به عنوان یه کاربر جدید، سوالی چند وقتیه ذهنمو درگیر کرده.
اینکه پادپرس تا به حال چه دست آوردهایی برای شما داشته؟ آیا تاثیری بر رشد و پیشرفت فردی و یا حتی اجتماعی گذاشته؟ آیا ارزش این همه صرف وقت رو داره؟ چه خدمتی به جامعه میکنه؟
دستاورد فردیاش برای من این بوده است:
اما به نظر من دستاورد پادپرس بیشتر از این که فردی باشد، جمعی است. در اینجا بانکی از سوالات وجود دارد که میتوان در آینده به آنها رجوع کرد. خیلی از پرسشها پاسخی دریافت نکردهاند و بعضی از آنها پاسخ بیکیفیت دریافت کردهاند اما تعداد پرسشهایی که پاسخ دقیق و تخصصی دریافت کردهاند هم کم نیستند.
پرسشهای پادپرس لزوما پاسخ یکتا ندارند. برای مثال در مورد پرسشهای محیط زیستی، هر کس جنبهای خاص از مسئله را میبیند. گاهی از جمعبندی همه نظرات میتوان به یک راهکار عملی رسید. در خیلی از مواقع ممکن است حتی به راهکار مشخصی نرسیم.
پیشرفتهای اجتماعی را با گذر زمان در مقیاس بزرگ میتوان فهمید، چون تحولات اجتماعی معمولا بسیار کند هستند. از طرف دیگر، پادپرس هر روز بزرگتر از قبل میشود و افراد بیشتری را جذب خودش میکند. ممکن است به نظر برسد که الان تاثیر خاصی بر روند جامعه نداشته است اما در آینده بدون شک تاثیر بیشتری میگذارد.
جواب کوتاهاش این است که پادپرس فضای فارسی در وب را غنیتر از گذشته میکند. معمولا برای یافتن پاسخ پرسشهایمان زبان انگلیسی را به فارسی ترجیح میدهیم چون فضای انگلیسی وب غنیتر است. اما همگی با زبان انگلیسی آشنا نیستند و محیطهای مانند پادپرس میتوانند در راستای تولید محتوای فارسی با کیفیت کمک کنند.
مستقل از تاثیر اجتماعی که پادپُرس داشته و خواهد داشت، و در حد فردی اگه بخوایم فکر کنیم، بخشهای زیر از کتاب خودباوری در خلاقیت مصداق خوبی از ارزش فضاهایی مثل پادپرس هستن:
هر روزه با محصولاتی احاطه شدیم که به درستی کار نمیکنند، خدماتی دریافت میکنیم که سرعت کار ما را پایین میآورند، و با سیستمهایی روبرو هستیم که کاملا اشتباهند!
پرسشهایی به ذهنمان میرسد که پاسخش را نمیدانیم، با ابهاماتی مواجه میشویم که در صورت برطرف شدن کلی دستمان را جلو میاندازند، و مشکلاتی میبینیم که آرزو میکنیم که کاش اصلا نبودند!
مشاهدهی سیستمی که به درستی کار نمیکند، پیشنیاز یافتن راهحلی خلاقانه برای درست کردن آن سیستم است! تهیه کردن فهرستی از این نقصها و پرسشها و مسئلهها فرصتهای بیشتری را برای بروز خلاقیت در تیررس شما قرار میدهد. گردآوری این فهرست چه به صورت فردی و روی تکهی کاغذی در جیب شما و چه به صورت جمعی در فضایی مثل پادپُرس، به شما این امکان را میدهد که فرصتهای بهبود را دنبال کنید و با جهان پیرامون خود ارتباط فعالتری داشته باشید.
اولین قدم برای خلاق بودن این است که فراتر از مشاهدهگری منفعل باشیم و افکارمان را بنویسیم! به جای «چقد خوب میشد اگر …» بگوییم «چطور میتوانم … ؟»
وقتی مواردی که شما را اذیت میکند در قالب یه پرسش مینویسید، به آن موارد توجه بیشتری میکنید. با وجود اینکه خیلی از موارد فهرست را نمیتوان بهبود بخشید، اما با اضافه کردن پیوستهی آنها، بالاخره با موردی روبرو میشوید که میتوانید در آن خصوص تاثیرگذار باشید و یا برای مشکلی راه حل پیدا کنید. تقریبا در تمام مواردی که شما را اذیت و ناراحت میکند، فرصت طراحی وجود دارد.
به جای آنکه مدام به شکایت کردن بپردازیم، میتوانیم از خودمان بپرسیم «چگونه میتوانم وضعیت را بهبود بخشم؟»
کتاب خودباوری در خلاقیت از تجربیات تام و دیوید کلی، موسسانشرکت طراحی ایدئو
شبکهای قدرت گرفته از شما و من
پادپرس در ساده ترین لایه یه سایت پرسش و پاسخ فارسی هست که اتفاقا داره به خوبی منبعی غنی از دانش، تجربه و دیدگاههای جمع ایجاد میکنه. دانش، تجربیات و فکرهای خوبی در این سایت مستند شده که به افراد مختلف که حتی عضوش نیستن کمک کرده.
