افراد اغلب فکر می کنند که تنها دوست یکدیگر هستند، در حالی که یکی از آن ها احساسات شدیدتری نسبت به دیگری دارد. بعضی ها هم بخاطر خجالتی بودن یا ترس از رد شدن ابراز علاقه خود را پنهان میکنند. شما از کجا می فهمید اطرافیان و دوستانتان و یا حتی افراد غریبه شما را واقعا دوست دارند؟
سوالی لذت بخشی بود… .
معمولا نیتها (مثل علاقه) از ما دوره، اما میشه با راهکارهایی بهشون نزدیک شد…
در این راه پرسیدن چند سوال کمک کننده هست:
علت دوستداشتن چیه؟
اگه علت رو بشناسیم و بدونیم که الان هم وجود داره میتونیم مطمئن بشیم که دوستی حقیقیه… .
علت دوست داشتن، گاهی تفاهم و سنخیته. میشه از اندیشهها و علایق پرسید و از تفاهم اطمینان حاصل کرد.
یکی دیگه از علتها کمالطلبی هست. ببینید چه چیزهایی رو دوست داره و آیا اینها در شما هست. در این مورد علاوه بر اشتراک یه اختلافاتی هم لازمه. اختلافاتی که منجر تکامل بشه.
نشانهها دوستداشتن چیه؟
۱)حرف گوش کردن!
هیچ کس دوست نداره کسی رو که دوست داره اذیت کنه، و به خاطر همین دوستان به هم کمک میکنن. یکی از جلوههای این کمک اینه که به هم گوش میدن.
۲)تلپاتی
اگه دوستداشتن عمیق باشه. احساسات و ادراکات هر یک از دو طرف به دیگری هم منتقل میشه… .
این مسأله نمونههای قابل توجهی داره… .
۳) مقایسه رفتارها
میشه دید طرف مقابل چه اندازه متفاوتتر از دیگران با ما برخورد میکنه.
قرار نیست خیلی بهتر باشه. گاهی رفتارهای بدتر اما متفاوتتر نشان دوست داشتنه. دلیلش واضحه از طرفی مطمئنیم از ما متنفر نیست و از طرف دیگه عادی هم نیست. پس چیز دیگهای در میونه که احتمالاً دوست داشتن باشه… .
منکه اصلا در این زمینه موفق نبودم
من فکر میکنم نوع دوست داشتن آدمها با هم فرق داره و هر کسی سبک و سیاق خودشو داره، نمیشه یک جواب کلی و همه گیر داد. بعضی ها دوست داشتنشون رو با توجه کردن، کمک کردن یا صمیمیت بیشتر نشون میدن بعضی ها دقیقا برعکس این گروه کلا دیگه محل نمیکنن😅
بعضی ها مهربون تر میشن بعضی ها سخت گیرتر.
از نوع نگاه کردن هم تا حدودی میشه فهمید🤔
و فکر میکنم درمورد دوست داشته شدن یا دوست داشتن نباید دنبال علت باشیم چون یک احساسه
میفرماید که
با هر بهانه و هوسی عاشقت شدست
فرقی نمی کند چه کسی عاشقت شده است
چیزی ز ماه بودن تو کم نمی شود
گیرم که برکه ای، نفسی عاشقت شده است
نزدیک بود.
ولی خودش نبود.
روابط بین آدما یه جور بده بستونه.
اگه قراره اینطور سخت بگیری که دوستت داره یا داره نقش بازی میکنه داری قضیه رو خیلی سخت میکنی.
چون گیرم که واقعا دوستت داره
فکر میکنی به خاطر چی؟
قد بلند؟
رنگ چشم؟
جذابیت؟
…
یا تظاهر میکنه
به خاطر چی؟
پول پدر؟
…
زندگی را تو چنان سخت مگیر
هیچ امکانی برای پی بردن به واقعیت محبوبیت وجود ندارد.فقط بعضاً میتونیم به احساسمون اعتماد کنیم…
میشه به منم بگید چه نوع سختگیری و چه نوع نگاهی
ولی به نظرم از روی شواهد میشه پی برد مثل تفسیر زبان بدن منتها سخته
چند علائم و رفتار طرف مقابل میتوان فهمید که ایا ان شخص دوستمان
دارد یا خیر . یک اینکه دوست داشته باشه هرجا بریم باهات بیاد
2 ایجاد علاقه خاصی که در درونش وجود داره
و اینکه حرفها و گفته ها را مورد تأیید قرار بده
که البته بازهم به قطعیت نمیتوان گفت که طرف مقابل دوست داشتن
همیشگی و بدور از نقش باشه
به این منظور که با کسی که دوسش دارن شاید سردتر و بیتفاوتتر رفتار میکنن یا حساسیت بیشتری نسبت به اعمال اون فرد مورد نظر دارن.
در مورد نگاه هم بخوام بگم مثلا ما در طی روز خیلی آدمها رو میبینیم(سطحی) ولی بعضیها رو نگاه میکنیم ینی توجه بیشتر داریم و سعی میکنیم جزئیات بیشتری رو چه تو ظاهر چه تو شخصیت اون شخص ببینیم یا نگاه مهربانهتر و عمیق داریم، این نوع نگاه مشخص میشه.
البته عمومیت نمیشه داد این موضوع رو🤔
کاملا درسته:ok_hand:
موافقم
او را در موقعیت های مختلف قرار داده وامتحان می کنیم
- آیا چند وقتی نباشی یادی ازت می کنه؟
- تو گرفتاریها پیگیرت هست؟
- براش مهم هست روزمره ات رو چطور می گذرونی؟
- براش طرز فکر و نحوه زندگیت مهم هست؟
- خاطراتت یادش هست؟
- چقدر با بالا پایین های شخصی و رفتاریت کنار میاد؟
تو دوستی های معمولی برای من این زمان و پایداری و انعطاف در رابطه همراه جواب پرسش های بالا هست که عیار و وزن دوستی ودوست داشتن رو مشخص می کنه.