و به چه صورتی میشه یاد گرفتشون؟
دنبالهی موضوع چه عوامل محیطی میتونن ما رو از اخلاق حرفه ای در محیط کار دور کنن؟
و به چه صورتی میشه یاد گرفتشون؟
دنبالهی موضوع چه عوامل محیطی میتونن ما رو از اخلاق حرفه ای در محیط کار دور کنن؟
###تحقیق
یه مقاله ی ساده و جالب در این زمینه میخوندم در لینکدین، که ده اصل حرفه ای بودن رو لیست کرده بود:
##پرسش
چه جوری میتونیم این جاه طلبی رو در کنار ادامه ی کار زنده نگه داریم؟
معمولا در شرکت ها و سازمان هامون خبری از شایسته سالاری نیست و این باعث میشه اگه جاه طلب باشیم طول عمر کوتاهی در سازمان داشته باشیم و برعکس، اگه در سازمان یا شرکت میمونیم دچار روزمرگی شیم و رسوب کنیم.
#تجربه
مدیری که از شما انتظار داره سر موقع حاضر شی سر کار و قرارت اما خودش به هیچ وجه اینطور نبود.
سیستمی که توجه احترام و کارآمد بودن برای ارباب رجوع و بازده براش مهمه اما به خواسته ها و شرایط کارکنانش بی توجه هست.
وقتی بازدیدی قراره از سمت مقام بالاتر بیرون از مجموعه انجام بشه ازچند روز قبل امورات اتو کشیده ومرتب میشه.
###تحقیق
تعریف اخلاق به کمک دایره المعارف فلسفه دانشگاه استنفورد:
به دو صورت میشه اخلاق رو تعریف کرد، توصیفی و هنجاری.
در تعریف توصیفی، اخلاق شامل مجموعه کدهای مشخصی میشه که برای حرکت رو به جلو توسط فرد یا گروه یا جامعه ای برای رفتار خود آن افراد پذیرفته شده است.
در تعریف هنجار، اخلاق شامل کدهایی میشه که در شرایط مشخصی برای حرکت رو به جلو توسط همه ی افراد پیاده میشه.
در تعریف توصیفی، اخلاق جهانی که توسط همه ی بشر پذیرفته و پیاده میشه در نظر گرفته نمیشه، در حالی که در تعریف هنجاری فرض بر اینه که افراد مختلف در شرایط یکسان یک سری قواعد رو لازمه پیاده کنند.
تا الان اصول جهانی برا اخلاق حرفه ای در محیط کار ندیدم، و فکر کنم در چنین موردی از تعریف توصیفی راحت تر بشه بهره برد. چرا که هر محیط کاری شرایط خاص خودش رو داره.
##تجربه
از وسایل شرکت (مثلا تلفن) برای رفع نیازهای شخصی (مثلا تماس های خانوادگی) بهره بردن.
این تقریبا در همه ی ادارات دولتی ایران که در طول مسیر زندگی بهش برخوردم وجود داشته، مخصوصا بین منشی ها و یا افرادی که بیکارتر هستن.
با ظاهر ناآراسته و اتونکشیده در سر کار حاضر شدن، مثلا با پیژامه سر کار رفتن!
این رو هم در محیط ایران کم ندیدم، مخصوصا سازمان های دولتی.
تمیز نگه نداشتن فضای شخصی در سر کار
اگه با دوستان هندی سر و کار داشته باشین، این مورد رو زیاد میبینین
جاه طلبی یه فاکتور شخصی هست بیشتر تا سازمانی، و اینکه فرد همیشه تشنه باشه به خود شخص مربوط میشه تا سازمان یا شرکتی که درش کار میکنه.
نمونه ی ساده ی جاه طلبی شخصی (توجه کنیم که از نوجوانی به فکر توپ طلا بوده):
یه نکته که اینجا لیست نشده متخصص بودن در کار یا داشتن دانش و مهارت تخصصی هست.
#تجربه
اخلاق فقط یه چیز درون سازمانی نیست به نظرم.
من خودم این موارد رودیدم:
1- تکریم ارباب رجوع: خیلی وقت ها بیشتر حالت شعاری داره. خیلی وقت ها شده که به خاطر نوع برخورد کارمند یا فردی دیگه به اون موسسه مراجعه نکردم.
2-کیفیت مطلوب در خدمات ارائه شده:کیفیت مطلوب، کالا مضر نباشه (مثلا برای محیط زیست یا سلامت افراد)، پاسخگویی در قبال خدمت یا کالای ارائه شده.
اگر هدف از اخلاق حرفه ای حفظ کرامت و رسیدن به هدف سازمان باشه به نظرم افراد زیر بهش ضربه میزنن:
افراد پاچه خوار: خیلی جاها علاوه بر این کار (تعریف و تمجید بی خود) باعث میشن بقیه هم تو این راه بیوفتن و دیگران رو هم منحرف کنن، به جا هست که سایر افراد و فردی که پاچه اش خورده شده هوشیار باشن.
افراد از نوع من می دونستم… و اهل نق و غر زدن که فقط روحیه نامیدی تزریق می کنن.
در اصطلاح خاله زنک بازی. پچ پچ کردن و ایجاد دسته و گروه در مجموعه، به جای ایجاد حس همدلی و همکاری.