ویدیویی امروز دست به دست شد از رفتار مجری برنامه ای در شبکه ی «شما» ی تلویزیون ایران با مسعود فراستی (منتقد سینما).
با بررسی موارد مشابه معلوم می شود چنین برخورد هایی در این برنامه سابق داشته!
در اینجا فقط نظر شخصی ام را به عنوان مقدمه ای برای پرسش اصلی می نویسم:
جدای از اینکه میهمان این برنامه (مسعود فراستی) آدم نچسبی است و گاه مرز بین انتقاد و توهین در حرف های او گم می شود،رفتار مجری برنامه کاملا غیر حرفه ای بود.
در مورد برخوردی که این مجری (آرش ظلی پور) پیشتر با رضا پرستش (بدل مسی) در همین برنامه کرده بود، نقدی جالب از رضا ساکی،روزنامه نگار و خبرنگار، خواندم که قابل تامل و دقیق است و با تلخیص ذکر می کنم:
1-هر وقت یک مجری و گفت وگو کننده را دیدید که این طوری از بالا با خشم و سگرمه های درهم،با یک نفر گفت و گو می کند، بدانید او از اصول روزنامه نگاری و مجری گری فاصله گرفته است ونامش «بازپرس» است.
2-مجری پل میان میهمان و مخاطب است و باید فاصله اش را با سوژه حفظ کند،یعنی اگر مهمان را دوست داشته باشد نباید دوست داشتن را بروز دهد و اگر از میهمان متنفر است نباید تنفرش را نشان بدهد.
3-رضا پرستش پسر و نر و آقاست و نمی شود اور ا نگاه کرد و مثلا به یاد پروین اعتصامی یا مریم میرزاخانی افتاد،پس چیدمان منطقی حرفی که آقای مجری میزند مضحک است و اصلا قابل پاسخ دادن نیست.
4-هر انسان برای خودش نظری دارد اما برنامه ی دولتی جای نظر شخصی نیست، یعنی مصاحبه کننده باید بداند که توده ای از مخاطبان برنامه را همراهی می کنند که لزوما برای نظر شخصی اش تره هم خرد نمی کنند!
5- هر چیزی را می شود گفت اما هنرمندانه!
یک آدم عادی و بی سواد هم می تواند جلوی رضا پرستش بنشیند، دست هایش را توی هم گره کند و این جوان را تحقیر کند.حتما به برخی رفتار های رضا پرستش نقد هست اما گفتنش بلاغت می خواهد.
6-اینکه من، شما یا رضا پرستش وقتی خواستگاری می رویم چگونه خود و شغل مان را معرفی می کنیم کاملا شخصی است و دور از اصول روزنامه نگاری است که کسی را با این پرسش ها در برنامه ی زنده تحقیر کنیم.
(پایان نقل قول)
از این دست برخورد ها در رسانه ی ملی! زیاد دیده ایم،معروف ترینش هم مورد فرزاد حسنی.
آیا این برخورد سقوط اخلاق در رسانه نبود؟
اصلا چرا باید چنین افرادی در رسانه جا باز کنند؟
آیا به راستی بازتاب این نوع رفتار هاست که باعث گسترش بی اخلاقی در جامعه شده؟
راهکار چیست؟