آموزش به زبان مادری چه مزایا و معایبی داره؟
آیا در کشوری مثل ایران که چندین “زبان” (و نه حتا گویش) متفاوت وجود داره، باید به زبان مادری در مدارس تدریس بشه؟ یا بهتره یک زبان واحد برای تدریس وجود داشته باشه؟
آموزش به زبان مادری (یعنی پدر بیچاره هیچ نقشی نداره 
این نمونه‌ای از تبعیض نیست؟) در ایران حساسیتهای خیلی زیادی ایجاد کرده ولی بهتره علمی و منطقی مزایا و معایبش گفته بشه.
اگر که قسمتی از آموزش به زبان مادری باشه و در نتیجه فرد در نهایت به دو زبان مسلط بشه، در کنار سخت بودن مدیریت این نوع سیستم، فرد توانائی ذهنی بالاتری در مسائل مختلف پیدا میکنه. قسمت سخت کار، مدیریت این نوع سیستم آموزشیه تا اطمینان حاصل بشه که دانش‌آموز در درسهای مختلف، تک زبانه نخواهد بود.
آموزش کامل به زبان مادری این عیب واضح رو داره که در جامعه به هم پیوسته امروزی، توان ارتباطی رو کاملا محدود میکنه. به ویژه اگر زبان رسمی از دوران کودکی وارد آموزش نشه (در بعضی موارد برخورد داشتم که این اتفاق برای دوستام افتاده)، بعدا در مراحل بالاتر برای فراگیری زبان رسمی و ارتباط مفید با بقیه جامعه به مشکل برمیخورن. در واقع مشکلی که ما در یادگیری زبان انگلیسی داریم، به همین برمیگرده.
4 پسندیده