با این اوضاع درهم و برهم بیمۀ تأمین اجتماعی به نظرتون می‌ارزه آدم خودش رو بیمه اون‌جا بکنه؟
بیمۀ خصوصی هم داریم؟ اون‌ها اوضاع‌شون چطوره؟
خرید ماهانه سهام ۵۰ شرکت برتر، یا شاخص بورس کار بهتری نیست؟
ممکنه چی بشه؟؟
بیمه‌ها چه جور باید عمل کنن که آدم از عملکرد آینده‌شون مطمئن باشه؟
این خیلی خوبه اما
اگر بعد یه مدت وسوسه بشید که بفروشید و خرج کنید چی؟ مثلا ببریدش تو یه کسب و کار با ریسک بالا.
میشه انقدر رشد کنه که ملک بخرید!
البته نمی‌دونم چطور میشه آدم خودشو به یک پس انداز اجباری طولانی مدت مثل بیمه مقید کنه!
من تا به حال به این قضیه فکر نمی‌کردم اما تازگی‌ها فهمیدم همیشه لازمه یک مبلغی حتی کم به طور خودکار و به اجبار پس انداز بشه و سود مرکب هم شاملش بشه و گرنه ممکنه با ریسکها و هیجانها همه چیز رو ببازیم.
1 پسندیده
منظورم بحث‌های پیرامون ورشکستگی/بحران تامین اجتماعی، و حقوق کم بازنشستگان به نسبت حق بیمۀ پرداختی بود. البته در حال حاضر ورشگستگی دور از ذهنه، هیچ بیمه‌ای هم بهتر از تامین اجتماعی نمی‌شه، و ورشکستگی تامین اجتماعی زمانی اتفاق می‌افته که بانک مرکزی ورشکسته بشه.
سرمایه‌گذاری بیمه‌ها، رازنامه‌های مالی و غیره. تصور کنید، در فردای ایران که جمعیت بازنشسته چند برابر شاغلین خواهد بود، و بخشی از پرداختی‌های سازمان تامین اجتماعی از پرداختی بیمه‌های نسل شاغل‌ه، این مبلغ چطور می‌خواد تامین بشه.
خودم هم فکر می‌کنم بیمه انتخاب بهتریه، حتی برای یک فعال بازار سرمایه.
1 پسندیده