شخصا معتقدم سوالات بايد مفيد و مختصر طرح بشن تا ذهن رو جهت رسيدن به بهترين جواب بيشتر به چالش بكشن. ضمن اينكه شيك تره
در مورد سوال احترام به معلم . توضيحي بدم در واقع زاويه ي ديد و نظر شخصيم عنوان شده كه تمايلي به اين كار ندارم و برام مهمه ببينم ديگران چگونه به اين مسأله نگاه مي كنن كه حالا پاسخ بدن.
در مورد سوال نقد معلم يا جاسوسي كاملا واضحه كه هر كدام از اين دو واژه مفهوم و كاربرد مخصوص به خود رو دارن آيا در جاي خودش دارن استفاده ميشن؟ يا اينكه بعضي از به اصطلاح دست اندر كاران آموزش به بهانه ي نظارت يا ديگر عناوين ظاهرا موجه دارن اخلال در تربيت سرمايه هاي سرزمينمون ايجاد مي كنن؟ آيا به آثار اين رفتارشون فكر مي كنن؟ آيا واقعا در پي اعمال حق متعلمند يا منافع خودشون؟ اصلا فكر مي كنن چه چيزي رو قرباني چه چيزي مي كنن؟ آيا اگه اينا بچه هاي خودشون بودن جاسوس تربيت مي كردن؟
در استفاده از اصطلاح نسل بعدی دنبال منظور خاصی بودید؟
چه فاصله سنی رو نسل بعدی به حساب میارید؟ مثلاً یه جوون 22 ساله (خروجی دانشگاه تربیت دبیر) معلم هم نسلاش (نوجوونای 15 تا 18) به حساب نمیاد؟
بالاخره قراره این فردی که در دانشگاه تربیت شده در طول دوران خدمتش، برای دانش آموزای با فاصله ی سنی 5-4 سال تا فاصله سنی 35-34 سال (با در نظر گرفتن بازنشستگی 30 سال) تدریس داشته باشه. این فرد باید در هوش، میزان درک و تحلیل محتوای دروس، سرعت عمل و خیلی چیزای دیگه توانایی بالایی داشته باشه.
البته اینکه در سنجش این توانایی ها کنکور چقدر میتونه درست عمل کنه جای بحث هست و باید جداگانه بحث شود.
منظورتون اینه که تحمیل احترام مرسوم به معلم رو به عنوان تکلیف نمی پسندید، بلکه اون رو نه تنها حق معلم بلکه حق متعلم می دونید؟ اصطلاح حق متقابل اینجا به کار میاد؟ در اینصورت اگه این حقوق رو تکلیف نکنیم یا تذکر و تعلیم ندیم چه کنیم، خودبخود محقق می شوند؟
الان پاسخ نمی خوام، ولی همچنان نظر و پیشنهادم اینه که اگه می پسندید، با چند جمله تکمیلی سوالای شیکتون رو تزیین کنید. چون مثلاً من نوعی ممکنه اصطلاحات و مفاهیم علوم انسانی رو به اندازه دیگران ندونم، و شاید سماجت در پرسش هم نداشته باشم و موضوع خوب شما رو از دست بدم.
