من همیشه دیکته (املا) مشکل داشتم اگه بهم ارفاق نمی شد خیلی کم همه نمره رو می گرفتم. فکر کنم اولین املایی که نوشتم 18 یا 17 شدم هیچ وقت برای ریاضی در دوره دبستان درس نمی خوندم ولی امتحانای ترم املا بزرگترین کابوسای من بود.
مدت ها شوخی می گرفتم و فکر می کردم مهم نیست ولی الان به نظر داره به مرور مشکل ساز میشه.
مشکل املای انگلیسی مقداری پررنگ تر هست چون نرم افزارهای خوبی برای اصلاح کلمات انگلیسی در دسترس هست که باعث میشه ادم نیازی نداشته باشه خودش کلمات رو به درستی بنویسه!
کلا املا در بعضی کلمات هست که مشکل ساز میشه، اینها رو به نظرم خوبه به روشی تو ذهنتون جاگذاری کنین! مثلا یه قانونی برا نوشتنش پیدا کنین که تو ذهنتون بمونه.
یکی از راه های حفظ کردن چیزها استفاده از تصویرسازی و یا در نظر گرفتن اهنگی برا کلمات هست. اگه تلفظ عربی بلدین، اون کلمات خاص رو به شکل عربی در ذهنتون نگه دارین. مثلا سرمایه گذار رو «سرمایه گسار (!)» و سپاسگزار رو همین «سپاسگزار» حفظ کنین.
من برا اون کلماتی که با نوشتنش مشکل دارم از تصویر کلمه استفاده میکنم (یعنی کلمات رو به شکل یه عکس/طرح در ذهنم حفظ کردم و نه حروف)، به این شکل که اول یه بار مینویسم و بعد متن رو نگاه میکنم و چیزی که اذیتم میکنه تصویر کلمه ی «توجیح» و یا «بقلی» هست که باعث میشه شک کنم و املاش رو درست کنم.
از همین حالا که در پادپرس مینویسید سعی کنید درست بنویسید، کلمات را شکسته و عامیانه نوشته نکنید و مکمل بنویسید در نوشتن هر حرفی که مشکل دارید در هنگام نوشتن از کسی پرسان کنید، اولین نکته که حتی بالای کسانی تاثیر گذاشته است که املا و انشا را به خوبی میدانند فرهنگ مسج و پیام نویسی عامیانه است مثلا: به زبان شما، (ایمل هاتو چک کن) و اما به زبان مکمل ( لطفاً ایمیل (پیام) هایت را بر رسی کن! )
اگر همیشه درست و مکمل نوشته کنیم ضرر نمیکنیم ولی به جای آن املا ما خوب میشود.
مهمترین روش اینه که مطالعه تون رو ببرید بالا و در ضمن مطالعه به املای کلماتی که بنظر سخت میان توجه کنید و به خواندن مثل تمرینی برای درست نوشتن نگاه کنید