من مدتیه که به این فکر میکنم که کاش بانکی از فیلم‌های کوتاه یا بخش‌های کوتاهی از فیلم‌های مختلف داشتم، که پنج دقیقه آخر هر زنگ تو کلاسم پخش می‌کردم:
این بانک برای یک سال تحصیلی دستِ کم شامل ۶۰ بخشه؛ برای ۳۰هفته آموزشی و هر هفته ۲ جلسه.
فیلم یا کارتون‌های زیادی میشه پیدا کرد که بخش‌هاییش به شکلی مناسب کلاس درس باشه؛ انگیزشی، فرح‌بخش و آموزنده. حتی میشه بانک رو برای سنین و دروس و زنگ‌های(اول تا آخر) مختلف طبقه بندی کرد.
میشه با هم تو یه پروژه تابستونی این کار رو انجام بدیم؟
امکانات و محدودیت‌هامون چی هست؟
علاوه بر همه پادپرسی‌های علاقمند که دعوتن برای نقد و پیشنهاد، معلما @moalem و @Mitra و فیلم‌بین‌ها @saeed_taghavi و @Jalal_Razavi هم ویژه بیان نظر بدن.
همین الان هم یه سایت خارجی پیدا کردم که فیلم‌های دسته بندی شده داره و همینطور نکات و احتیاطاتی راجع به تدریس با فیلم، فیلم‌ها رو معرفی کردن و جنبه‌های یادگیریش رو توضیح دادن.
اگه کارمون بگیره، منبع خوب سازگار با شرایط کشور خودمون برای سایرین هم فراهم میشه.
من به این موضوع خیلی خوب برمیگردم، بعضی منابع رو مخصوصا برای یادگیری کار تیمی و یا تعامل حرفه‌ای سراغ دارم، فقط باید کمی تو پوشه‌های مختلفم بگردم! اخه مدتیه جز انیمه وان پیس و گات چیزی ندیدم … .
فعلا محمدرضای عزیز رو به این موضوع دعوت میکنم که فکر میکنم شوقی برای یادگیری از فیلم دارن و میتونن نقطه قوتی باشن برای چنین ایده‌ای. @waydi
خودم الان به فیلم‌هایی فکر میکنم که کمی خشونت کلامی و رفتاری و تمسخر و رقابت‌های منفی رو هدف بگیره یا اون‌هایی رو به دلایلی خاصن و خودشون رو دستِ کم می‌گیرن و دست‌مایه آزار و تحقیر دیگران می‌شن هل بده.
یا مثلا جنبه‌هایی داشته باشه برای علاقمند کردن بچه‌ها به ریاضی و علوم.
یه نکته ای
من با سلیقه شخصی این فیلم ها رو انتخاب کردم و هم منطق و هم احساس رو در سلیقه ام دخیل میدونم.
از اونجایی که سلایق مختلفی وجود داره بهتره که قبل از استفاده از فیلم ها خودتون بیننده فیلم ها باشید و نکاتی رو از فیلم ها یادداشت کنید تا در صورت نیاز بتونید با روش های آموزشی که استادش هستید به بچه ها آموزش بدید.
توضیح مختصری در مورد جنبه های آموزشی هر فیلم میدم
ترتیب خاصی رو رعایت نکردم
دلیل معرفی این فیلم داستان بسیاری خاصی هست که داره هست و نوع خاصی از زندگی 1 شخص رو برای بیننده به تصویر می کشه که در حال حاضر در دنیای ما وجود نداره (شاید باشه) اما در آینده حتما خواهد بود. از نظر احساسی فوق العاده حرفه ای به نمایش در میاره احساسات رو و از نظر منطقی تصمیم گیری های خاص و پر معنی داره.
برای آشنا تر کردن بچه ها با مفاهیم 2 قطبی بسیار مناسب هست. مفاهیم 2 قطبی به مفاهیمی گفته میشه که دارای 2 قطب معنایی باشند. مثلا خوب و بد ، زنده و مرده و …
زندگی و مرگ رو به صورت متفاوتی نشون میده و برای بچه هایی که میترسن خوبه و ترسشون کمتر میشه (نسخه ای نیست که برای همه کارساز باشه!)
فیلم بسیار خوبی در زمینه کتاب و ارزش گذاری روی هدف هاست.
بعد از اینکه اینا رو بررسی کردید بگید مناسب بودن یا نه که اگر نبودن فیلم های دیگه ای با توجه به محدودیت ها و سلیقه های تحمیلی یا غیر تحمیلی پیشنهاد بدم بهتون
امیدوارم که موفق باشید همیشه آینده این کشور دست افرادی مثل شماست.
