این مبحث گستره ی عظیمی داره. ولی در معمولی ترین حالتش و به طور ساده میشه اینجوری توصیف کرد:
فرض کنید یه پدیده ای وجود داشته باشه که بتونید با دستگاه مناسب اون رو به یک مدار دیجیتال وارد کنید (ورودی سیستم) مثلا صدا و فرکانسش رو میتونید با مبدل مناسب دیجیتالی کنید. بالعکس مبدلی هم دارید که میتونه از مدار ورودی بگیره و یه پدیده رو براتون تولید کنه (خروجی سیستم) مثلا مبدلی که از مدار به یک بنلدگو وصله. اون موقع میتونید با الگوریتم مناسب برحسب حالت ورودی، حالت خروجی رو تنظیم کنید. ساده ترین نوعش توی کامپیوتر اتفاق میوفته که ورودی میکروفن رو میگیره و همون رو پخش میکنه.
البته قسمتهای مختلف این چینش خیلی عوض شده. مبدلهای پیچیده ای طراحی شده که میتونن پدیده هائی توی گستره وسیعی رو دیجیتالی کنن. الگوریتمهای و روش هائی هم گسترش یافته که میتونن به مرور یاد بگیرن. الان با شناختی که از عصب شناسی به دست اومده اون ساختار براساس کامپیوتر ممکنه دیگه لازم نباشه.
من امروز کلی از وقتم گرفته شد بابت یافتن چند خط از یه کتاب که قبلا خونده بودمش و بهش نیاز داشتم. کاش کتابهای کاغذی هم مجهز به یه سیستمی بودن شبیه کنترل + F که در فایلهای متنی کار می کنند. اینطوری کمتر وقت ادم گرفته میشه
یا حتی مجهز تر: مثلا بهش میگفتی یادته اون صفحه که در مورد جزئیات یه نقاشی و ویژگی های اخلاقی نقاشی که نقاشی رو کشیده بود یه چیزهایی نوشته بود.، اون صفحه رو بیار کار دارم باهاش
قراره هوش مصنوعی این کار رو بکنه دیگه
نمیدونم وقتی هوش مصنوعی خیلی پیشرفت کنه حق کپی رایت در چه وضعیتی خواهد بود. مثلا یه کتاب کاغذی قبل چاپ حتما به صورت پی دی اف در دسترس خواهد بود یا نه. یا اره یا نه.
یا این که انقدر رباتهای هوشمند بشن که کنار ما به کتاب خوندن پردازن و ما ازشون کمک بگیریم.
یا هم که همون تراشه در مغز بذاریم اطلاعات رو مستقیم بفرستیم به حافظه، فقط در کنارش هم بهتره که حافظه بلند مدت و کوتاه مدت مون (حافظه جانبی برای مغز)رو ارتقاء داده باشیم و بعد کنترل اف کار خواهد کرد
پیچیده است و مطمئن نیستم به چه سمتی میریم.
اما حتی اگه به سمت کم تر مطالعه کردن بریم باز هم ادمهایی هستن که در فضای مطالعه می مونند.
ادمهایی که با روند/ سرعت (کلمه مناسب؟)کلی سیستم حرکت نمی کنند. مثلا اونی که پرده های اتاقش رو می کشه یه گوشه ای برای خودش درست می کنه و به مطالعه و پژوهش می پردازه. از نت هم استفاده می کنه. اما تلگرام نداره . اصلا گوشی نداره . چندتایی شون رو می شناسم که حتی حاضر نیستن وارد جو دانشگاه بشن با این که دانشگاهها می خوادشون . هوش مصنوعی به اینا چه کمکی می تونه بکنه در زمینه تهیه محتواهایی که بهشون نیاز دارند؟
مثلا فرض کنید داروین الان زنده باشه. چطوری از نت استفاده میکنه؟ تلگرام نصب می کنه؟ فکر نکنم شاید هم نصب کنه او یه گروه تلگرامی داروینی _ لامارکی برای بحث بر سر تکامل راه بندازه.
برای این که بفهمیم که کالایی که می خریم چقدر تقلبی هست.
طراحی یه سنسوری که نشون بده چیزی که می خریم حقیقتا همونی هست که میخواییم یا داریم اشتباه خرید می کنیم؟ #تجربه
امروز من رفتم ماهی بخرم، از جای همیشگی. همیشه قزل آلا می گیرم. امروز رنگشون فرق داشت . رنگ پوستشون یه هاله صورتی قشنگی داشت. وقتی هم که خواستن پاکش کنند دیدم به به ، رنگش یه مدل دیگه است کلا، با همیشه فرق داره، گفتم این شبیه سالمونه که! فروشنده گفت سالمونه. گفتم ولی سالمون انقدر ارزون؟ چیز خاصی نگفت . گفت قزل آلای سالمون!
اولی بار بود اینو می شنیدم . وقتی سرچ کردم رسیدم به ماهی قزل آلا در لباس سالمون
این سیستم یه مشکلی داره که این اتفاق می افته. اگه درست بشه نیازی به کمک گرفتن از هوش هم نیست . اما اگه قرار باشه بهبود پیدا نکنه بهتره یه روشهایی پیدا بشه که باهاش این بلاها سر خریدارها نیاد
سلام.
