اینجا تعداد محدودی از دیده‌ها و شنیده‌هام در بازدید از مرکز بازیافت آراد کوه لیست کردم.
۱. هر روز هشت هزار تن زباله در تهران به مرکز زباله ی آرادکوه منتقل میشه. این زباله توسط کامیون به مرکز میاد. و توسط پردازش های دستی و ماشینی تا حد ممکن بازیافت مواد بازیافت شدنی از ان انجام میشه.
مثلا در مرحله اول پلاستیک های زباله در یک ماشین چرخنده انداخته میشه و تا پاره شده و محتویاتشون روی نوار نقاله ریخته بشه:
۱. ۸۰٪ این حجم، زباله ی ارگانیک است.
در نتیجه میتونین تصور کنین چه آشی جلوی کارکنان مجموعه باقی میمونه برای بازیافت دستی:
اگه دقت کنین در هر دو متر دو کارکن و دو سطل قرار دارد! هر خط هم …
۳.
زباله های تر، چند روز لازم است در زمینی که در پشت مرکز دفع زباله است پخش شوند تا تخمیر شوند. هر روز توسط یک ماشین که از استرالیا خریداری شده زیر و رو میشن.
۴. کمپوست خروجی به عنوان کود فروخته میشه.
۵. زباله های شهری، در ضمن میزانی شیرابه آلوده نیز به همراه دارد که میتونه به بسترهای آب زیرزمینی نفوذ کنه:
که تا دو سال قبل آب حاصل از زباله ها دستنخورده در دریاچه کهریزک مانده بود. بعد از اون با همکاری دانشگاه تهران این آب تصفیه شد و به آبی تبدیل شد که حداقل برای آبیاری بعضی درخت ها مناسب است (بطری های شفاف تر حاوی آب تصفیه شده نهایی هستن):
