این روزها استفاده از جی پی اس ماشینها و موبایلها پیدا کردن مسیرها رو برای ادمها خیلی راحت کرده ولی عده ای هم هستن که خیلی خوب نمیتونن جهت رو پیدا کنن از روی نقشه ها و باید با آزمون و خطا تا جایی برن تا ببیننن درست روی نقشه حرکت میکنن یا نه؟ یا اینکه زوم کنن رو نقشه تا اسمهای خیابونها و … رو ببینن تا از درستی مسیر اطمینان حاصل کنن.
چطور میشه جی پی اس ها رو ارتقا داد تا نیازی به این کار نباشه؟
#الهامبخش :
پرنده ها چطور جهت یابی میکنن؟
همچین دستگاهی ساخته شده. یعنی با برنامه هایی که نوشتن تونستن وسیله ای بسازن که می تونه مکان و اینکه چه موقع فرد باید تغییر مسیر بده رو به صورت صوتی به فرد اعلام کنه.
چرا اصلا بعضی آدما یا بعضی جاندارا خیلی خوب نمیتونن جهت یابی کنن؟ چی کم دارن؟
نوبل پزشکی ۲۰۱۴ اتفاقا در مورد GPS مغز بود:
آزمایش های اقای O’Keefe نشون میدادن که وقتی موش در قسمتی از اتاق بوده، یه دسته از سلول های هیپوکمپ مغزش درگیر بودن و وقتی جای دیگه ای از اتاق بوده، دسته ی دیگه ای از سلول ها. انگار که نقشه ای از محل در نورون های مغز موش شکل گرفته.
آزمایش های Britt و Moser هم نشون میدادن که دسته ای از نورون‌ها به اسم سلول های شبکه یا grid cell هستن که یه جور دستگاه مختصات میسازن در مغز. این سلول ها احتمالا در حافظه و یاد اوری خاطرات هم نقش دارن، و افرادی که آلزایمر میگیرن هم این قسمت مغزشون (entorhinal مغز) از اولین جاهایی هست که آسیب میبینه.
یه سری آزمایش شناختی هم هست که روی تفاوت نقشه خونی زن و مرد کار کردن، مثلا محققای دانشگاه پنسیلوانیا آزمایشی روی ۱۰۰۰ نفر انجام دادن و نشون دادن که مغز مردها برای ارتباطات داخل نیمکره بهینه شده و مغز زن ها برای ارتباط بین دو نیمکره (نقشه بالایی، نقشه ی ارتباطات نورون های مغز مردهاس و پایینی نقشه ی مغز زن‌ها) و در ضمن مغز مردها برای جهت یابی مناسب تر عمل میکنه نسبت به مغز زن ها.
بهینه بودن ارتباط داخل نیمکره در مردها چطور منجر شده به جهت یابی بهتر؟ آیا همچین چیزی منجر میشه به جهت یابی بهتر؟ از کجا فهمیدن؟
یه گزارشی هم داده بودن از این که استفاده طولانی مدت از جی پی اس همون سلولهای مغزی که در جهت یابی نقش دارند رو به مرور زمان ضعیف می کنه پس بد نیست که خیلی متکی به جی پی اس نشیم تا جایی که محدودیتهای مغزیمون مانع نمیشن
پژوهشگران آلمانی می‌گویند احتمال دارد بیماری آلزایمر دهه‌ها پیش از بروز با ضعف در جهت‌یابی خود را نشان دهد.
پدر و مادرها و پدربزرگها و مادربزرگهای ما در جهت یابی خیلی خوبن. و به راحتی جهتهای مختلف رو تشخیص میدن. رفته رفته این توانایی در نسلهای جدیدتر کمتر دیده میشه. قدیمیا با چه عناصری جهت یابی میکردن و الان چرا ما ازشون استفاده نمیکنیم؟
درسته و ایا این اپلیکشن قابل نصب روی هر سیستمی هست که افراد عادی هم بتونن استفاده کنن؟
نمیدونم. حتی توی یه مستند دیدم که زنهای قبیله به راحتی می رفتن توی بیابونها و بدون این که قبلا چشمه مد نظر رو دیده باشند پیداش می کردن! چطوری؟ نمیدونم
تو این مورد باهات موافقم که استفاده از ابزار فعلی موجب میشه توانایی های ذاتیمون رو در طی زمان از دست بدیم (تنبل بشیم). اما با این هم موافق نیستم که ما نسبت به نسلای قبلمون کمتر قادر به جهت یابی هستیم (از کجا گفتی؟) تو مورد آدمای اطرافم هم آدما رو متفاوت دیدم تو تشخیص جهت: بعضی قوی تر و بعضی ضعیف.
(از کجا گفتی)؟
بر مبنای امار و رفرنس نبود صرفا بر اساس مقایسه یه جامعه اماری خیلی کوچیک از نسل جدید و قدیم.