در مورد حذف آلودگی صوتی یا فرکانس های خاص، کارهایی انجام شده ولی برای کاربرد های سری. چند سال پیش یه تیم تو ایران روش کار میکردن و اینطور بود که شما تو اتاقی صحبت میکردین ولی صدایی نمیشنیدین.
یه پیشنهاد میتونه این باشه که وقتی زبان کیبورد فارسیه و میخاین انگلیسی تایپ کنید، سیستم خودش تشخیص بده.
برای مثال وقتی میخاین برین سایت گوگل، و لخخمث تایپ شد، سیستم تشخیص بده و به زبان مناسب تصحیح کنه
دستیار خانه
یه هوش مصنوعی،یه خونه!
خسته از کار برمیگردی خونه،میخوای استراحت کنی ولی تازه شروع مصیبتاس!چای،قهوه اماده کنی،ناهار، شام، دنبال ریموت تلویزیون بگردی و …
تازه سلیقه خاص خودمون رو هم داریم،میخواییم ک موزیک فلان پخش شه وقتی که تو فلان مودیم،قهوه امون فلان باشه،و کلی فلان دیگر که فکرکردن بهشون و اجرایی کردنشون هفت خان رستمه.
خب همه اینا با کمک هوش مصنوعی حل میشه!
هوش مصنوعی هنوز در مراحل اولیه خودش هست و با توجه به اینکه رشد این علم هزینه مالی،زمانی و فکری زیادی داره بنده بسیار مشاهده کردم افرادی رو که معتقدند با صرف این مقدار هزینه میشه از طریق علوم دیگه این نیازهارو بصورت کامل رفع و رجوع کرد و این در حالیست که این فرضیه عملی نیست.
هوش مصنوعی و چند دسته از علوم برای ایجاد یک موجود هوشمند کامل ولی مصنوعی قطعا با هم تلفیق و غلیض خواهند شد . همونطور که امروز صنعت هواپیما سازی ترکیبی از فیزیک و شیمی و ریاضیست که از هر کدوم از این علوم بسیاری از تخصص هاش در ایجاد و تولید یک هواپیما تاثیر گذار هستند/
هوش مصنوعی امروز میتونه بیشترین کاربرد هاش رو در بستر های آنلاین و نرم افزاری داشته باشه.
برای مثال بنده خودم داشتم فکر میکردم چقدر خوب میشد اگر یک ربات هوشمند داشته باشیم که خودش تجربه کاربران (UX) رو در وبسایت یا نرم افزار ما مورد بررسی قرار بده و پیشنهاد هایی برای بهتر کردن این محیط در اختیارمون قرار بده، یا حتی بر اساس عملکرد کاربران تغییراتی ایجاد کنه و بازخورد های ایجاد شده و تغییرات عملکردی کاربران رو بررسی و تحلیل کنه. به این دلیل که مرور و تحلیل عملکرد تمام کاربران بصورت تک تک از توانایی های یک اپراتور انسانی خارج هست و با طولانی شدن زمان و زیاد شدن محتوا احتمال بروز خطا به شدت افزایش پیدا میکنه.
خوب بعد از مدتها میشه به این پرسش نگاه کرد و البته به این پیشنهاد. ظاهرا راه سادهتر اینه که از طریق هوش مصنوعی به راننده بگه که از کدوم مسیر بره تا ترافیک کمتر و در نتیجه آلودگی هوای کمتری تولید بشه. الان اپلیکشن waze این کار رو انجام میده. منتها نکته اینه که اکثر آدمها باید براساس اون عمل کنن تا نتیجه خوبی به دست بیاره!
یکی از مهم ترین کاربرد های هوش مصنوعی، و به طور خیلی خاص شبکه های عصبی، میتونه شبیه سازی دینامیک های خیلی پیچیده باشه که ما به هیچ وجه به روش های تحلیلی، نمیتونیم اونا رو شبیه سازی و مدل کنیم.
ما ایرانی ها برای دریافت ویزای بعضی از کشور ها، مخصوصا آمریکا، دچار مشکل های زیادی هستیم و هوش مصنوعی در این مسئله میتونه به ما کمک زیادی بکنه.
حالا چجوری؟
معمولا هر کسی که میخواد بره سفارت آمریکا، یه نگاه به یه اکسل خیلی ناقص از افرادی که قبلا به سفارت رفتن میندازه (که خیال خودش رو راحت کنه که آدم هایی مثل من، قبلا ویزا گرفتن)، یه سری مدارک آماده می کنه و برای چنتا سوال معمولی آماده میشه و میره سفارت.
حالا فرض کنید که سعی کنیم فایل اکسلی که داریم رو کامل تر کنیم و تمام جزئییاتی که یه نفر میتونه بگه حتی تا اون شخص مصاحبه کننده رو وارد اکسل کنیم. اینجا هوش مصنوعی میتونه وارد کار بشه و با یه شبکه عصبی ساده، شانس گرفتن ویزا، مدت زمان بررسی پرونده و دیگر پارامتر ها رو، با رفتار های مختلفی که یه نفر میتونه از خودش تو سفارت نشون بده، محاسبه کنیم و بهترین رفتار ممکن رو بهش ارائه بدیم
این فقط یک مثال از هزاران مثال بود.
با سرچ کردن کلید واژه Neural Networks Applications، به هزاران مقاله در این مورد می رسیم که هر کدومشون یک استفاده خاص از این قطره آب در دریای هوش مصنوعی کردند.