خیلی از آدما بدون استفاده از دو کلمه دوست دارم، احساسشونو بهم نشون میدن.مثلا:
- مراقب چشات باش
- ناهار خوردی
- تند نریا
- ماسکت یادت نره
- مرسی که هستی و…
حالا خودت بهم بگو نظرت چیه. با همون دو کلمه یا غیر مستقیم؟
8 پسندیده
خب گفتن «دوستت دارم» برای من هم سخت بود. فکر میکنم برای بیشتر هم نسلی‌های من هم سخت بوده باشد. تجربه‌های زیادی در پرسش چطور به یک نفر گفتید دوستش دارید وجود داره که پیشنهاد میکنم از دست‌شون ندید.
7 پسندیده
کنار تو احساس خوبی دارم
ممنون که هستی
دوست دارم
4 پسندیده
اوووف من خیلی راحت ابراز علاقه میکنم، مثلا به مامانم میگم نون خامه ای دوست دارم
به تک تک برادرزاده و خواهرزاده هام هررروقت باهاشون حرف میزنم میگم که خیلی دوسشون دارم و همیشه میتونن رو من حساب کنن.
چندماهی هم هست که خودمو تحویل گرفتم و یوقتایی از خودم تعریف میکنم و حتی دیده شده کف دستمو ماچ کردم و چسبوندم به لپم😄
1 پسندیده
شیوه ابراز بستگی به موقعیت و شرایط حاکم بر فضایی که قراره ابراز محبت یا ابراز عشق با ابزار صورت بگیره،داره. چه بسا جاهایی باشه که فقط یه پلک زدن و کوچولو سر تکون دادن، بشه به اندازه ده ها سطر الفاظ محبت آمیز، عشق و محبت تو وجود طرف مقابل تزریق کرد…
لذا واضحه که جایی باید با گفتن اقدام کرد، گاهی با یه چشمک، گاهی با یه نگاه بدون پلک و خیره، گاهی هم ممکنه شرایط ایجاب بکنه با فریادعشقت رو داد بزنی…
گاهی هم نیاز نیست حتماً از واژه های دوستت دارم و عاشقتم و … استفاده بکنی، می تونی مثل منزوی خدابیامرز، با یک بیت شعر تمام گفتنی هات رو بگی و تمام انرژی لازم رو با اون یک‌بیت به طرف مقابلت بدی، بطوریکه از عشق سیراب بشه.
مرحوم حسین منزوی می گه:
گیرم این باغ،
گُلاگُل بشکوفد رنگین
به چه کار آیدم ای گل!
به چه کارم بی تو؟
1 پسندیده