دنبالهی موضوع شما بین بیست تا سی سالگی برای گذران زندگی چه مهارتهایی نیاز داشتید؟:
قوانین پایه مربوط به قراردادهای شغلی، تعهدهائی مثل ازدواج، و مسائل مربوط به راهنمائی و رانندگی خیلی مهم به نظر میان. البته حقوق میتونه شامل حقوق شهروندی هم بشه که عملا در جامعه معنی خاصی نداره.
دعوت میکنم از @Fatemeh-law تا با استفاده از تجربه کاری و دیدگاه آماری از موردهائی که برخورد کرده، دیدگاه خودش در این مورد رو بگه.
یک سری قوانین مربوط به چک و معاملات را در قالب ضمن خدمت برامون آموزش دادن، جالب بود.
فکر می کنم انتخاب خوبی بود
شخصا با توجه به تجربیات و ارتباطاتم با اقشار مختلف معتقدم دانش حقوقی ملت ایران در سطح قابل قبولی نیست البته این بدین معنا نیست که توقع داشته باشم مردم دائم در حال مطالعه ی قوانین باشند بلکه باید نهاد وکیل خانواده همچون بسیاری از کشورها پایه گذاری شود. عموم مردم می توانند قانون بخوانند و از برخی حقوق و تکالیف روشن خود آگاهی پیدا کنند اما آیا تخصص استنباط قوانین و بکارگیری آنها را هم دارند؟
در مورد تکالیف نوجوان ۱۸ ساله به نحو خاص هرگز قانونی توین نشده و شاید هرگز هم نخواهد شد اما اخیرا لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان جهت تصویب راهی مجلس شده است در بقیه ی موارد حقوق مختلف مربوط به این گروه سنی در قوانین مختلف از جمله قانون مدنی و … پراکنده است مثلا به جرایم آنان تا ۱۸ سال در دادگاه ویژه ی اطفال و نوجوانان رسیدگی می شود یا به جای مجازات اقداماتی موسوم به اقدامات تامینی و تربیتی در مورد آنان اعمال می شود (مواد۸۸، ۹۲، ۹۳و ۹۵ قانون مجازات اسلامی)
بررسی حقوق و تکالیف مختص جوانان در منابع دینی و قوانین موضوعه ( صفحه ی ۱۴ به بعد)
به عقیده ی من در سالیان اخیر به لطف کاندیداهای انتخاباتی توجه مردم به حقوق در قالب حقوق شهروندی کمی بیشتر شده است؛ در تحقیقی که در مشهد در سال ۸۷-۸۶ صورت گرفته است ۷۰در صد مردم از این حقوق خود آگاهند که البته به نظر من این آمار در مقوله ی حقوق سیاسی مثلا آزادی بیان و … در حقوق شهروندی بیشتر می تواند صحیح باشد بعید به نظر می رسد که ۷۰درصد مردم ما بدانند از دم در کلانتری تا زندان یا در زندان چه حقوقی دارند که حداقل از حق نوجوان ۱۸ ساله ی خود دفاع کنند.
بحث های مربوط به حقوق باید به صورت کارگاه های آموزشی در مدارس از همان ابتدای سن قانونی آموزش داده بشه و متذکر بشیم که این حقوق تابع قوانین کشور میشه و بدون توجه به قوانین و پایبندی به اون ها نمیشه انتظار جامعه و افراد متمدن و تابع قانون رو داشت.
اما سرفصل ها و متن این حقوق و قوانین باید طوری تدوین بشه که متناسب با نیاز های روزمره و البته کاربردی باشه.