با توجه به آمار بالای طلاق و زوجهای زیادی که از هم طلاق عاطفی گرفتن و فقط به‌دلایلی مثل فرزند داشتن، عدم توانایی مرد برای پرداخت مهریه، نگه‌داشتن آبرو در میان فامیل و آشنایان و… زیر یک سقف زندگی میکنن بنظرتون باز هم ازدواج به آدم آرامش میده؟ یا این آرامش بعد از ازدواج یه مغلطه‌ی بزرگه که از گذشته رواج داشته و همه تکرارش کردن؟ لطفا نظر خودتون رو به اشتراک بذارید. سپاس
ازدواج هیچ چیزی به آدم نمیده
فقط هر چیزی که داری رو بیشتر می کنه
مثلا اگر آرامش داری ازدواج درست باعث میشه بیشتر آرامش داشته باشی
اگر آرامش نداشته باشی با ازدواج همین آرامشی هم که داری از بین میره
ازدواج چیز خوب رو خوبتر می کنه و بد و بدتر
این بحث که آمار طلاق بالا هست هم درست نیست. مثلا اگر 100 نفر ازدواج کنند و 30 نفر طلاق بگیرند ما فرض کردیم که از این 100 نفر 30 نفرشون طلاق گرفتند در صورتی که امکان داره این 30 نفر مثلا بعد از 20 سال زندگی طلاق گرفتند و جز این 100 نفری که ازدواج کردند نیستند.
قبلا عمر ازدواج خیلی کمتر از الان بود مثلا الان امکان داره دو نفر 40 یا 50 سال باهم زندگی کنند واسه همین چون زمان زیادتر شده نسبت به قبل خطر طلاق هم بیشتر شده که این اتفاق ها بدست اوردن امار طلاق رو سخت می کنه نمیشه گفت زیاد شده
11 پسندیده
نظر آقای اسلامی نظر خوبی بود. چیزی که تجربه شخصی من هم تایید میکنه بخصوص چند جمله اول.
ازدواج یک قراردادیه که از گذشته های دور با شرایط آن زمان باقی مانده، گذشته ای ای که همه چی به آرامی جریان داشته، سرعت تحولات زندگی کم بوده و رفاه و تنوع طلبی به این شکل نبوده. الان همه این چیزها تغییر کرده و شاید نیاز به تعریف جدیدی از این قرارداد باشه. باید به صورت شخصی تصمیم گرفت که این قرارداد قدیمی را مطلوب میدانیم یا خیر و به چه شکل؟ در واقع نقش زن و مرد در زندگی هم در حال تغییر است و زنان نقش برابر در اجتماع با حقوق برابر میخواهند که طبعا روی موضوع ازدواج تاثیر میگذارد.
در شکل سنتی ازدواج رو میتوان تعهد بزرگی در نظر گرفت به این معنی که یک نفر را برای همیشه کنار خودت داشته باشی. اگر از نظر روحی برایش آماده نباشی (لااقل تا حدی) نمیتونی در زندگی باهاش کنار بیای. باید در مورد ازدواج به این موضوع عمیقا فکر کرد.
در نتیجه میشه گفت که اگر نوع قرارداد ازدواج با ساختار فکری و فرهنگی شما سازگار هست امکان داشتن آرامش بعد از ازدواج بالاتره.
5 پسندیده
ازدواج آرامش میده اما به شرطی که عروس و داماد دنبالش باشن . مثلا یکی از لوازم آرامش تعامل مفید و تمرکز روی زندگی فردیه بدیهیه اگر کسی به جای تعامل مفید جدال کنه و به جای تمرکز روی زندگی خودش به چیزهای دیگه فکر کنه این آرامش کمرنگ میشه. متناسب ساختن سطح توقعات با شرایط و مسئولیت پذیری هم از همین عوامل هست. مثلا پدر و مادری رو فرض کنید با مسئولیت پذیری نیازهای جسمی و روحی رو به همراه آموزش وسرگرمی و اوقات فراغت کودک بصورت متنوع پر میکنن، در این خانواده کودک بهتر رشد میکنه و آرامش بیشتری خواهد داشت و در مجموع خانواده محل آرامش خواهد بود . یکی دیگه از عوامل آرامش هم داشتن یک نظم خاص (چه در مورد اشیا چه در مورد برنامه ها و…) هست حالا منظورم این نیست همه چی اتو کشیده و هر کار دقیقا سر همون ثانیه باشه
ولی یک فواصلی برای انجام کار و بایدها و نبایدهای درون خانوادگی و یک تعریفی برای محدوده اشیا همراه با استثنائات تعیین بشن و کلیتش رو نظم باشه.