شده تا حالا این جمله رو از بزرگترا شنیده باشید که بلاخره که چی؟ بلاخره که باید ازدواج کنی،یا همه یه روز باید ازدواج کنن.چقدر این جمله به نظرتون درست یا غلط میاد؟یعنی ازدواج کردن یه بخشی از زندگیه و همه ملزمن که انجامش بدن مثل مدرسه رفتن یا هر کار دیگه ای که به خاطر جامعه مجبور به انجامش بودیم یا نه صرفا یه انتخابه؟
من به شخصه معتقدم تا زمانی که شخص کاملا مناسب خودت رو پیدا نکردی هیچ اجباری به ازدواج کردن نیست و تا وقتی قرار نیست این تغییر زندگیت رو بهتر کنه اصلا هیچ دلیل منطقی برای این کار وجود نداره. قدیم تر تا می‌دیدن کسی اخلاق بدی داره می‌گفتن ازدواج کنه سرعقل میاد که خب خیلی اشتباهه و اصلا تا وقتی آدمی از نظر اخلاقی مشکل داره ازدواج براش دارو نیست و نه تنها اخلاقاشو بهتر نمی‌کنه، فقط چندتا ادم دیگه رو با اون اخلاقا آزار میده. تنها بودن اصلا یه عیب نیست و میشه با اون وجودم خوشحال و شاد و موفق بود و حتما لازم نیست برای رسیدن به آرامش یا خوشبختی ضرورتا فقط ازدواج کرد.حالا اینکه از طرف عرف و جامعه ازدواج نکردن یا حتی زدن حرفش گاهی وقتا به عنوان یه عیب شناخته میشه و یه نیشگونم ازت میگیرن که ساکت! این چه حرفاییه میزنی؟ بحثش جداست.
خود من یه بار، یه جایی گفتم که من اصلا ازدواج برام الویت نیست و اول موفق بودن یا رسیدن به آرامش شخصی مهمه و وقتی به اونا رسیدم و فهمیدم دقیقا از زندگی چی می‌خوام و خودمو شناختم، شاید اون موقع، اگه آدم مناسبشو پیدا کردم ازدواجم کردم، همه‌ی کسایی که تو اون جمع بودن بهم گفتن الان بچه ای نمی‌فهمی و بعدشم بغل دستیم زد رو پام که ازدواج یه نیازه و مسیریه که هرکسی باید بره وگرنه اخر عمرت بدون یارو یاوری و هیچکسی دورت نیست.
نظر شماچیه؟به نظرتون چی الویته تو زندگی؟اگه آدم ازدواج نکنه تنهاست؟یا اصلا خوشبختی و آرامش در متاهلیه؟
به نظر من ازدواج كردن خوبه ولي قرار نيست كه هدف اصلي زندگي آدم باشه و همه هدف ها و برنامه ريزي ها حول محور اون باشه يا اينكه همه آدما بخوان كه ازدواج كنن . و اين تصميم با خود آدمه كه بخواد ازدواج كنه يا نه چون اهداف آدما با هم فرق ميكنه يكي با ازدواج كردن احساس خوشبختي ميكنه و خوشحاله و ديگري با تنها زندگي كردن يا حتي به تنهايي مهاجرت كردن . پس نميشه يك نسخه مشترك واسه همه آدما پيچيد و هر انساني فارغ از جنسيت مي تونه با توجه به شرايط زندگيش مسيرش رو براي رسيدن به اهدافش مشخص كنه .
منظورت از شخص مناسب چیه؟ ممکنه اون ایده آلی که طرف توی ذهنش به عنوان شخص مناسب ساخته اصلا وجود خارجی نداشته باشه و هیچوقت پیدا نشه. یعنی در این صورت باید تا آخر عمر تنها بمونیم؟
اتفاقا قبل از دیدن سوال شما داشتم یک سوال دیگه رو میدیدم که درباره جاذبه بین دختر و پسر بود. اگر راه برطرف کردن این میل ازدواج نیست پس به نظر شما چیه؟ بله ازدواج هدف اصلی زندگی نیست. همانطور که خوردن و آشامیدن هدف اصلی نیست. اما آیا آدم با شکم گرسنه میتونه درباره هدف اصلی زندگیش فکر کنه؟