صرفا از سر کنجکاوی!
منم کنجکاوم بدونم. فکر کنم باید به این سوال دعوتشون کنم
اگر امروز بمیرم کسانیکه حتی در زندگی نمیخواستند سیمای من را نظاره کنند و سایه ام را به تیر بزنند هم میگویند حیف شد پسر خوبی بود مرگ فرشید یک ضایعه است، میدانید چرا؟
چون ما و شما زنده خوب و مرده بد هرگز نداریم، این موضوع یک مستند دارد، شخصی از اروپا افغانستان آمده بوده به منظور گردشگری هنگامیکه کارش تمام میشود دوباره به کشور خودش برمیگردد برای دوستانش حکایت میکنند که مردم افغانستان هرچی انسان خوب داشتند آنها همه مرده بودند ولی انسان بد همه زنده بودند از وی سوال کردند یعنی چی؟ توضیحش این بوده که همه به مرده ها القاب خوب میدادند ولی همه درباره کسانیکه زنده بودند مانند اقوام و خویشاوندان نظر بد میداند یعنی فلانی آدم خوبی نیست و غیره ولی هر مرده ای که نامش برده میشده میگفتند فلانی آدم خوبی بود خدا بیامرزد!
قطعا كسي دلش نمياد در مورد يه مرده حرف بدي بزنه
منم نهايتش بهم ميگن، خدابيامورز گاهي خيلي وحشي بود
ولي تا حالا نديدم كسي در مورد مرده حرف بدي بزنه
نميدونم چرا ياد داستان سينوهه و اون برده بيچاره افتادم…
به هر حال همون جوري كه @Farshid1 گفت، قطعا مرده هاهمون عزيزترن
حرف و دیدگاهتون درسته. ولی هدف از سوال چیز دیگه ای هست (این سوال از سری سوال هایی هست که یه رهبر/لیدر خوبه هر روز از خودش بپرسه ).
الان شما دارین به رفتار افراد مقابل توجه میکنین، به سوال از منظر خودتون نگاه کنین و نه دیگران. کدوم رفتارهاتون هست که حتما انجامش میدین حتی اگه به قیمت از دست رفتن محبوبیت تون در جمعی از افراد تموم شه؟ ادمایی که از شما خوششون نمیاد به دلیل کدوم کارا و یا اخلاقیاتتون هست که خوششون نمیاد؟ …؟
بيشترين خصوصيتم اينه كه خيلي كنترل روي اعصبانيتم ندارم و ناخواسته گاهي داد ميزنم
اين رو بزاريم كنار ديكتاتور بودنم، خوب پس قطعا پشت سر من وقتي از يه سازمان يا به قولا از يه دنيا برم، قطعا ميگن كه خدا رو شكر كه رفت…
خيلي خودخواه بود، داد و بي داد ميكرد، جرات نداشتيم رو حرفش حرف بزنيم
من نظرم کمی متناقض است، چی بسا آدم های خوب که بعضی از مردم آنها را دوست ندارند و چی بسا آدم های بد که از نظر بعضی خوب شناخته میشوند، من خوبی خودم را در دوست داشتن دیگران و بدی ام را در دوست نداشتن دیگران نمیدانم، من هر آنچیزیکه انسانیت میپسندد برایم دلپذیر است خیلی ظاهر آرایی را دوست ندارم، اخلاق، عقلانیت، سلوک نیکو، برایم اهمیت خاصی دارد.
و یه خصوصیت خیلی خوب هم دارید اینکه شجاع هستید ،چون به ویژگیهای منفی تون اعتراف کردید.
خوبی و بدی یه چی نسبی هست. میتونیم در قالب یه سوال دیگه درباره ش مفصل گپ بزنیم.
مثلا به نظر من عصبانیتی که @arezoo مطرح کردن نشون دهنده ی بدی ایشون و یا بدی مخاطبان عصبانیت ایشون نیست. اتفاقا نشون میده ایشون انسان هستن و مثل سایر انسان ها حس عصبانیت رو تجربه میکنن و صرفا به دلیل تفاوت طرفین هست که چنین عصبانیتی رخ میده.
بحث سر بدی های من و ما نیست. صحبت سر اینه که کدوم کارها رو ناخوداگاه انتخاب میکنیم انجام بدیم، حتی شده به قیمت از دست رفتن دلپذیر بودن در ذهن مخاطبین مون.
ممنون از تعريفتون
چرا فردا؟ اگه امروز بمیریم حرف هاشون فرق میکنه؟ اگه پس فردا بمیریم چطور؟
موضوع فرهنگی که بهش اشاره شد کاملا درسته ما مرده بد نداریم
در ظاهر همه میگن خوب بود خوب بود طرف هم سر خاک چند بار میپرسه چطور آدمی بود یه بار دوست داشتم الکی بگم دزد بود احتمالا منو جاش خاک میکردن بعضی رفتارهای این ملت (منم جزوشما) احمقانه اس.
زنده آزاری و مرده پرستی جزو همین حماقت هاست.
حالا بریم سراغ بخش دوم سوال که توی کامنت اومده.
