من یه مدت یه ماشینی داشتم که بوقش سخت میزد! در نتیجه موقع رانندگی حواسم بود که بوق ندارم، و با ملاحظه تر و صبورتر رانندگی میکردم . ضمن اینکه برا اطلاع رسانی به بقیه نهایتا از نوربالا کمک میگرفتم.
تا حالا شده بدون بوق برا مدت طولانی تر از یکی-دو وعده، رانندگی کنین؟ تجربه ی شما چه جوری بوده؟
اگه کلا ماشین های آینده طوری طراحی شن که بوق نداشته باشن، آیا ممکنه چنین اخلاق هایی در افراد نهادینه شه؟ یا حتما تصادفا بیشتر میشه؟
شاید بهتر باشه در ابتدا آماری بیابیم از اینکه چرا راننده ها بوق می زنن. بعضی جاها چیزی جز صوت جواب نمی ده. مثلا وقتی از بیرون دارن اعلام می کنن که ساکنین منزل سریع تر بجنبند.
نور بالا شاید همیشه جواب نده. حتی ممکنه باعث حواس پرتی راننده به عقب و تصادف بیشتر هم بشه.
شما صبر و نوع دوستیت شاید ضریبش بالا بوده بعضی افراد هم برای تخلیه روانی بوق می زنن و انگار جای فریاد ازش استفاده می کنن. شاید اگر که بوقی در کار نباشه آمار نزاع هم بالاتر بره.
راستش بوق خوبه ولی خیلی زیاد ازش استفاده میشه و اینجور مواقع واقعن بده من که پشت فرمون عصبی میشم و دلم میخواد دعوا کنم یا شاید فحش بدم به کسایی که الکی بوق میزنن
بیشتر بوق زدن ها الکیه یعنی مثلن آدم میتونه یه کم فکر کنه یا نگاه کنه اگه جلوی جلوییت باز بود خودش میرفت به جاش بوق میزنن همگی هم با هم بوق میزنن
یا مثلن این عادت بد که به جای صدا کردن آدمایی که منتظرشونی بوق بزنی یا مثلن به نشونه ادب و تعارفات راننده ها برای هم بوق بزنن اینا نمیدونم تو فرهنگای دیگه هم هست یا تولید ایرانه یا
مثلن برای مسافر سوار کردن بوق بزنی حالا بعضی وقتا تو تاریکی چراغ میزنن خوبه . ولی همینکه کنار بگیری کافیه مسافر که خودش میدونه باید تاکسی بگیره نیاز به یادآوری نیست
فرضم اینه که چون بوق هست و راه دست هست ادما زیاد ازش به عنوان فوش استفاده میکنن. یعنی بوق فحش دادن رو تسهیل کرده، اگه بوق نبود فحش دادن حین رانندگی فراموش میشد. دنبال آزمایش ساده ایم که این فرض رو رد یا تایید کنه. ولی هنوز چیزی به ذهنم نرسیده!
لیلا این نیازها رو خوب لیست کرده:
فحش دادن
باز کردن مسیرت
صدا کردن افرادی که منتظرشونی
ادای احترام
سوار کردن مسافر
یه امار دیگه رو دربیاریم بهتره: تا چند درصد بوق باعث شده امار تصادفات کاهش پیدا کنه؟ با فرض اینکه اولویت بوق برای کاهش تصادفه.
دیروز صبح تو اتوبان افتضاح بود وضعیت رانندگی؛ آخرهای مسیر دیگه کم اورده بودم و فقط منتظر بودم یکی خطایی کنه تا با بوق خودم رو تخلیه کنم!
کار خودم رو به هیچ وجه تایید نمیکنم. ولی چیزی که میدیدم این بود که در وضعیت کم اوردن، عقلم جواب نمیداد و بوق واقعا چیز خوبی بود برا تخلیه و برگشتن به حالت اروم تر. مخصوصا که دم دست بود و مخصوصا که صدای بلند داشت!
یه جورایی انگار بوق صدا بلند کردن بود برام در وضعیت کم اوردن.
###پرسش
فکر میکنم (حدس) اگه موقع دعوا ادما حق صدا بلند کردن نداشته باشن، مثلا اصلا حنجره شون جواب نده برا بلند شدن صداشون، دعوا ها کمتر میشه. ایا راهی هست که این حدس رو تست کنم طوری که تایید یا رد شه؟
مشابه همین برای بوق هم برقراره، اگه بوق نبود حدس میزنم بعضی رفتارهای ناهنجار هم کمتر بود (رابطه علت و معلولی). ایا میشه این رو به نوعی تست کرد؟ طراحی آزمایش با در نظر گرفتن محدودیت ها منظورمه.
من چند سال پیش یه مدتی بوق ماشینم خراب بود، اوایلش خیلی سخت بود، بعضی جاها واقعا لازم بود بوق بزنم چون تو رانندگی اخطار دادن با صوت بعضی وقتا تنها راه حله، مجبور بودم خیلی با احتیاط تر رانندگی کنم! تمرین خوبی بود هنوز هم تحت تاثیرش هستم، شاید تمرین خوبی باشه که توی سطح شهر اصلا بوق نزنیم، چون تنها فایده اش خورد شدن اعصاب آدماست
دیدین تو والیبال یه توپ که داره بین دو تا از بازیکن ها فرود میاد، اگه اون دو تا با هم ارتباط کلامی نداشته باشن چی میشه؟
به احتمال خیلی بالا هیچکدومشون توپ رو نمیزنه و امتیاز از دست میدن!
