تجربه تون درباره ابراز علاقه به افراد مختلف چه مادر و پدر و چه جنس مخالف چی بوده؟
من کلا ادم احساساتی نیستم اما اصولا ابراز علاقه من لمسیه یعنی چه موقع ابراز علاقه کردن و چه وقتی کسی به من ابراز علاقه می کنه دوست دارم عین یه گربه نوازشش کنم یا نوازشم کنه
من تقریباً همه جا و در هر زمانی دارم به اونایی که دوسشون دارم ابراز علاقه میکنم.
دوست دارم، خرابتم، عاشقتم، خیلی میخوامت، دلم برات تنگ شده هم از مجموعه دایره لغاتیه که واسشون استفاده میکنم.
البته اینم بگم ها: چون زیاد از این ابراز احساسات استفاده میکنم، با اینکه در 100% مواقع خالصانه ابرازش میکنم، گاهی اوقات زیاد جدی گرفته نمیشه، ولی من تمرکزم رو گذاشتم بر روی تعداد بارهای تکرار که اثر خودشون رو در بلند مدت میذارن.
ابراز علاقه من به جنس مخالف یک فرایند پیچیده و طولانی بود که در نهایت به خیر و خوشی تمام شد. اما میبینم که خیلی از هم نسلیهای من (چه دختر و چه پسر) هنوز هم در برقراری یک رابطه مشکل دارند و بیشترشان تنها ماندهاند.
اولین باری که به همسرم ابراز علاقه کردم و جواب مثبت شنیدم، یک ابراز علاقه بدون دیالوگ بود دستم را به سمتش دراز کردم و او هم دست من را گرفت. هرچند فرایندهای طولانیای قبلش طی شده بود اما این نوع ابراز علاقه بی کلام خیلی ریسکی بود به نظرم. منظورم این است که در جامعه مذهبی ایران احتمال جواب مثبت گرفتن با این روش خیلی کم است.
چ سوال باحال و چ پاسخ های باحال تری
من ابراز علاقه ام لمسیه: مثلا در مورد پدر و مادر مدام بغلشون میکنم طوری که پدرم با اعتراض به من میگه : باز اومد چسبید به من ، برو اونطرف دیگ . بنده خدا کلافه شده از دست من
در مورد جنس مخالف اما یادمه ی استادی داشت سخنرانی میکرد و من عاشق سخنرانی اش، محتواش و حرکات و سکنات اش شده بودم، اما خب کاری از دستم بر نمیومد. وقتی رفتیم خوابگاه پریدم بغل دوستم گفتم: واااای خدا این چه قدر باحال بود، دوست داشتم همونجا برم ببوسمش
بالاخره شرایط ایجاب می کنه خودمونو سانسور کنیم
نقلقول از مقاله ای در تسنیم:
پیامبر گرامی اسلام(ص) در حدیثی زیبا فرمودند: « این گفتار مرد به همسرش که «من تو را دوست دارم، هرگز از قلب زن بیرون نمیرود. » (وسائل الشیعة، ج 14، ص 10)
سخنی که هرگز از قلب یک زن بیرون نمی رود - تسنیم
البته منظور من در این پاسخ فقط روابط عاطفی(همسر) نبود. منظورم هر کسی بود که به نوعی محبت منو برمیانگیزه: اعضای خانواده، دوست، همکار و…تعداد این افراد هم لزوماً از تعداد انگشتان دو دست بیشتر نیستن.
متوجه شدم اما پیام بنده هم نافی صحبت های شما نبود. فقط بخش مطلوب و مورد نظر خودم را پررنگ و تاکید کرده بودم.
بعد از این که مطمئن شدم از جمله ام بدش نمیاد و برداشت سطحی ازش نمیکنه به راحتی بهش میگم:
من خیلی تو رو دوست دارم.
اول میبینم چقدر منو شناخته.
چقدر با روحیات من آشنا شده.
چقدر به حرفام گوش میده.
چقدر به شوخی آم میخنده.
و بعد اگر اوضاع مناسب بود به راحتی به زبون میارم.
من دوستت دارمه کلامی رو فقط به همسرم میگم، و اصلا یادم نمیاد تو این سی سال به کس دیگه ای نه پدر و مادر و نه دوست، گفته باشم دوستت دارم:neutral_face:ولی گاهی برای کسایی که دوسشون دارم کادو میخرم که اونم کم اتفاق میافته:zipper_mouth_face:جالب بود تا حالا از این زاویه به احساسات خودم نگاه نکرده بودم:grin:
یه سوال خیلی جدی. اینجا دوتا کلمه like و love وجود داره که کاملا از هم متفاوته تو ایران خیلی جا نیفتاده که ما از کسی که خوش داریم باهاش بریم بیرون بگیم ازت خوشم میاد. از طرفی یهوو یه کلمه عاشقتمم مطرح میشه که برا ما همه مفاهیم عشقهایی اساطیری رو زنده میکنه. همیشه این سوال برا من به وجود اومده که چرا تو خانواده هایی ما یا مثلا پدر و مادرهایی ما اینو بهمون یاد ندادن که کی بگیم ازت خوشم میاد کی بگیم دوستت ددرم و کی یگیم عاشقتم و چطور.
واقعیت من تو دوران نوجوانی جوانی چندین بار از کسی خوشم اومد اما تو اون دوران برایی ما تعرف نشده بود که جنس علاقه مندی من به اون خانوم اینقده دوچار دوگانگی میشدم که اخرشش نمی رفتم جلو. اون دوران هیچ وقت نمی دونستم که الان که میخوام برم جلو باید بهش چی بگم. همیشه فکر میکردم باید بهش بگم عاشقتم و دست اخرم بگم کهه بیا با هم ازدواج کنیم و چون این قدم خیلی بزرگی یود از ترسش هیچ وقت نمی رفتم. ولی خیلی دوست داشتم که مثلا میدونستم با جنس علاقه اون موقع باید بهش چی بگم ؟
ازت خوشم میاد
دوست دارم
عاشقتم
یک نگاه محبت امیز همراه لبخند رو هر کسی درک میکنه نیاری به گفتن نیس طرف مقابل باید درک کنه
اما حقیقتا نگاه محبت آمیز به اندازه ی کلام محبت آمیز واقعی نیست!
شنیدن خیلی اثربخش تر است.
شاید این فکر مال دنیای افرادی یه که همه کارهاش اینترنتی و تلفنی شده
من فکر می کنم اگر خانم ها و آقایون در این مورد اظهار نظر کنند، بهتر میشه ریشه یابی کرد.
البته من شخصا از فضای مجازی دورم، پس مثال نقضی ام برای نتیجه ی شما.
جناب فرمانده دلم براتون تنگیده نافرم. از جنگ حق علیه باطل برگشتید یه ندا بدین.
من متاسفانه جزو دسته خوبی نیستم چون کلن دوست دارم…
ولی خارج از شوخی معمولن مادرم و خواهرم رو سر به سرشون می ذارم و از اونجایی که پدرم در پاشون بیشتر وقت ها درد می کنه پدرم رو ماساژ میدم. ولی در ابراز علاقه مستقیم فقط در مورد رفقای نزدیکم راحت هستم و این ضعف بزرگی هست چون خیلی وقتا تنهام و البته نمی تونم به کسی که دوستش دارم ابراز علاقه کنم و…
خوب البته شخصیت وخصویت افراد مختلف باتوجه به نوع دقت واحساسات متفوته برخی حس شنیداری قوی دارند
برخی دیداری
برخی دیداری یا همون خواندن
چه چیزی مانع ابراز علاقه افراد است؟