دستاوردهای پادپُرس برای مشارکتکنندههاش بیشتر به خود ایشون و سبک استفادهشون از پادپُرس مربوطه؛ و دقیقا همین سبک استفاده هست که ارزش وجود داشتن یا نداشتن پادپُرس رو مشخص میکنه.
به زبون دیگه، پادپُرس ارزشش رو از فکر و سبک حضورِ اعضای خودش میگیره. تا وقتی افرادی هستن[1] که جسارتِ سوال پرسیدن رو در خودشون حفظ کردن و از چراها میپرسن؛ بله! ارزش داره پادپُرس وجود داشته باشه .
مثل خودِ شما ↩︎
پادپرس مشخصا یه مولد و تولید کننده محتوا به زبان فارسی محسوب میشه که به خودی خود ارزش فوق العاده بالایی داره که نمیشه این ارزش رو با مبالغ مالی سنجید
پیشرفت پادپرس در خیلی زمینه ها میتونه به تولید علوم یا علنی سازی علوم تولید شده منجر بشه که این هم باز خودش یک ویژگی فوق العاده با ارزش محسوب میشه
محتوای تولید شده در پادپرس بعد از گسترش بانک اطلاعاتی قابلیت های استفاده فراوانی خواهد داشت در زمینه رباتیک ، هوش مصنوعی ، دانش نامه و …
البته در این مورد مدیران پادپرس صحبتی از هدف استفادشون از این اطلاعات نمیکنند
پادپرس فضایی برای گذراندن مفید زمان در فضای آنلاین محسوب میشه
شما میتونید در اینستاگرام به دیدن ویدئو رقص ، مطالعه محتوای بی پایه و اساس یا دیدن غذا خوردن بقیه یا داشبورد ماشین ها مشغول بشید
میتونید بازی کنید ، میتونید به سایت های غیر اخلاقی سر بزنید
ولی میتونید به پادپرس بیایید و هر سوالی که دوست دارید رو باز کنید تا جرقه ای برای یک وبگردی و تحقیق مفید ( هرچند ممکنه کوتاه باشه ) در ذهن شما ایجاد کنه و در این مسیر علاوه بر اینکه شما بر ایجاد محتوای طبقه بندی شده فارسی کمک کردین دانش فردی خودتون رو هم افزایش دادین
از طرف دیگه با گسترش بستر محتوای پادپرس این امکان فراهم میشه تا روش های فکری ، شخصیت ها و افراد مشارکت کننده به عنوان نمونه ای از جامعه آماری کل بررسی بشند و ما کلی اطلاعات بدرد بخور در مورد خط فکری مردم کشور داشته باشیم که میتونه در تصمیم گیری در خصوص مسائل بسیاری تاثیر گذار و کمک کننده باشه
در خصوص ارزش وجودی من معتقدم هیچ چیزی وجود نداره که ارزش وجود داشتن نداشته باشه!
پادپرس از معدود ایده هایی بوده که در فضای وب فارسی من رو واقعا مشغول خودش کرد
من که از بودنش خوشم میاد و حسی که بعد از ساعت ها بودن درش در زمان کوتاه عضویتم دارم خوبه. شاید نتونم مشخصا بگم چه چیزهایی به دست اوردم ولی همین که ازش راضیم کافیه.
یکی از دلایلم اینه که به سوالای جدید فکر میکنم و به چالش کشیده میشم. از طرفی جوابای دیگرانو میخونم و یا به علمم اضافه میشه یا حتی اگر چیزی نگم، نگرش خودمو در اون باره میسنجم و مقایسه میکنم و طبیعتا چیزی یاد میگیرم.
روی شناخت خودمم تاثیر داره. مثلا شاید من هیچوقت از خودم نپرسیده باشم اگه برگردم 5 سال قبل، چه نصیحتی به خودم میکنم!ولی اینجا این سوالو میخونم و 5 سال قبلم که هیچ، هرروز قبلترمو یه نگاه سریع میکنم ببینم چه کاری کردم که دو فردای دیگه ش بخوام خودمو یخاطر انجام دادن یا ندادنش نصیحت کنم. گاهی هم انقدری جواب ها تخصصین که شهامت اظهار نظر ندارم یا میترسم جوابم خیلی بی ارزش به نظر برسه. در این حالت هم سعی میکنم دانشمو در اون زمینه ارتقا بدم و هم سعی میکنم این ترسِ بی دلیل رو بشناسم و کنارش بذارم.
شاید یه محیطِ خیلی ساده باشه که غالبا یه سری ادمِ ثابت دارن توش سوال و جواب میکنن؛ ولی میشه ارزش هاشو در خلال همین سادگی پیدا کرد.