تعبیری دیدم از یک روانشناس از بازی مار و پله که برام جذاب بود:
آنهایی که مارپله بازی کرده اند می دانند که باید تحمل حال بد را داشته باشند. گاهی به سرعت تله ها را رد می کنی و از نردبان ها بالا می روی ولی درست کمی قبل از رسیدن به موفقیت نیش میخوری و می افتی پایین و دوباره باید از اول شروع کنی. گاهی طرف مقابل را می بینی که پله ها را دوتا یکی بالا می رود ولی تو بعد از پانزده بار تاس ریختن هنوز شش نیاوردی که شروع کنی!
زندگی خیلی شبیه بازی مارپله است و بالا و پایین زیاد دارد. پس اگر می خواهید نردبان های ترقی را طی کنید و به جای بهتر و بالاتری نسبت به موقعیتی که الان هستید برسید باید صبر و خویشتن‌داری و تحمل ناکامی خود را بالا ببرید!
پیشتر تعبیری از بازی مار و پله دیده بودم که با اینکه شاید به نکته‌ی مشابهی اشاره میکنه ولی حاوی یادگیری منفی‌ای بود (بار منفی داشت):
کسی که مار و پله بازی می کنه بصورت ضمنی یاد میگیره که هر لحضه بطوری که از دستان و توان تو خارجه، ممکنه که در یک لحظه از اون بالا به پایین سقوط کنی (مار) یا از پایین به بالا بری بدون اینکه تلاشی بکنی (پله).
جالب شد برام که یه بازی و دو تعبیر این قدر متفاوت! تعبیر شما از این بازی چیه؟ با توجه به اینکه اکثرمون تو بچگی این بازی رو بازی کردیم، چه چیزهایی ازش یاد گرفتین؟
