-
گذاشتن یک دیس خالی بزرگ و یک کاسه بزرگ خالی روی میزها : اکثرا توی سلف که غذا می کشند با این که بچه ها میگند که غذای ما رو کم کنید ، میزان کم کردن مطابق اندازه ای که در ذهن درخواست کننده ست، نیست. شاید گذاشتن ظرفهای خالی کمک کنه که غذای اضافه رو قبل دست خورده شدن برگردونند.
-
این ایده توی یه رستوران توی فرانسه بود(هرچند فکر می کنم باعث هدر رفت اب و مواد شوینده بیشتر میشه) :
ظرف غذا دوتا جا داره، وقتی غذا کشیده میشه، بعدش این شما هستید که تصمیم بگیرید چقدر از اون غذا رو به مکان دوم در همون ظرف منتقل کنید و بخورید ،شکل این دومکان هم متفاوت هست. مثلا همیشه در بخش دایره غذا کشیده میشه، خورنده غذا رو به بخش مربع منتقل می کنه و بعد می خوره. (یه طور کد گذاری هست) -
تغییر اندازه بشقابها: ادمها اندازه بشقابشون رو خودشون انتخاب کنند، قبل این که غذا کشیده بشه.
همه اینها لازمه اش اینه که مدل ذهنی ادمها رو تغییر داد بدون این که توصیه ای بهشون کرد.
مثالش : شما توی یه رستوران که اردور خوری داره بنشینید و فقط رفتار مردم وقت کشیدن اردور تماشا کنید، بشقاب کوچک هست و ادمها حتما غذا هم سفارش دادند. با این که بشقاب اردور کوچک هست انقدر پر میشه که قابل تصور نیست.
گاهی این دلیلش اینه که بعضی خانواده ها یه اردوور می گیرند برای همه و اکثرا تا اخرش خورده میشه
اما گاهی دیده میشه که بعضی خانواده ها به تعداد افراد اردوور و غذا میگیرند. تقریبا سه چهارم اردوور دست نخورده می مونه و روانه زباله دونی میشه.