هزاران سال است که انسان ازدواج میکند،
از هر دین و آیین و … چه مسیحیان، چه یهودیان، مسلمانان، مائوئیسمان، بوداییان و…
اما به عنوان انسانی که خودش را میشناسد، آیا میدانیم که این عمل به چه معناست؟
به نظر شما هدف از ازدواج چیست. و چرا در انسان شکل ازدواج متفاوت با حیوانات دیگر است؟
خداوند انسان را عقل داد و از آگاهی عقلانی برخوردار ساخت تا عاقل باشد از همه پدیده های طبیعی بصورت عقلانی استفاده کند، این عقل است که انسان را بادیگر حیوانات متمایز میکند و این عقل است که برای انسان مسئولیت پذیری بار میآورد اگر انسان عقل نداشت مسئولیت پذیری هم نمیداشت، حیوانات هم جفت نر و ماده دارند چرا برای آنها کلمه ازدواج را گفته نمیتوانیم؟ چون کلمه ازدواج با دو فکتور معنی پذیر میشود و اگر این دو فکتور را از ازدواج بگیریم از حیوانات هیچ تفاوتی نداریم آنگاه برای ما هم کلمه ازدواج نه بلکه جفت گیری استفاده خواهد شد، و اما این دو فکتور چیست؟
1: تعهد، عهد و پیمان بستن به اینکه همیشه با همیم در هر حالت کنار هم هستیم و پشت به پشت هم زندگی را اداره میکنیم و از همدیگر حفاظت میکنیم، و در شرایط سخت و سست زندگی با هم خواهیم بود و نسل آگاه و بشر بهتر تقدیم جامعه خواهیم کرد(“مگر اینکه در شرایط نادری طبق اصول از هم جدا خواهیم شد”).
2: مسئولیت پذیری در مقابل همدیگر و این عقلانیت و آگاهی انسان است که مسئولیت پذیری بار می آورد، وقتی با هم ازدواج اصولی و عقلانی میکنیم در برابر هم مسئولیت های داریم که باید انجام دهیم، که مرد و زن هر کدام از خود مسئولیت های مجزایی دارند و همه ما این مسئولیت ها را بخوبی میدانیم که لازم به ذکر نیست.
اما در حیوانات شما کدام مسئولیتی مشاهده میکنید؟
هر نری با هر ماده ای یکجا میشود و رفع غرایز مینماید و بزرگ کردن و تغذیه هم میماند بدوش ماده بیچاره، یعنی در کل هیچ قوانین و تعهد و مسئولیت در قبال هم حس نمیکنند، البته گاهی که مسئولیت های حسی مشاهده میشود بنا بر غریزه ناآگاهانه است.
ازدواج با تهد و مسئولیت پذیری مفهوم پیدا میکند و در غیر آن رابطه حیوانی بیش نیست، و ناگفته نباید گذاشت کلمه ازدواج را تنها میتوان به انسان اطلاق کرد چون آگاهانه و هدفمندانه رفع غرایز میکنند.