اکثرا شنیدیم که آهنگ ها ، ترانه ها و به صورت کلی موسیقی برای مغز مفیده و حتی میشه ازش برای درمان برخی بیماری ها استفاده کرد.
حالا واقعا موسیقی و سبک های مختلف (پاپ،جاز، رپ،موسیقی ساز ها و …)چه تاثیری بر فکر و ذهن ما می زاره؟
این تاثیر در طولانی مدت تخریب کنندست یا نقش مکمل زندگی رو داره؟
آهنگ مثل هر محرک بیرونی تبدیل به سیگنالی در سیستم نورونی مغز میشه!! میتونم بفهمم که براساس این سیگنال، مغز میتونه واکنشهای متفاوتی رو در بدن تولید کنه، از شادی تا اندوه، ولی اینکه این سیگنال به مغز آسیب میزنه کمی گنگ به نظر میاد.
منظور آسیب به نورونها در اثر فعالیت مداوم با ریتمی غیرمعمول هست یا چیز دیگه‌ای مدنظره؟
می دونستید بشر فقط تو یک زمینه تونسته از طبیعت جلو بزنه ؟ اونم موسیقی هست.
شما آهنگ های شوپن یا موزارت و گوش بدید ، طبیعت امکان نداره بتونه چنین چیزی خلق کنه.
من می دونم موزیک های خاص می تونه شخص و وصل کنه به ناخوداگاه خودش ، من همیشه وقتی می خوام ایده بگیرم فقط کافیه موسیقی خاصی و گوش بدم و به طرز باورنکردنی ایده خیلی جذابی ظاهر میشه.
منبع نبوغ ذهن ناخوداگاه هست ، یعنی اگر بشه ایده و از اونجا گرفت عالی میشه.
من انیمیشنی ساختم به اسم طبیعت منه من ، جالبه بدونی یک روز با هوشیاری تمام نشستم ولی ایده ای نتونستم بسازم ، وقتی موزیکی که روی انیمیشن هست و گوش دادم سریع همه چیز جمع شد و توی 5 دقیقه کل ایده تو ذهنم ایجاد شد.
برای مثال گوش دادن به آهنگ های غمگین به صورت مدام می تونه آدم رو به افسردگی بکشه
احساس غم رو میتونه به فرد منتقل کنه چون مغز اساسا از طریق سیگنال کار میکنه و منشا سیگنال چندان مهم نیست! ولی اینکه باعث افسردگی بشه، یه مسئله پیچیده‌تر هست! اینکه زمان طولانی فرد در معرض اندوه باشه ممکنه باعث افسردگی بشه ولی الزامی نیست! نکته اینه که در بسیاری موارد، مغز تلاش میکنه احساسها رو متعادل کنه. یعنی اگر شما سیگنالی از یه جنس رو به شکلی مداوم دریافت کنید، به تدریج ذهنتون نسبت به اون سیگنال بی‌حس میشه!!
چه جالب.مثل یه پزشک جراح که دایما در معرض اخبار ناراحت کننده و یا مرگ بیماران و … قرار داره، اگر قرار باشه این سیستم متعادل کننده ی مغزی وجود نداشته باشه چه اتفاقی برای اون پزشک میفته!
فکر میکنم شما در این زمینه اطلاعات تخصصی دارید. میشه از اطلاعاتی که در این زمینه دارید بیشتر بگید ؟
من شخصاً از آهنگ دلخواهم لذت میبرم و خیلی بعد از شنیدن آهنگ دلخواهم خودم را خوشحال حس میکنم و انرژی میگیرم، به نظر من هر آهنگ حس و مفهوم خاص خودش را به مغز انتقال میدهد و خوشی و ناخوشی از آهنگ بستگی به مفهوم آهنگ دارد که گوش میکنیم.
دیدگاه خاص و البته مورد بحثیه
میشه بیش تر توضیح بدین؟
این حرف من نیست، بخشی از پایه‌های عصب‌شناسی مدرن بر همین اساس هست. میتونین به مباحث مربوط به خوگیری (habituation) مراجعه کنین. اساسا این خاصیت دارای اهمیت زیستی بسیار بالاییه و جز خصوصیات مهم مغز به شمار میره! نکته البته اینه: خوگیری صرفا برای مسائل آزاردهنده نیست بلکه هر تکراری رو در بر میگیره حتی اگر که لذتبخش باشه!!
وااااااای
خیلی فلسفی شد 