سلام دوستان پادپُرسی من، امیدوارم همگی خوب باشید. در واقع این سوال،یه خواهش برای همفکری شما در رابطه با یک مشکل تحصیلی که برای دخترم اتفاق افتاده،میباشد دخترم عسل مشغول تحصیل در پایه دهم ریاضی دبیرستانی غیر انتفاعی در شرق تهران است و ظاهراً درصد آمار قابل قبولی در این بازار دارد. سابقه تحصیل او در این دبیرستان از تیر ماه امسال و جهت آمادگی برای مسابقه پایانی کنکور که از اول مهر شروع شده میباشد.
از طرفی دبیرستان دور اول خود را در مرکز غیر انتفاعی دیگری در خیابان فاطمی سپری کرده و کارنامه قابل قبول از هر نظر داشته است. دلیل انتخاب این موسسه از طرف من فقط وجود دو تا سه معلم در این مدرسه و در مرحله اول تصمیم گیری بود. چرا که دریافتم این بزرگواران تحصیلات دانشگاهی در رشته های علوم انسانی و رشته های مرتبط دارند و ضمن بخت یاری عسل، خوشبختانه از نظر مهارت های اجتماعی که کاربردی بوده و در بچه ها انگیزه و علاقه ایجاد می کنند هم، برخوردار هستند. و اصل ماجرا ؛
روز پنجشنبه و سر کلاس دینی، عسل بعد از درس معلم، اجازه میگیرد و عنوان میکند که موضوع را قبول ندارد! معلم میگه اگر کتاب را میخواندی قبول میکردی. عسل میگه چون خوندم قبول ندارم. معلم میگه بعد از کلاس بگو وقت بچه ها رو نگير، عسل میگه باشه. واحتمالا حرکت هایی نا موزون از دو طرف. بعد از کلاس معلم میره توی دفتر و قاصد میفرسته اگه سوالی داری بیا دفتر و عسل میگه، دیگه جوابمو گرفتم.
شنبه مامان و عسل به مدرسه میرن و چون عسل زود تر رفته بوده، معلم مربوطه و یکی دوتا دیگه با لحنی تند با دخترم برخورد می کنند و ماجرا های بعد…
از دیروز عسل میخواهد برگردد به مؤسسه آموزشی قبلی. بنده مسافرت بودم و شب عسل رو میبینم. صبح هم میرم مدرسه. به نظر شما عسل در شرایط کنونی اینجا باشه بهتره یا مدرسه قبلی؟ ضمنا اون یک روحیه فلسفی و دست به نگارش خوبی دارد و کتاب های زیادی خوانده است.
سلام، به نظر من چند روزی با دخترتون صحبت کنید و دلایل و پیشنهاداتش رو برای این تصمیم بپرسید و ازش بخواهید چند روزی فکر کنه و نهایتا تصمیم رو خودش بگیره. فکر می کنم بهترین کسی که می تونه در این مورد تصمیم بگیره خود دخترتون هست. از الان هم شما به این باور باید برسید که این یه انتخاب هست و نتیجه می تونه خوب یا بد باشه. ولی بزارید که این تصمیم توسط دخترتون گرفته بشه و اگر از شما راهنمایی خواست نظراتتون رو بدون هیچ اجباری باهاش در میون بزارید. امیدوارم که بهترین نتیجه رو از انتخابش بگیره.
سلام، از راهنمایی شما سپاسگزارم
من صرفا تجربه‌ام را در دوران دبیرستان می‌نویسم، شاید کمی کمک کند:
چهار سال دوران دبیرستان من با درگیری با معلم‌ها به ویژه معلم دینی گذشت. به همین دلیل من بیشتر زمان‌هایی که درس دینی داشتیم از کلاس اخراج می‌شدم. یک بار یکی از این اخراج‌ها مدت زیادی طول کشید و حتی پای مادر من به دبیرستان باز شد. حتی چند باری قصد انصراف از تحصیل داشتم که پدرم هم موافقت کرده بود. اما به هر صورت راه را ادامه دادم و به پایان رساندم.
