آیا نمیشه پله ها رو با چیز دیگه جایگزین کرد که برای افرادی که نمیتونن به راحتی پله ها رو طی کنن؛ هم قابل استفاده باشن؟
آیا بابابزرگ من میتونن سوار این اتوبوس جانبازان شن؟ چند تا از اینا تو سطح شهر هست؟
مثلا یه سطح شیب دار جمع شونده، که هر وقت معلولین یا سالمندی خواست وارد اتوبوس بشه باز بشه و استفاده کنن از این امکان. راستی: اصلا اتوبوس ها فضایی برای جایگیری ویلچرها دارن به لحاظ ابعاد؟
1 پسندیده
اتوبوسهایی که پله ندارن این قابلیت رو دارن که بشه یه سط داخلشون تعبیه کرد تا وقتی افراد با ویلچر بخوان سوار اتوبوس شن اون سطح رو باز کنن و به راحتی سوار شن. چیزی که در تمام اتوبوسهای داخل شهری در المان دیده میشه.
3 پسندیده
چرا باید ارتفاع اتوبوسها زیاد باشه که نیاز به گذاشتن پله به وجود بیاد؟
1 پسندیده
یه اتوبوسهایی هم هستند که زمان سوار شدن با پله مواجه نمیشی اما داخل که میری صندلی هاش حتما پله می خورند . دلیل این که صندلی ها رو در ارتفاع بالاتر میسازند نمیدونم اما حدس میزنم اینا روی تایر ها هستن احتمالا
3 پسندیده
یعنی اگه چرخ اتوبوس رو با یه چی دیگه جایگزین کنیم مثل این بوردها که وقتی اتوبوس واستاد بورده بیاد پایین مسئله ی پله حل میشه:
و یا حتی اگه سطح خیابونا رو کمی پایین تر از سطح پیاده رو ها بسازیم طوری که ورودی اتوبوس همتراز ایستگاه باشه، که این خودش این مسئله رو پیش میاره که موقع عبور از خیابون لازمه یه پله نوردیده بشه!
2 پسندیده
خب از اونجا که معلولین(حرکتی) و جانبازان قشر کوچکی از جامعه رو تشکیل میدن ساختن اتوبوس مخصوص براشون با توجه به اینکه دائما در حال رفت و آمد نیستن شاید معقول نباشه.شاید بهتر باشه که امکانات عمومی حمل و نقل با توجه به نیاز این افراد تجهیز شه
1 پسندیده
واضح ترین جواب اینه که پله دارن چون ارتفاعشون زیاده!
سوال: چرا ارتفاع اتوبوس های شهری زیاده؟
چون یک اتوبوس شهری مثلا در شهری مثل تهران، موقعیتی براش پیش میاد که یک شیب رو میره بالا یا میاد پایین و در ادامه اش به یک خیابون صاف میرسه. برای یک ماشین کوچیک گذر از این جا خیلی راحته چون فاصله بین محور هاش کمه. ولی برای اتوبوس محور جلو میره به سطح صاف میرسه درحالیکه محور عقب هنوز پایین یا بالای شیب هستش. بنابراین خیلی راحت تر از یک ماشین عادی ممکنه به زمین گیر کنه:
مورد جالب توجه دیگه اتوبوس های فرودگاهی هستند، که اگر دقت کرده باشید خیلی پایین هستن و درواقع پله ندارن اصلا، چون همیشه روی یک سطح صاف فرودگاهی حرکت میکنن میتونن نزدیک ترین حالت به زمین رو داشته باشن.
اتوبوس های بین جاده ای هم از فنر بندی پنوماتیک استفاده میکنن که در حالت توقف کامل، اتوماتیک ماشین کاملا میچسبه به زمین و به محض حرکت دوباره سیستم پر میشه و ارتفاع میگیرن.
شاید بشه همه ایستگاه ها رو یکسان سازی کرد و همشون دقیقا به اندازه اون دو پله ای که باید برید بالا تا به کف اتوبوس برسید، بالاتر از سطح آسفالت ساخته بشن.
همینطور باید همه اتوبوس ها هم یکسان سازی بشن تا همشون ارتفاعشون مناسب اون سکو ها بشه. و احتمالا لازم بشه سیستم پنوماتیکی مشابه اتوبوس های بین جاده ای داشته باشن که توی هر وزنی (چه پر مسافر باشن چه خالی) ارتفاع رو در حد اون سکو نگه دارن.
میشه صفحه ای هم به صورت متحرک در نظر گرفت که کاملا بچسبه به سکو و فاصله بین اتوبوس و سکو رو در جلوی در ها پر کنه، که این قسمتش آسونه، مشابه اتوبوس معلولین.
7 پسندیده
جالب بود این دقت نظر به اتوبوس های فرودگاه!
#ایده
یعنی یه راه برا کم کردن ارتفاع اتوبوس میتونه بریدن دهنه ی جلوی اتوبوس باشه و یا ساختن این قسمت جلو از مواد الاستیک.
البته ساختن سپر ماشین از یه ماده ی الاستیک باعث میشه ضربه ی تصادف به سرنشینا منتقل شه!
به دلیل لاستیکهای بزرگی که دارند
باید اتاق روی لاستیکها قرار بگیرند
و اگر خیابانها سطح صافی داشته باشن نیاز به پله های داخل اتوبوس نیست اگر پیاده روها یا ایستگاهارو بالاتر از سطح خیابان قرار بدن برای سالمندان هم راحت تر است