یه مربی ورزشی دارم که از دیوار راست یه دستی میره بالا! و خیلی کارهای باحال دیگه انجام میده که هر وقت کارش رو میبینم کلی حال میکنم و آدرنالین خونم میزنه بالا و …! کنارش حرکت ناممکن یا ترس بی‌معنا میشه.
مثلا من یه کمردرد ۱۵ ساله‌ای دارم، این درد مربوط به نشستن پشت کامپیوتر و سبک والیبال بازی کردنم بود. همیشه بهترین راهنمایی که از دکترها و مربی‌هام گرفته بودم این بود که مواظب باش، برو فیزیوتراپی که دردت خوب شه، فلان کار رو نکن.
و حالا به کمک این مربی در یه ماه تونستم حرکت پل رو بزنم! و دیگه نیازی نیست مواظب باشم 
، چون بدنم در حال ارتقا هست.
به نظرم خیلی از موقعیت‌های زندگی که درش احساس میکنیم جسارت کافی رو نداریم، از این شکل هستن: مهارتش رو نداریم و بلد نیستیم چطور میتونیم انجامش بدیم. کافیه بخوایم تا به دستش بیاریم.
پرسش
چه کاری هست که هنوز بلد نیستینش و میخواین و دوست دارین جسارت انجامش رو به دست بیارین؟ اگه چه کاری رو انجام بدین، خودتون رو آدم خیلی جسوری میدونین؟
ادامه‌ی موضوع بیاین خلاقانه حقیقت یا جسارت؟ بازی کنیم!
. شاید برای روز مبادا، سعی کنم یاد بگیرم 