تجربه‌ای که کسب کردم این بود که نیازی نیست با این دست معلم‌ها که اهل بحث نیستند بحث کنم. در عوض سرگرمی‌هایی سر کلاس داشتم (بدون این که معلم بفهمد) و همیشه نمره‌های بین ۱۰-۱۳ می‌گرفتم. در عوض زمانم را بیشتر روی درس‌های مورد علاقه‌ام که ریاضی و فیزیک می‌گذاشتم و در نهایت همین دو درس باعث قبولی من در کنکور شد.
به نظرم چند چیز در یک دبیرستان، باعث می‌شود که آدم دوام بیاورد و راه را به پایان برساند:
- یک یا چند دوست خوب که اگر نباشند تحمل کردن شرایط بسیار دشوار می‌شود.
- یک یا چند معلم خوب. لازم نیست همه معلم‌ها خوب باشند. اگر درس‌های اصلی معلم خوبی داشته باشند به نظرم کافی است.
نظر من این است که اگر دو مورد بالا وجود ندارد، به فکر تغییر مدرسه باشید به شرطی که تغییر مدرسه کمک کننده باشد.
متاسفم که عسل چنین برخوردی رو تجربه کرده و امیدوارم به خوبی از پس این موقعیت بربیاد 
با این حرف خیلی موافقم 
. بهترین کسی که میتونه در این مورد تصمیم بگیره، دخترتون هست. شما و مادرش کنارش باشین تا تصمیم بهتری بگیره.
ازش بخواین کمی زمان بذاره و در این زمان چشم اندازی از خوبی ها و بدی های هر دو تصمیم رو براش باز کنین. چیزهایی که ممکنه به ذهن خودش نرسیده باشه.
مثلا بعضی از نقاط ضعف تصمیم تغییر مدرسه که الان به ذهنم میرسه:
-
اولویت عسل تغییر دیدگاه معلم های مدرسه یا حتی تغییر رفتار ایشون نیست، این موقعیت میتونه فرصتی باشه برای عسل که یاد بگیره تمرکزش رو روی چیزی که اولویت ایشون هست نگه داره؛ یعنی پرورش مهارت های خودش.
-
به خاطر یک-دو چالش، تغییر مکان دادن، شبیه عقب نشستن از مبارزه س (مبارزه ی زندگی منظورمه نه مبارزه با معلما یا اولیای مدرسه!).
نقطه قوت اصلی تصمیم تغییر مدرسه، اینه که عسل الکی وارد یه چالش بی ارزش تا اخر ترم تحصیلیش نمیشه.
سپاسگزارم، حتماً میتونه. امروز رفتیم مدرسه و خوشبختانه زود متوجه شدم که باید مدرسه ایشان عوض بشه. فردا ساعت 12 ظهر با مدیر موسس مجموعه آموزشی قبلیش قرار دارم و به لطف دوستانی که در پادپُرس دارم کمی صبر و تحلیل میکنم. ناگفته نماند که خودش با دلایل منطقی مصمم به رفتن در مدرسه قبلی است، لطفاً اگر نظری دارید بفرمایید.
1 پاسخ به پرسش تازه‌ای منجر شد: چه راهکاری برای ایجاد آرامش و تمرکز در کودکان در شرایط حساس به ذهنتون میرسه؟
با توجه به شرایط سنی دلبندتان من اگر بودم مدرسه را عوض نمی کردم چون تو سنی هست که باید تبعات طرز برخورد وشرایط معلم در کنترل کلاس را فرا بگیرد.
شاید و به احتمال زیاد معلم میخواسته زمان بیشتری برای فکر کردن به موضوع به دانش آموز بدهد و بعد از کلاس هم پیگیر همین موضوع بوده که به دنبال دانش آموز فرستاده.
ولی اگر مدرسه عوض شود دانش آموز جسارتش بیشتر شده و معلوم نیست در مدرسه جدید هم شرایط باب میلش پیش رود و یا حتی شاید مشکل حادتری برایش پیش آید.