یک مسئله مهم حتی با فرض کیفیت خوب و قابل قبول، همونطور که در پست قبلی مطرح شد، قیمت های غیرمنطقی است. باید پرسید که چرا این قیمت ها اینقدر بالاست؟!
قیمت یک دست (سه عدد) میز عسلی چوبی کوچک در خیابان جمهوری، یک میلیون و صد هزار تومان، در حالیکه قیمت تلوزیون سامسونگ یک میلیون و چهارصد هزار تومان است. اولی هزینه های حمل از کشور کره جنوبی، تعرفه، مالیات، عوارض گمرکی، سود شرکت وارد کننده و … رو نداشته اما دومی داشته، ضمن اینکه مواد اولیه و مزد ساختشون هم خیلی ارزان تر از تلوزیون سامسونگ هستند. تنها نکته ای که وجود داره اینه که این کالا وارد نمی شه، و به همین دلیل قیمت داخلی اش سر به فلک می زنه. این سئوال رو باید کسی باشه جواب بده و مردم باید جواب بخواهند.
به نظر من «بیشتر دانستن» در مورد کالایی که می خوایم بخریم، می تونه در بلند مدت کیفیت بازار رو تنظیم کنه. یعنی افزایش آگاهی عمومی. یعنی اینکه بدونیم وسیله یا دستگاهی که داریم می خریم،
- از چه قطعاتی توش استفاده شده،
- این قطعات کجا و توسط چه شرکت هایی تولید شدن،
- راجع به رزومه شرکت تولیدکننده کالای نهایی بدونیم (چه نوع بیزینسی دارند. >> کمک به اعتماد سازی) ،
- راجع به قیمت واقعی قطعات داخلی اطلاعات کسب کنیم،
- از تجربه دیگران از استفاده از اون کالا آگاه بشیم.
به نظرم همه این ها نیاز به یک فضای تعاملی در این زمینه دارند، و ایده خیلی خوبی برای ساخت یک وبسایت نقد امروز مطرح شد که می تونه این فضای تعاملی رو ایجاد کنه.
پ.ن. در قدیم و هنوز هم، این فضای تعاملی بصورت سنتی بین مردم وجود داشته و داره. من یادم می آد که دور و برم هرکسی می خواست لوازم منزل یا کالای پرهزینه ای (که ایجاب می کنه در خرید دقت کنیم) بخره، از اقوام و دوست و آشناهایی که قبلاً این وسیله رو خریدند و استفاده کردند، سئوال می کردند و بعد تصمیم می گرفتند. مثلاً در مقیاس بزرگ برای خرید جهیزیه این اتفاق می افتاد. و البته فکر می کنم این نوع تحقیق های فرد به فرد، دقیق ترین و صادقانه ترین نوع باشن.