر خواهم بود.
از نظرات همه دوستان ممنونم حتما که این برنامه با توجه به نظر جمع به تعویق خواهد افتاد. اما خارج از فضای پیاده روی چند مسئله رو دوست دارم به عنوان یک پادپرسی یاد آور بشم.
امیدوارم برداشت من درباره نگاه بالا به پایین شما اشتباه باشه. خوشحالم که اوضاع اقتصادی و شرایط زندگیتون جوریه که حتی اگر مجبورتون کنن هم بیرون نمی رید. چون ما که خرج کل زندگی خودمون وخانواده باهامونه نمی تونیم توی خونه بشینیم و پروتکل ها رو رعایت کنیم نه چون بی شعوریم چون حکومت فکری به حال مردمش و درآمدش نکرده.
من منکر رعایت نشدن پروتکل ها توسط مردم نیستم اما این موج ها خصوصا دو دور آخر رو فقط و فقط متوجه دولت می دونم. کاسب ها و کسانی که حقوق ماهیانه ندارند، ماه هاست که درآمد درستی ندارند و دیگه اگر کرونا اون ها رو از بین نبره فقر و مشکلات مالی از بین میبره.
بله این تور رو مهمان آوایار هستید و ما هم در کنار شما هستیم.
من موافق کنسل شدن تور هستم چون واقعا چیز واجبی نیست. اما چه کسی به امثال من فکر میکنه که تو این اوضاع باید سرکار برند؟
درود برشما
بنده روی سخنم شما نبودید، مطالب رو در حالت کلی گفتم، ضمن اینکه منعی برای تور هم قائل نشدم و معتقدم دوستان بسی بلندهمت تر و توانمندتر از این هستند که بتونن پروتکل ها رو رعایت بکنن و بنده در این خصوص نمی تونم جسارتی بکنم و توصیه ای به دوستان داشته باشم.
متاسفانه نقطه دردناک ماجرا همینجاست، یه عده از اون بالادستی ها هی گلایه می کنن که مردم رعایت نمی کنند و … هیچ وقت ذهن شون به این قد نمیده که همه چند ده میلیون حقوق ماهیانه نمی گیرن که اگه دو هفته بشینن خونه، خیال شون نباشه…
اون بنده خدایی که تو شرکت کار می کنه، چطور نره سر کار؟ نیم ساعت دیر بره، از حقوقش کسر میشه، حالا دو هفته بشینه خونه خرج خانواده شو کی بده؟
اینجاست که وجود مجمع تشخیص مصلحت مردم، لازم و ضروری میشه…
اگه چنین مجمعی داشتیم که دغدغه ش مردم باشه، قطعا دولت رو مکلف می کرد، هزینه امرار و معاش این قشر از خانواده ها رو بپردازه، تا بشینن خونه و مشکل حل شه.
ممنونم نازنين جان @baratii.nazanin
از صميم قلبم اميدوارم از شر اين كرونا از هر مدلش در اسرع وقت راحت بشيم و بتونيم همو در يك دورهمي باحال و خيلي باحال ببينيم با تعداد هر چه بيشتر از پادپرسي هاي عزيز و كلي خبر از موفقيت ها و شادي هامون داشته باشيم كه برا هم تعريف كنيم
نگاهتون و نظرتون اشتباهه من به خاطر کرونا شغلم رو به فریلنس تغییر دادم و در خونه دورکاری میکنم
اگر اونقدر متمول بودم سر دورهمی رفتن بحث نمیکردم الان خودم دورهمی بودم و واکسنم رو هم خریده بودم زده بودم
حالا اینکه خیلی از مشاغل و مهارت ها قابل دورکاری نیست و دولت و حکومت هم قدمی بر نداشته یه بحث جداس که فکر نکنم مدافعی داشته باشه
در مورد کسب و کارهای مرتبط با گردشگری در شرایط فعلی من یک پیشنهاد داشتم (که البته ممکن هست قبلا بررسی کرده باشید اما برای اطمینان خواستم مطرح کنم). این که تور گردشگری مجازی برگزار کنید. همان توضیحاتی که قبلا در یک تور حضوری میدادید در یک ویدئو بدهید و بلیت یا اشتراک این ویدئوها را بفروشید. خیلیها برای سرگرمی از یوتیوب و شبکههای اجتماعی استفاده میکنند و به نظرم بخشی هم برای این هزینه خواهند کرد (اگر خیلی زیاد نباشد). البته در سایت آوایار صنعت دیدم که محصولاتی در زمینه راهنمای صوتی گردشگری هم دارند و میدانم با بسته بودن خیلی اماکن تاریخی و گردشگری شاید حتی امکان فیلمبرداری نباشد.