دفاع از مظلوم نه به معنی کتک کاری تو خیابون. در مباحثه هم مظلوم و ظالم داریم.
روشن گری حقیقت.
البته این کارا رو وقتی میکنم که اون جمع یا حداقا یک شخص در اون جمع برام مهم باشه. اگر کسی یا کسانی نباشند هر اتفاقی بیوفته تا وقتی برای شخص خودم مشکل ساز نباشه اقدامی نمیکنم.
لاله جان سوالت خیلی جالبه ، به نظرم کاملا در حیطه ی خودشناسی هست. در واقع خودمون رو باید بررسی کنیم ،ببینیم چه ویژگی منفی بارزی داریم که گاهی اطرافیانمون رو آزار میده و یا اینکه توی چه مواردی خیلی متفاوت هستیم با جمعی که درش حضور داریم
من فکر میکنم احتمالا میگن :معاشرتی نبود و خونسرد. همه ش سرش به کار خودش بود، به دیگران زیاد اهمیتی نمیداد.
چون یه ویژگی اخلاقی دارم که از معاشرتهای خیلی زیاد و طولانی اذیت میشم.
فک کنم جشن بگیرن وبگن این مرد که ما خوشحال شیم
این حرفی که میزنید از یه لحاظهایی درسته ولی تو جامعه ما که ادمها دلایل اعصبانیتشون از شما رو صریحا بیان نمی کنن گفتن اینکه ادمهایی که من دوست ندارن در موردم چی میگن خیلی سخته. اما از یه جهتم این سوال یه جنبه باحال داره اونم اینکه شما فی النفسه یه سری اخلاقیات بد دارید که میدونید که بده و میدونید مردم دوستش ندارن ولی تا دم مرگتون عوضش نکردید. این خیلی جالبه که باید دید چرا ادمها اینطوری میشن.
اما در مورد خودم، من اگه همین فردا بمیرم شاید بعضی از ادمها به خاطر بی نظمی و وقت ناشناسیم ازم یاد کنند و مثلا بگن “خدا بیامرز اصلا ادم وقت شناسی نبود” یا مثلا یه عهده دیگه در تله بی ارزشییی که داشتم ازم یاد کنم. این چیزی بود که باعث میشد ادمهاا رو فقط از دیدگاه علمیشون بسنجم و رفتارم با خیلی به شدت بد بودش (متاسفانه به بعضیاشون دسترسی ندارم تا عذر خواهی کنم) احتمالا این دوستانمم من رو به عنوان یه ادم تک بعدی مذخرف یاد میکنند.
تو بازه ای از زندگیمم به دلیل اینکه ارتباط با خانومها رو بلد نبودم به شدت رفتارهام تو این زمینه زننده بودش این مورد شاید باعث شه یه سری دیگه از ادمها " با بی ادبی و یا حتی بیشعوری ازم یاد کنند".
در حالت کلی اگر فردا بمیرم دو دسته از بدیها وجود داره که مردم به واسطه اون من رو میشناختند و بابتش من رو دوست ندارن. یکی اون دسته ای که متوجهشون شدم و تغییرشون دادم منتها اون ادمها دیگه در دسترسم نبودن و یکی اونهایی که نمی دونم خوبه یا بد و در حال حاضر دارم ادمها رو بابتش می ازارم.
احتمالا همان مواردی که الان نمی توانند با صراحت بگویند.
حالا یا برای ما احترام قائلن می گن بی خیال و نمی گن یا حرفایی که مدنظرشون هست پایه محکم نداره و اگر مطرح کنن و ما پاسخ بدیم براشون بد میشه یا …
احتمالا میگن که آدم تنهایی بود و با جمع زیاد میانه ی خوبی نداشت .
در روبه روی هم که می گن:
آخی،چه حیف شد
دختر خوبی بود
جوون مرگ شد
تفلک خانوادش
و…
و در تنهایی شون:
همون بهتر که مرد
شرش کم
اَه لعنتی،یه وقتی مرد که نشد بهش بگم چقد حالم ازش بهم می خوره
و…
چرا؟!!! چى كارشون ميكنى مگه؟
قطعاً اولش گریه نمیذاره چیزی بگن، گریه ی زیاد، غش کردنا و از حال رفتنا! اوففف چه وضعی، تا اینکه یکی یه سوتی میده(چه میدونم مثلاً یه بادی بیهوا در میره!) و بقیه نمیتونن جلو خندشونو بگیرن و خنده سرحالشون میاره و کم کم یاد طلبشاون از من میوفتن. احتمالا کار به درگیری برسه، فحش و فحشکاری! درنهایت هم اون دوست عزیزی که با بادش مجلس ترحیم ما رو مزین کرده بود، دوباره دست به کار شه و قضیه رو به خوشی تموم کنه.
در روزهای بعد از حذف من از لیگ هم، که درهمین حد بگن که جاش خالی فکر کنم تموم شه بره. زیاد اثر مثبتی در زندگی بقیه نداشتم که کلمات جدیدی واسم به کار بیاد!
@somo849 خیلی خوب بود. یه چیز هم هست آدم تو موقعیت غم انگیز ممکنه با کوچکترین محرک خندش بگیره