وقتی برای حرف زدن نداریم و بچه‌ها گوششون از حرف پُره. می‌خوام آخر کلاسم خوش باشه همراه با یادگیریِ غیرمستقیم و اثربخش.
بعضی از بچه‌ها کلاس درس براشون مثل زندانه و منتظر زنگ تفریحن، کلاسای ما هم طولانیه، از طرفی کتابامون هم پر مطلب و تمرین و بچه‌ها هم ضعیف و پراز اشکال، روش‌هامون هم اغلب کسل کننده. اگه بخواهیم بدون هیچ فعالیتی خودمون استراحت بدیم با بعضی بچه‌های بی‌قرار دچار مشکل می‌شیم؛ مثلاً بعضی از هفتمی‌ها هنوز هم مثل اوایل دبستان، عادت به نشستن ندارن، یا با هم خیلی بلند حرف می‌زنن یا چنتاشون باشگاه رزمی میرن می‌خوان با هم تمرین کنن، یا بعضیاشون اهل دعوای لفظی یا بدنی هستن، یا اهل رقص و آواز، یا درگیر هیجانات و تجربه‌های نوظهور عاطفی و جنسی دوره بلوغ و در پسش خاطره‌گویی‌ها یا شوخی‌ها(لفظی و حتی بدنی) و معرکه‌گیری‌های خاص فضای خصوصی و دوستانه خودشون. خلاصه امسال سالی بود برای خودش، یکی دوتا کلاس داشتیم که کلکسیونی بود متنوع از چیزایی که گفتم و متاسفانه روش‌های تکراری‌مون بی‌اثر.
از طرف دیگه اغلب تو مباحث مختلف درسی ، بچه‌ها می‌پرسن این درسا به چه دردمون می‌خوره؟ حالا بیا تو وقت کم برای اینا بگو، خیلی سخته، تازه اگه واقعا بتونی دلیل پیدا کنی. بعضیا(نویسنده‌ها و فیلم‌سازها) هنرمندانه تر از منِ معلم با بچه‌ها حرف زدن و جواب سوالاشون رو خلاقانه‌تر میدن، پس بهتره ازشون کمک بگیرم.
خلاصه یه کلاس ۸۵ دیقه‌ای داریم که با جمعیت بین ۳۰ تا ۳۶ نفر، چیزی بین ۴۰ تا ۵۰ ساعت وقت انسانی میشه، فکر می‌کنی بازده این زمان چقدر باشه؟ من همیشه کتابو تموم کردم، همکارام هم همینطور، عده‌ای بچه هم از کلاس استفاده کردن و ادامه تحصیل دادن ولی با بازده چند درصد؟ با چقدر هدر رفت و افت انرژی؟ چی بعد چندسال یاد بچه‌ها مونده، یعنی چی رو عمیقا یاد گرفتن و این یادگیری چه اثری روی خودشون و جامعشون داره؟
ببین باز سر زخم باز شد.
اینم بگم که خیلی دوست دارم فیلم‌ها مرتبط با درسم هم باشه، چون وظیفه اصلی من تدریس در موضوعیه که به من محول شده، درسته که بقیه هم به وظیفه‌ای که بهشون سپرده شده به دلایل مختلف(از جمله عدم انگیزه و دانش و توانمندی) عمل نمی‌کنن
ولی این دلیل نمیشه من نتونم لااقل تو کلاس خودم اوضاع رو بهتر کنم. بالاخره بعضی از مشکلات ما با بچه‌ها یا بچه‌ها با خودشون هم به دلیل محیط و شرایط مدرسه‌است. فکر کنم دیگه بس‌است.
خیلی فکر خوبیه. یکی از اساتید دانشگاهمون هم یه جورایی این روش رو اجرا میکرد. اما فیلم نه پاورپوینت های هشت بهشت را برامون میگذاشتند البته اول کلاس.
راجع به فیلم، من زیاد فیلم نمی‌بینم برای همینم خیلی نمی‌شناسم ولی انیمیشن های کوتاه مفهومی میتونن گزینه ی خوبی باشن. یه کانال تلگرامی هست به اسم bestshow انیمیشن های مختلف رو معرفی میکنه، فکر کنم منبع خوبی باشه.
فیلم های خارجی که خود بچه ها تو اون بازی کردنم بعضیاشون خیلی تاثیر گذارند.
بازم هر وقت فیلم مناسبی دیدم میام اسمشو میزارم.
اخه مدتیه جز انیمه وان پیس و گات چیزی ندیدم … .