به نظر من بوق و نور بالا یه همچین ابزاریه(ارتباط کلامی بین دو راننده) وجودش لازمه! اگه نباشه احتمالا مشکل بعدی اینه: چرا راننده ها از نیم تنه به بالا از شیشه ماشین بیرون هستن!!! . فرض کن:
راننده اول: اون که داره میبینه من سوار نیسان آبیم، پس خودش مسیر رو عوض میکنه.
راننده دوم: چه خوبه که این راننده نیسان داره صاف تو چشام نگاه میکنه! احتمالا فهمیده که من وا نمیستم!
البته با سر و صدای بیجاش موافق نیستم. به نظرم یه راه حل ش هم میتونه این باشه که سازندگان خودرو به یه زبون مشترک بین خودشون برسن. یه بوق مشترک واسه همه خورو ها. یه صوت اخطاری باشه که شدتش خیلی آزاردهنده نباشه. بیشتر از 3 ثانیه نشه ازش استفاده ممتد کرد و …
مثال والیبال بانمک و به جایی بود، و میخوام از یه زاویه دیگه ازش بهره ببرم:
در واقع تو والیبال اگه جایی برای تعامل نباشه، سلامت فردی در اولویت بالاتری نسبت به هدف جمعی و برنده شدن، قرار میگیره: یعنی ادما از ترس اینکه ممکنه به هم بخورن و اسیب ببینن، محتاطانه تر رفتار میکنن و جلو نمیان!
تو جاده ها هم اگه بوق نباشه، افراد برای تصادف نکنن محتاطانه تر رفتار میکنن و دیگه روی اینکه میتونن با بوق نفر بعدی رو بزنن کنار حساب باز نمیکنن.
بستگی داره همه از همین دید به این قضیه نگاه کنن یا نه!
مثلاً تو همین مثال والیبال دیدیم که من از دید واگذار کردن تصمیم به طرف مقابل بهش نگاه کردم و شما از دید ترس از برخورد. یعنی اگه من و @lolmol در همچین موقعیتی تو زمین بازی قرار بگیریم احتمالا مدت زمانی طول میکشه که با هم هماهنگ شیم و اصلا ممکنه نتونیم از گرداب تصمیم گیری در بیایم. مثلا دفعه اول هرکدوممون به دلیلی توپ رو دریافت نمی کنیم، دفعه دوم با هم برخورد می کنیم، دفعه سوم احتمالا به دنبال راه حلی برای موضوع میگردیم ولی بازم یکی از دوحالت اول برامون پیش میاد و الی آخر تا بتونیم راه حلی مناسب وضعیت جفتمون پیدا کنیم.
این مثال واسه دو نفر تو زمین والیبال بود که در هفته کلی باهم تمرین میکنن، به هم پاس میدن و کم کم یه هماهنگی بینشون به وجود میاد(تازه افراد یه تیم تمام سعیشون رو میکنن که کاملا با هم هماهنگ بشن) حالا همه مشکلات ممکن رو بسط بده به تعداد خیلی زیادی راننده که همدیگه رو نمی شناسن، تمرینی برای هماهنگ شدن ندارن و مهمتر از همه اینکه دیدگاه های مختلفی راجع موضوع رانندگی دارن.
در نهایت اینکه راننده های متفاوت برای اینکه بتونن عکس العمل های خودشون و بقیه رو درک کنن کلی باید هزینه (فکری/زمانی/مالی) بکنن و ممکنه نتیجه ای که به وجود میاد دلخواه شون نباشه. در حالی که بوققققققق (بزن بغل عجله دارم:wink:) یه مقبولیت ی رو تونسته بین افراد بدست بیاره.
موضوع جالبی را عنوان نموديد،
اتفاقا ماشین من هم برای مدتی بدون بوق بود و با توجه به اینکه معمولاً بی جهت بوق نمیزنم، در مواردی که این ابزار را لازم داشتم کمی عصبانی بودم ولی حس می کنم در نهایت تعامل و رواداری من با دیگران در رانندگی بهتر شده است،
بله و به نظرم خیلی خوب بوده و من محتاط تر و صبور تر شدم در رانندگی و کمکم کرده این بوق نداشتن .
به بقیه هم احتمال زیاد کمک کنه . بوق رو مسئله مهمی برای وسیله نقلیه نمیدونم.
ممکنه بپرسید پس خطر رو چجور بگیم به عابر یا خودروی دیگه ؟ من میگم اولا در اکثر موارد که مردم بوق میزنن واقعا واجب نیست مثلا عجله بی مورد یا برای نشان دادن کلافگی یا سلام و خداحافظی یا هیجانات گذرا باشه که همه اینها از نظر من مردود هست. هشدار دادن میتونه با همون نور یا تکان دادن دست یا مواقعی که خطر بزرگی هست با بوق زدن یا صدا کردن انجام شه.
مثلا فرض کنید یک راننده ترمزش در اون حین عمل نمیکنه ولی همون طور که گفتم اکثر اینها با احتیاط و صبر کردن حل میشه.
خب این به نظر من آزمایش خوبی میشه مثل همون قضیه بوق!
فقط اینجا ما انسانیم و هر چی رومون نصب شده رو حساب کتاب باید استفاده کنیم و بلند کردن صدا در حین گفتگو هم رفتاری انسان دوستانه نیست و از خرد به دوره.
ولی چیزی مثل بوق ماشین ممکنه بر اثر پیشرفت در آینده متحول یا حذف شه.